04/02/2013

Net een Film (2)

.
De vrouw ligt naast mij in het gangpad. Ze verroert zich niet...
Ze zal toch niet... nee toch...
En dan denk ik weer: ik kom toch wel op tijd in het ziekenhuis...
Echt waar... dat dacht ik.
Ik dacht niet: "Zal ik haar helpen?"
Nee: "Ik-kom-toch-wel-op-tijd-in-het-ziekenhuis..."
Ik ben ook boos op haar, omdat ze zoveel gezopen heeft en vlak voor ze de bus in stapte nog even "klok-klok-klok-klok-klok-klok" zes grote slokken wijn nam.

Dan licht ze haar hoofd op. Ik zie bloed op haar lip.
De bus is vol en er zijn drie vrouwen, die haar overeind helpen en ... naast mij zetten.
De drankwalm komt me tegemoet.
En omdat ik vanmiddag nuchter in het ziekenhuis moet komen is dat wel een heel contrast.

De vrouw begint tegen me te brabbelen. "Bzwwwwwopppes, frrrtknt..."
Ja, dat geloof ik ook, maar niet heus.

De buschauffeur heeft inmiddels een ambulance opgeroepen. Zou ik daarin mee kunnen liften?
Nee.... natuurlijk niet.
Ik ga naar de chauffeur toe en vraag hem of ik op tijd in het ziekenhuis zal zijn.
"Wat denkt u zelf?" zegt hij...
Eén van de passagiers wijst me op een andere bus, die dezelfde route rijdt.
Ik check uit en stap over in een bus vol met schoolkindjes van een jaar of 6 met gele jackjes aan. Ze steken hun tong naar elkaar uit en ze giebelen.
Ik word weer rustig en voel me zelfs vrolijk.
En het kan me ineens niks meer schelen, dat ik te laat in het ziekenhuis ben.
Daar moet ik twee uur wachten, omdat een man in de parkeergarage tegen een muur is gereden en daardoor de airconditioning van de operatiekamer heeft ontregeld.

Nou ja... je zou het allemaal kunnen verfilmen...





10 comments:

Marjolijn. said...

Echt een reis met hindernissen.
Het lijkt inderdaad als een film.
Gelukkig toch allemaal goed afgelopen..!!
Fijne dag vandaag.

Jelle Droeviger said...

Dat is nu krek een van de voordelen van Openbaar Vervoer. Je maakt nog eens wat mee voor die paar Euri...

Jelle Droeviger.

Di Mario said...

Had mij ook die bus met die kinderen maar gegeven. Dat is misschien ook wel een herrie, maar wel gezelliger.

Love As Always
Di Mario

John said...

Het moest dus gewoon zo zijn Marlou.
Je moest gewoon later geholpen worden.
En ach, die vrouw dronk vast met een reden. Die man botste vast met een reden tegen die muur.

Je knie is weer gefikst. Dat hield niemand tegen :)

Sjoerd said...

Daarom ga ik nooit met de bus. Voor je het weet...

christiene said...

Ha Marlou wat gebeurt er toch veel in een mens zijn of haar leven
Neem nou al gewoon deze dag..
nou ja gewoon!
lieve groetjes en beterschap.
Christiene.

klaproos said...

tssssss,
hoeveel pech kan een mens hebben,

heb je mazzel dat ze je goede been gemaakt hebben:-)

topperdeploppppppppppp

xxx

Annet said...

Het is wat!

Dag lieve Loekie!

X

Annet (doodmoe)

fotohanvogel.blogspot.com said...

Ja, je probeert op tijd te zijn maar dan blijkt dat er andere tegenspelers zijn. Alles goed gegaan bij de dokter Marlou?

gerdaYD said...

... ik hoop zo dat je weg naar herstel vlotter verloopt mijn lieve Marlou! Gaat het inderdaad al wat beter met je? Courage hoor, verzorg je goed, laat je vertroetelen ook, want jij verdient dat!