Oost west, thuis best!

.

Na een heerlijke vakantie kom ik me heel even melden.

Want... ik blijf maar kort.

Ik houd nog een week of wat vakantie en dan begin ik weer.

Tot later!

foto geleend van het www

.

En route!

.

Als jullie dit lezen zit ik in het zuiden van Frankrijk.

Jawel... een echt huis gehuurd met een echt zwembad en met echte zon en echte rode wijn en echt stokbrood en alles echt!

( foto: www)

Het zuiden.

Daar staat het huis wat we voor de vakantie gehuurd hebben.

We genieten en zwemmen en bonjour en ohlala en du vin, du pain, du paturain.

Peut-être oui, peut-être non! Comme çi comme ça... la France ohlala!

(Deze eend lijkt op die van mij, foto: www)

Hoe is het met je Frans?

Spreek je het een beetje?

Ik spreek het wel, maar niet zo goed en ook niet zo vloeiend.

Maar "Un petit café au lait s'il vous plaît..." dat komt er wel uit op een terrasje.

En "Bonjour, il fait beau..." moet natuurlijk ook wel lukken.

En dus gaan we lekker op de Franse slag aan het rommelen.

Tot over een week of wat! Bonjour et au revoir...

Ronde houtjes

.

Net als de kleine Linnéa uit Zweden raap ik mooie dingetjes op, telkens als ik langs de vloedlijn loop.
Een bijzondere schelp, of een dobber en soms vind ik ook stukjes van een mooie tegel of een apart stuk touw. Vroeger raapte ik ook mooie whiskyflessen op. Maar daar ben ik mee gestopt...

Al tijden lang raap ik mooie rond gedraaide houtjes op.

Houtjes die door weer en wind gebleekt en een beetje rond zijn en een geschiedenis hebben.

Ik boor er gaatjes in en rijg er een leren touwtje doorheen, af en toe een knoopje, af en toe een kraaltje en dan is het af.

Geen werk.

En toch een leuk gezicht.

Het hangt gewoon buiten aan een van de oude muren van mijn huis en dan gaan weer en wind er nog meer mee doen.
De ene persoon rijgt kettingen en de ander rijgt houtjes.
Ze komen van dichtbij, maar soms van heel ver. Ik heb ze uit Griekenland. Dat land is heel rijk aan: afgeronde en gebleekte houtjes op het strand.

Vooral de zon doet daar natuurlijk zijn best om de houtjes te bleken.

Ik vind dat mooi.

Vaak zijn het onooglijke houtjes. Niet om aan te zien. Maar ik raap ze op en voel hoe stevig ze zijn en kijk naar de kleur.

En als ik met het vliegtuig ben gaat het allemaal in mijn bagage.

Ik houd er van. Het zijn mijn houtjes van alle landen.

Als je eens in een ver land aan de kust bent en je ziet zo'n lekker door de zee gerold houtje... denk dan aan mij en neem het mee. Het weegt niks!

.

Juli met Linnéa

.

Het is juli, dus .... een nieuwe kaart van Linnéa.

Uit het boek van Christina Björk en Lena Anderson.

Hier issie:

Lekker he, met je blote kakkies en een hoedje op naar het water.

En nu maar hopen, dat wij ook lekker naar het strand kunnen en dat het een zomertje wordt om jaaaaren later nog over te hebben: "Weet je nog... de zomer van 2012?! Dát was nog eens een zomer..."

Wie weet vinden we nu allemaal schatten op het strand, zoals Linnéa:

Zoals een mooie door de zee rondgeschuurde plank of een geheim sleutelgat. Je moet het wel zien natuurlijk en met ogen open door het leven stappen.

Juli, de maand van de vlierbloesem.

Linnéa plukt een heleboel bloesems en gaat in de keuken aan de slag om vlierbloesemsiroop te maken. Het is super gezond. Ik ken nog een oude boerin die ik eens heb horen zeggen: Der schöne Holunder macht den Menschen gesunder!" Ze dronken het bij haar thuis tegen verkoudheid en griep.

Je kunt een recept vinden bij Recepten van Oma

Pas geleden kreeg ik een fles van mijn dochter Roosje. Die is er heel bedreven in om deze lekkere siroop te maken. Ik vraag me alleen af of zij ook 1 kilo suiker gebruikt??

En... misschien wil iemand eens experimenteren met Stevia: een zoetstof die gemaakt is van het gelijknamige plantje?

.