.
Een hele fijne dichter vind ik Rutger Kopland. Zijn naam was een pseudoniem. Hij heette Rutger van den Hoofdakker. Hij was psychiater en dichter. Geboren in 1934 en overleden in 2012.
Eén van zijn mooiste gedichten vind ik:
Jonge sla
Alles kan ik verdragen,
het verdorren van bonen,
stervende bloemen, het hoekje
aardappelen, kan ik met droge ogen
zien rooien, daar ben ik
werkelijk hard in.
Maar jonge sla in september,
net geplant, slap nog,
in vochtige bedjes, nee.
(uit: Alles op de fiets)
Zo mooi en opkomend voor het kwetsbare. Ik houd van de eenvoud, waarmee het geschreven is...
Het volgende gedicht kwam ik tegen tijdens een wandeling. Ik zag het achter een raam hangen, een soort van gordijn-gedicht. Ik heb het toen meteen overgeschreven en sinds die tijd zit het in mijn agenda. Ik lees het regelmatig of laat het lezen:
Wandeling
Onze gesprekken werden langzaam
onze vragen beantwoordden we met kijken
naar de langzame wereld om ons heen
de dorpen en landerijen in de diepte
de vogels bijna verdwijnend in de hemel
we gingen zitten kijken naar deze prachtige
onverschilligheid van de wereld
naar de overbodigheid van onze vragen
(uit: Toen ik dit zag)
En tot slot, een schoonheid. Hier krijg ik een brok van in mijn keel...
Zo puur en vol liefde geschreven:
Onder de appelboom
Ik kwam thuis, het was
een uur of acht en zeldzaam
zacht voor de tijd van het jaar,
de tuinbank stond klaar
onder de appelboom ik ging zitten en ik zat
te kijken hoe de buurman
in zijn tuin nog aan het spitten
was, de nacht kwam uit de aarde
een blauwer wordend licht hing
in de appelboom toen werd het langzaam weer te mooi
om waar te zijn, de dingen
van de dag verdwenen voor de geur
van hooi, er lag weer speelgoed
in het gras en verweg in het huis
lachten de kinderen in het bad
tot waar ik zat, tot
onder de appelboom en later hoorde ik de vleugels
van ganzen in de hemel
hoorde ik hoe stil en leeg
het aan het worden was gelukkig kwam er iemand naast mij
zitten, om precies te zijn jij
was het die naast mij kwam
onder de appelboom, zeldzaam
zacht en dichtbij
voor onze leeftijd.
(Uit: Onder het vee)
.
17 comments:
prachtig marlou,
inderdaad als je met aandacht zijn gedichten leest dan krijg je een brok in je keel.
zo teder gaat hij met zijn pen om...
supermooi,
slaap wel, en droom zacht
van lieve bloesem in de nacht:-)
xxx
Gaaf gevonden en begeleid, Marlou.! Die "jij", in dat gedicht "Onder de appelboom" dat zou iederéén toch wel willen zijn.
Rutger Kopland brengt hier onder woorden waarnaar we allen verlangen. Eenvoud, samenzijn en harmonie.
Dát is wat dichters met ons doen. Ze houden een vergrootglas voor de kleine dingen. Zodat we die gaan zien, of, wéér gaan zien.
Jelle Droeviger.
Mooi,vooral die laatste
Love As Always
Di Mario
Ja schitterend hé, ook een van mijn favorieten.
Fijne vrijdag en op naar een heel goed weekend. Geniet er volop van.
wat een prachtig logje wijd je aan die man, maar inderdaad zijn gedichten zijn heel eenvoudig mooi!
De eerste twee spreken me enorm aan. Vooral de tweede doet wat.
Ik weet niet precies de vinger te leggen.
Kopland is erg leuk geonden op Hoofdakker. Geweldig zelfs
*zucht*
Een log om stilletjes van te genieten, een dichter om U tegen te zeggen en een Marlou die dat allemaal naadloos aan elkaar weet te breien... wat wil een poëzieliefhebber nog meer?
