Dag mevr..
Verderop in het bos is een tehuis voor demente bejaarden.
Al jaren loopt een van de bewoners door mijn stille straat. Ze heeft een strak permanentje en echte oude-dames-kleren.
Altijd draagt ze een klein rieten tasje bij zich.
Er zijn bloemetjes op geborduurd met raffia. Een soort van vergeet-mij-nietjes.
In het tasje zit een kleine pop met een roze jurkje aan.
De pop heeft geen echte haartjes, maar een soort van veegjes die op het hoofdje geschilderd zijn. Eén van de oogjes is dicht en het andere kijkt je glazig aan.
Bij elke auto, die geparkeerd staat, kijkt de vrouw in de spiegel naar haar eigen gezicht.
Net of zij wil kijken of ze er nog is.
Ik loop naar mijn brievenbus om de krant er uit te halen en net op dat moment staat ze stil en kijkt in de zijspiegel van mijn lelijke eend.
"Dag mevrouw", zeg ik tegen haar.
"Ik ben geen mevrouw", zegt ze een beetje verdrietig en sjokt meteen door naar de volgende zijspiegel.
Ik kijk haar na. En ik denk aan wat ze gezegd heeft: "Ik ben geen mevrouw". Waarom zou ze dat gezegd hebben? Misschien ziet ze toch iets heel anders in de zijspiegels! Misschien ziet zij wel een klein meisje met blonde krulletjes.
Of misschien voelt zij zich een klein meisje en kijkt ze naar die oude vrouw in de zijspiegels.
Zal ik het haar de volgende keer vragen? "Goedemorgen, wat ziet u in de zijspiegel van mijn lelijke eend?"
Nee, dat doe ik maar niet. Ik wil niet, dat ze er verdrietig van wordt. Wat heeft zij nou aan zo'n nieuwsgierig mens...
dag mevrouw
Verderop in het bos is een tehuis voor demente bejaarden.
Al jaren loopt een van de bewoners door mijn stille straat. Ze heeft een strak permanentje en echte oude-dames-kleren.
Altijd draagt ze een klein rieten tasje bij zich.
Er zijn bloemetjes op geborduurd met raffia. Een soort van vergeet-mij-nietjes.
In het tasje zit een kleine pop met een roze jurkje aan.
De pop heeft geen echte haartjes, maar een soort van veegjes die op het hoofdje geschilderd zijn. Eén van de oogjes is dicht en het andere kijkt je glazig aan.
Bij elke auto, die geparkeerd staat, kijkt de vrouw in de spiegel naar haar eigen gezicht.
Net of zij wil kijken of ze er nog is.
Ik loop naar mijn brievenbus om de krant er uit te halen en net op dat moment staat ze stil en kijkt in de zijspiegel van mijn lelijke eend.
"Dag mevrouw", zeg ik tegen haar.
"Ik ben geen mevrouw", zegt ze een beetje verdrietig en sjokt meteen door naar de volgende zijspiegel.
Ik kijk haar na. En ik denk aan wat ze gezegd heeft: "Ik ben geen mevrouw". Waarom zou ze dat gezegd hebben? Misschien ziet ze toch iets heel anders in de zijspiegels! Misschien ziet zij wel een klein meisje met blonde krulletjes.
Of misschien voelt zij zich een klein meisje en kijkt ze naar die oude vrouw in de zijspiegels.
Zal ik het haar de volgende keer vragen? "Goedemorgen, wat ziet u in de zijspiegel van mijn lelijke eend?"
Nee, dat doe ik maar niet. Ik wil niet, dat ze er verdrietig van wordt. Wat heeft zij nou aan zo'n nieuwsgierig mens...
dag mevrouw
Dag mevr.
10 comments:
Ooooo Marlouke, dit is zo beklemmend mooi, zo knap geschreven ook. Ik wou dat ik je pen en je gave had...
Je schreef bij mij dat je tegen een heerlijke week aankijkt, en dat ook volgende week, en de week daarna, en... zeggen zal. Heerlijk als je zo tegen het leven aankijken kan...
Lieve Marlou, je bent niet nieuwsgierig maar geïnteresseerd in mensen, dat is een hele mooie eigenschap. Misschien vertelt ze je de volgende keer wel meer.x
Toch zou het heel aardig zijn om zo iets te vragen. Een gesprekje zal die mevrouw waarschijnlijk helpen om haar gevoel te ventileren.
ik denk marlou dat jij het haar wel kunt vragen dat ze het van jou wel kan hebben,
jij bent zo lievig en oprecht geintresseerd, dat ze het wel goed komt tussen jullie en een heel mooie conversatie plaatsvind.
toi toi toi
ik duim hier:-)
xxx
arm oud geworden meisje, vruchteloos op zoek naar het kind dat ze was:))
Soms denk ik "wie heeft oud worden uitgevonden?"
Leuk zo'n wandeling en je maakt ook nog iets mee. Een genoegen om te lezen.
Dankjewel lieve Marlou, voor de verjaardagswensen! Ook de trappist (het bier hé, niet de broeder hihi) ging er goed in!
*wink, big smile*
Schatje, maak er weerom iets fijns van vandaag, goed opletten op wat je rondom je ziet, en er even knappe teksten over maken als wat hiér staat!
je bent slim, laat ze maar in haar eigen wereldje leven want anders kan ze heel triest worden!
tja wat ziet zij... mooi verhaal...
Post a Comment