.
Na een dikke week poetsen we la Bastide tot het blinkt en glimt. We pakken de auto in en rijden naar het noorden. Daar ligt de Moezel. Een lieflijke rivier, die rustig dwars door enorme wijngebieden stroomt...
We vinden er een logeeradres bij een wijnboer in een dorpje dat heet Trittenheim.
De druiven hangen voor ons raam te pronken...
We hebben er een soort van appartement met alles er op en er aan, een fijn terras en een heerlijk, goed verzorgd ontbijt. De dochter des huizes is een paar jaar geleden wijnkoningin geweest. Daar zijn haar ouders nu nog trots op!
Het is een fijne omgeving. We maken fietstochten langs de rivier en wandelen dwars door de wijnvelden. We zitten lekker op terrasjes met uitzicht op de rivier. Het is er werkelijk beeldschoon...
Ik denk, dat we hier nog wel weer terugkomen...
Onze wijnboer geeft 's avonds wijnproeverijen en gidst ons door zijn bedrijf. Hij is er trots op. Zijn ouders waren wijnboeren en de ouders van zijn vrouw ook. Generaties wijnboeren, die maken, dat de Moezelwijn zo'n lekker licht wijntje is.
Er wordt hard gewerkt in de wijnvelden. De uitschieters van de wijnranken moeten er allemaal af, zodat alle groeikracht in de druiven gaat zitten en zodat de zon er lekker goed bij kan.
En dan... in oktober als de druiven geplukt zijn en geperst wordt het heerlijke sap in deze mooie vaten gegoten om te gisten en te rijpen.
Het is hard werken, maar een mooi leven...
.
7 comments:
hard werken maar een mooi leven jawel hé marlou, zo zal het bij veel bedrijven zijn, heerlijk om met jullie mee t e toeren door het landschap en me daarna neer te zetten en een lekker glaasje te klinken :-)]
ein prosit frau marlou,
ein zwei......
xxxx
:-)
Ook daar was het goed toeven denk ik.
Lekker fietsen in de omgeving en bij thuiskomst een lekker wijntje op het terras.
Fijn meis, dat je zo genoten hebt..!!
Daar zou ik zo een half jaar kunnen blijven. Mee werken voor kost en inwoning, en genieten maar.
Een erg mooie streek.
De moezel..., de Romeinen roeiden hier ook al door heen, omstreeks het jaar 70. Dat ging wel wat minder gemakkelijk, met, tóén nog, al die stroomversnellingen.
En die wijn maakte de roeiers slap in de armen en jolig in het hoofd. Uiteindelijk spoelden ze de Rijn in, en kwamen zo aan bij Nijmegen.
Wat is er nog veel te zien in ons Europa, Marlou.!
Een vakantie op een wijnboerderij lijkt me ook wel wat. Ik heb tot enige tijd terug zelf wijn gemaakt.
Het is er prachtig Marlou.Mooi je dat je kunt zien hoe de wijntjes tot stand komen.
En dan de proeverij ik zou haast zeggen proost Marlou.
Groetjes Christiene.
Nog een paar flesjes oude wijn meegenomen Marlou? Je hebt nu een mooie wijnkelder. ;) ;) ;)
Post a Comment