Ik kijk elke keer weer uit naar je gedichtenlogs want jij weet als geen ander de mooie woorden te vinden, bij een ander, maar ook in je hart ... dankjewel!
OT: mijn kokkie gebruikt weinig of geen suiker, maar bij een toetje kan het welhaast niet anders hé? *wink, big smile*
Fijne dag nog lieve Marlou, en strakjes een héérlijk weekend!
Het mooie van zijn gedichten ligt in de eenvoud waar het mee is geschreven. Geen hoogdravende gedachtespinsels die iedereen moet ontrafelen, maar gewoon begrijpbaar Nederlands.
Hij heeft een gevoelige manier van schrijven, je zou bijna denken dat alleen vrouwen zulke gedachten hebben. Misschien is het daarom wel zo bijzonder x
Prachtige poëzie.
'Jonge sla' las ik vroeger vaak als ik even niet meer wist wat voor poëzie ik mest schrijven en bedrijven.
Ha Marlou, goedenavond inmiddels!
Wat mooi!
Het lijkt mij dat iemand die zulke gedichten kan schrijven, als psychiater voor zijn patiënten ook heel veel heeft kunnen betekenen.
En wat was het gisteren een stralende dag hé; we hebben gewoon even een beetje een voorjaarsgevoel gehad.
Dag Marlouke, een heel fijn weekend wens ik je toe!
Veel liefs van Ineke
Dat is een kunst die ik in het geheel niet beheers, maar ik ben dan ook geen dokter. ;)
Voor jou lieve Marlou, omdat jij er ook zo van houdt (benieuwd of die taallessen je helpen hihi):
omme muziek maakn voeln me wieder uus zelvn artiesten
’t makt uuzne kop leeg, me fleurn d’ervan op
is da nu reggae ne traagn of zelfs coldwave
me ziengn en dansn want jow me zien ook reedlijk slop
en de menschen ziengn mee met uuze muzieksjes
en ommet vraagn ziengn ze mee van lalala
en oj gie vraagt worom dat uus koor zo goed is
wel me drienkn ollene, ollene mo chachacha
cha cha cha cha champagne
cha cha cha cha champagne
cha cha cha cha champagne
soms komn d’er menschen kiekn met zworte leren kleren
soms peizn me dju toch woar zien dien ze tandn nortoe
soms is’t met pilsjes in plastiek en soms met bliksjes
d’er is oltiet leute, de menschn graakn uus nooit nie moe
me persn olles damme en uut uze loengen
om uze tekst vergeetn ziengn me nanana
mor achterno moen ze uus gin woater geven
achter een uptreedn drienkn m’ollene chachacha
cha cha cha cha champagne
cha cha cha cha champagne
cha cha cha cha champagne
jawel , jawel, j’ed ut nie mis begrepen
andre gewuntn oedn me wieder d’erup na
achtr ’t uptreedn meugnt pistolets met gekapt zien
mo toen de nacht in
ja toen de nacht in
ja toen de nacht in, met liters chachacha
cha cha cha cha champagne
cha cha cha cha champagne
cha cha cha cha champagne
© 't Westvlams Gemiengeld Vintekoor
Fijn weekend meid!
Fijn weekend meissie, geniet er volop van.
ik heb je film gekeken en inderdaad was ie echt leuk om te zien, gelukkig was het einde goed...
Mooie, makkelijk leesbare gedichten. Vooral het gedicht "Onder de appelboom" spreekt me aan.
"Onder de appelboom" is zo ontroerend omdat het de ontroering zelf is.
Zo las ik iets van de Andalusische dichter Antonio Machado:
El ojo que ves no es
ojo porque tú lo veas;
es ojo porque te ve.
Het oog dat jij ziet
is geen oog omdat jij het ziet;
het is oog omdat het jou ziet.
Zo zie ik het gedicht van de appelboom ook: zien zoals het oog jou ziet.
Liefs van Milagros die ook een blog heeft opgestart onder blog-adres Alandaluz.
Post a Comment