.
Eens, in mijn vorige huis in Bloemendaal, werd ik wakker van stemmen in de tuin.
Het was al licht, ik denk een uur of 6 's morgens...
Ik sloop mijn bed uit en deed het gordijn op een kiertje.
Niemand te zien!
Maar... de slaap uit mijn ogen wrijvend zag ik ineens twee grote ara's in mijn berkenboom.
Die zaten daar te kletsen en te ontbijten.
.jpg)
(foto:www)
"Allemachtig, wat duurt het lang."
"Ja, wat een slaapkop..."
"Heb jij nog een knabbeltje?"
"Hier... neem deze maar..."
Nou ja... zo ongeveer.
Die twee ara's woonden in een holte hoog in een oude beuk aan de Elswoutlaan.
En soms, als je op de beuk klopte, dan stak er wel eens een hoofdje uit het hol...
Ik was gek op die ara's.
Ze vlogen altijd samen door het luchtruim van onze omgeving.
Een tijd geleden is één van de twee overleden. Het vrouwtje. Zo maar dood gevonden in het bos...
Zo erg!
Vanmorgen zag ik de weduwnaar vliegen... Zie je hem?
.JPG)
(klik op foto voor vergroting)
Hij is al die tijd alleen gebleven. Heeft helemaal geen zin in een ander vrouwtje, want met wie kon hij nou eigenlijk zo lekker kletsen en ontbijten in de tuin van Marlou?
Juist ja!!
13 comments:
Is dit nu écht gebeurd? Wat een mooi, maar triest verhaal lieve Marlou. Hopelijk hou jij hem een beetje gezelschap want zo veel trouw... daar zou men een voorbeeld aan moeten nemen. Bedankt voor dit streepje schoonheid meid en ik hoop zo dat je dag even mooi zal ogen!
Ach wat een vogelleed.
Maar gelukkig is er jou heerlijk tuintje waar hij rustig kan zitten en kan terug denken aan mooie tijden.
Fijne dag vandaag meis.
Mooi verteld Marlou.!
Ja, we kunnen nog wat leren van de trouw van deze vogels.
Nieuwe prikkels weerstaan, want zie eens wat je hebt, en bedenk nog eens waarom je met elkaar bent begonnen.
Jelle Droeviger.
Hij zal zijn huis wel niet willen verlaten... Hij heeft het veel te goed daar.
ach gassie,
dat vind ik een héél treurig berichtje,
zielig voor zo'n manneke alleen, die snapt er niks van natuurlijk,
maar ehhhh, gelukkig denken dieren niet en staan ze niet té lang stil bij dingen, da's eigenlijk wel héél erg goed hé:-)
daar kunnen wij dan weer wat van leren:-)
geniet van je dag loutje
xxx
eekhoorntjesbrood
Mogguh Marlou,
Wat een mooi verhaaltje. Ik ga er vanuit dat het echt is.
De vogels waren enorm trouw aan elkaar, maar bovenal, waar vind dat mannetje zomaar weer een vrouwtje?
Ja dat was uit de tijd van de er een kinderboerderij op de Duinlustweg was.
Daar vandaar vlogen wel eens een een paar vogels weg. Jammer er is niets meer over van die leuke kinderboerderij.
Best bijzonder dat ze zo lang in het wild geleefd hebben hier in Nederland. Mooi verhaal.
Love As Always
Di Mario
Wat zijn ze mooi Marlou met hun prachtige kleurtjes.
samen kletsen en ontbijten...
Het gaat net als bij een mens zo in keer bij je alleen.
Voor jou morgen een leuke dag
liefs een groetje
Christiene.
Ik kan niets op je volgend log plaatsen mijn lieve Marlou. Je bent weer iemand verloren als ik het goed begrijp... STERKTE!
Sterkte dame.
Love as always
Di Mario
X X X
Thinking of you Marlou
Annette
Nu ik ben aangekomen op de plaats
waar het zal moeten zijn waar ik van zing,
Ik ben een vijver zonder rimpeling
met alle hemelen in mij weerkaatst.
© G. Achterberg
Post a Comment