Are you lost?

.

Tijdens mijn wandelingen zie ik voortdurend handschoenen en wantjes liggen.

Ik verbaas me daar altijd over: je mist die ene handschoen toch?

En ga je 'm dan niet zoeken?

Deze lag te huilen op het parkeerterrein van het hotel in Hulshorst, waar we vorige week een weekeindje waren. Ik vroeg nog: "Wat is er? Are you lost?"

De handschoen antwoordde niet, maar bleef wel lang snikken.

En gisteren zag ik dit kleine wantje in het Middenduin op een goed zichtbaar plekje liggen. Zou er dan nooit een kindje zijn, dat zegt: "Hee mam (of Pap)  mijn WANTJE! HOERA!!! Ik heb mijn wantje terug..." 

En kijk eens hier, wat een mooie stoere handschoen. Zeker en vast bij het skiën gebruikt. Er veel plezier van gehad. Lekkere warme handen en bescherming bij het vallen...

En nu?

Als oud vuil op een houtstapel. 

En zo kan ik nog wel uuuuren doorgaan. 

Alleen dat doe ik niet!

Ik geniet van de terugkerende lente en heb een lied in mijn hoofd. Ken je het?

Die Winter is vergangen...

Die winter is vergangen

Ik zie des meien schijn 

Ik zie die bloemkens hangen 

Des is mijn hart verblijd 

Zo ver aan genen dale 

Daar is ’t genoeglijk zijn 

Daar zinget die nachtegale 

Also menig woudvogelkein