.
Ja luitjes... lopen lopen lopen..
Ik blijf het er in houden.
Weet eigenlijk niet, waarom ik een tijd lang geen stap meer verzette...
Ik stond gewoon stil en was veel te veel binnenshuis.
Maar gelukkig... de schwung zit er weer in.
En ik laat jullie maar meteen even zien, waar ik dan zo blij van word:
+web.JPG)
Nu denk je vast: hoe kun je nu blij worden van zo'n oude deken, die half in de bosjes ligt.
Ja... dat kan ik.
Want ik ga natuurlijk een heel verhaal verzinnen.
Van twee jonge mensen, die lekker hebben liggen rotzooien in het gras op die oude rode deken.
Misschien was het wel volle maan, of misschien juist niet...
En misschien hebben ze elkaar wel duizend hele lieve woordjes ingefluisterd.
Je weet het niet...
En je verzint maar wat.
En daar moet ik dan om lachen.
Om iemand die ik niet ken, die een grote deken van huis mee heeft genomen.
Mét een plan!!
En je weet: ik zie alles.
Dus ook een grote rode deken...
12 comments:
Fijn meis, dat je weer lekker aan het lopen bent.
Het doet je merkbaar goed..!
Kijk maar goed in het rond en bedenk weer mooie verhalen.
Fijne dag vandaag, het wordt weer een heerlijke dag voor een mooie wandeling.
Was het in Duitsland, Marlou.?
De vrouw van een deken te Aken
Lag 's nachts diepe zuchten te slaken
Zij kreunde zacht: "O,
het kriebelt mij zo,
wel een deken in bed, maar geen laken.".
Jelle Droeviger.
HA Marlou,
JA je had een dip he.. Mensen die dippen komen niet graag buiten, hoewel dat wel enorm goed is voor te ontdippen.
Zo'n deken kan ook mij boeien. Wie heeft hem daar achter gelaten? Het kan de fantasie goed prikkelen.
Lekker blijven lopen nu Marlou!
ha ja loutje, ik zie dat helemaal voor me,
de mijne ligt nog in de auto, dus van wie hij niet is weet ik wel :-)
prachtig die fantasie van mensen die gaat helemaal door het dak,
machtig mooi, daar hou ik van,
dag lief mens
tot morgen, lekker blijven lopen tot de zon komt, wij gaan vandaag naar belgie,
xxx
Daar kun je wel 100 verhalen bij verzinnen. Wordt die rode deken nu nog gemist?
Love As always
Di Mario
Die deken werkt op jou als een rode lap op een stier ;-)
Ik heb ooit een mooie wollen deken in de sloot gegooid. Het was de bedoeling dat-ie aan de overkant zou belanden, maar het pakte helaas anders uit. Ik wilde mijn hond redden. Ze was van schrik (een andere hond) in de sloot gesprongen en durfde niet meer terug. En het was zo koud buiten...
Daar mag ik dan ineens weer aan denken, door jouw gevonden deken. Grappig!
Liefs Kakel
De rode draad door dit verhaal is de deken... grappig.
Het is de jas van een tovenaar..
Sinds 2008 was hij om me heen
Maar hij verdween nergens heen
En nu ben ik soooo alleen
'Tovenaar waggelaar
je duwde me op en aan
Loze, leze, luze
Je was m'n muze'
Gelukkig ben jij er nog en hebt
zijn jas ook gezien
Lieve Marlou
Kus van Annette
(ik ga zo fietsen langs
de Drentsche dreven)
< *** >
heerlijk om zo te fantaseren, open te staan om wat je rondom je ziet
Ja, daar kan je een hele middag over lopen denken Marlou. Maar de waarheid zal je nooit weten, tenzij er nog ander sporen naast liggen. ;)
Al goed dat er geen stier voorbij die rooi lap kwam ;-)
Geweldig jouw fantasie Marlou. :-) )))
Heb jij dat ook dan lieve Marlou dat je bij alles wat je ziet een heel verhaal bedenkt? Heerlijk hé, het maakt je wandelingen én je leven beslist aangenamer, bovendien zet je je verbeelding flink aan het werk, zoals nu weer...
Blij dat je er weer de fut voor hebt, het zal je beslist wat over die dip heen zetten... toch?
Post a Comment