Kenau in Haarlem

.

Ergens halverweg de jaren 1500 leefde hier in Haarlem een "dijk van een vrouw"!

Kenau Simonsdochter Hasselaer was haar naam.  (1526-1588)

(Kenau in het Frans Hals Museum)

Toen het stadsbestuur een vergissing maakte in de strijd tegen de Spanjaarden (tijdens het beleg van Haarlem in de 80-jarige oorlog!) trommelde Kenau een vendel (=100!) vrouwen bij elkaar, van arme tot gegoede burgeressen van de stad, en verjoeg de vijand bij de Spaardammerpoort.

Een geweldig en inspirerend verhaal.

Het moet dan ook een geweldige en inspirerende vrouw geweest zijn.

Na de dood van haar man zette ze de werf aan het Spaarne voort en bouwde het ene na het andere schip. Ze handelde in hout. Verleende onderdak aan vluchtelingen en deed al wat ze kon om de bezetter tegen te werken.

Heel het Haarlem van nu is in de ban van Kenau.

Etalages zijn versierd met prenten en kaarten en boeken.

Er zijn verscheidene exposities en er is een wandeling uitgezet langs Kenau-plekken.

En daar is natuurlijk het boek van Tessa de Loo èn de film "Kenau" met Monic Hendrickx.

Genoeg voor mij om eens lekker aan de slag te gaan met "La Marimacha" oftewel: het manwijf.

Dat "een" Kenau een potige tante is, is allemaal te danken aan "onze" Kenau, die zich niet het gras onder de voeten liet wegmaaien en geletterd was, wat voor die tijd al heel bijzonder was...

Rasha Peper en de vissen

.

Sinds kort lukt het me weer om te lezen.

Jaha... je denkt misschien: "Hallo... je kunt toch wel lezen??"

Nee... dat heb ik een hele tijd niet gekund: groot gebrek aan concentratie!

Ik las een bladzij en dan wist ik niet meer wat ik gelezen had.

Dan smeet ik het boek maar weer kwaad in de hoek. Verdikkeme... ik was altijd zo'n lettervreter en nou kan ik niet eens meer lezen!!

Maar... sinds kort lukt het me weer, tenminste als de schrijver het goed doet.

En ik heb een schrijver gevonden, die het hartstikke goed doet!

Rascha Peper!

Nou schrijf ik wel, dat ze het hartstikke goed doet, maar ik moet helaas zeggen: "deed", want ze is vorig jaar overleden. Jammer!

Het eerste boek wat ik van haar las heet: "Wie scheep gaat" en wat ik grappig vind... ze schrijft daarin onder andere over een lantaarnvis  en ik wil dan meteen weten wat voor vis dat is. Dus ik zit al lezend ook meteen wat te googelen...

Dat maakt het lezen ook leuk. 

In het volgende boek, dat ik van haar las: "Dooi", ja hoor... daar komt ook een heel ingewikkelde vis in voor.

Het is een heel fraai verhaal, dus als je het eens te pakken krijgt: lezen! Van mij lenen mag ook...

De hoofdpersoon, Ruben Saarloos, is vertaler van onder andere Amerikaanse boeken over vissen en hij raakt in de ban van de Coelacanth. 

Bestaat zo'n vis echt? Jawel!! 

Hier issie, een echte bestaande Coelacanth:

Wat een joekel! Hoe komt zo'n schrijfster er op, om zo'n vreemde vis in een verhaal te laten spelen?

Ben benieuwd wat Rasha nog verder voor me in petto heeft...

Mediteren

.

.
Mediteer jij wel eens?
Je weet wel... een beetje zitten en nergens aan denken, je hoofd helemaal leeg maken?

Ik vind het best wel moeilijk...

Je dient dus je hoofd leeg te maken, maar dat vind ik nou juist zo ingewikkeld. 
Er zit zoveel in. En krijg het er maar eens uit...

En je weet, als iemand tegen je zegt: niet aan een groen-blauwe mediterende kikker denken, dan zit jij de hele tijd aan die stomme groen-blauwe mediterende kikker te denken.

Of dit: "Meditatie is te moeilijk. Hoe hou je één gedachte zo lang in je hoofd?"

Misschien is dát het: je neemt één woord en dat herhaal je dan steeds?!

Dat doe je wel met mantra-zingen. Je zingt dan iets volkomen onbegrijpelijks en dat dan zo'n 20 - 30 keer achter elkaar. Dat heb ik een tijdje gedaan in de Watertoren van Overveen. Ik kreeg m'n hoofd aardig leeg toen...

Maar ja... dat is gestopt, dus nu moet ik het zelf doen...

De laatste tijd gebruik ik een fijne CD, waar een mediteer-geluid op staat.
Dat is een aardig hulpmiddel. Gewoon de koptelefoon op en rustig in- en uitademen...

Sja... het schijnt heel goed voor je te zijn.

Misschien leer ik het ooit nog eens...

Nog een keer Jeff Foster

.

Het is grappig, dat als je je eenmaal in een bepaalde figuur gaat verdiepen dat je dan zomaar allerlei toepasselijke dingen tegen komt.

Zoals dit: 

Waarmee ik maar wil zeggen: PLUK DE DAG!

Maak er wat van. Ga niet zitten roesten. Doe wat met je leven...

De blikopener

.

Geïnspireerd door wat ik gisteren schreef: "Falling in love with where you are" ben ik wat gaan snuffelen op het web bij Jeff Foster.

Het lijkt me een grappige man.

Ik zag een filmpje en ik heb zo ontzettend lekker meegelachen.

Als je even tijd en zin hebt... klik er dan op...

Je kijkt naar die serieuze gezichten (Jeff zit links braaf mee te knikken) en je luistert naar dat serieuze gesprek en ineens... na twee minuten gaat het blik open.

Heerlijk!! Ik hou toch zo van lachen... Echt, het is een ware blikopener!

Lekker he?! Heb je lekker meegelachen?!

Wanneer had jij voor het laatst de slappe lach?

Bij mij was dat wel een tijdje terug, maar ik voel het in m'n buikspieren...

Lachen is toch wel zo gezond...

Doet me denken aan een uitspraak die ik eens las: "Whenever you have to chance, laugh as much as you can".

Dat is wel eens moeilijk als je alleen bent. Maar dan zet je maar een vrolijke film op of je zoekt een lachmeditatie op Youtube.

Bijvoorbeeld The Skype Laughter Chain

Of zo'n hilarisch filmpje van Mister Bean in het zwembad

Want je weet het: lachen is gezond! Echt waar!

Falling in love

.

Even afwezig geweest: een welverdiende blogpauze, maar ik ben er weer!
Vandaag kort maar krachtig over een titel die ik gisteren las:

Falling in love with where you are

Zo is de titel van dit boek van Jeff Foster:

Ik weet niet of ik het boek wil lezen, maar de titel intrigeert me wel:

Falling in love with where you are

Nog even over nadenken...

Falling in love with where you are

Falling in love with where you are

Falling in love with where you are

Misschien helemaal niet zo gek!!

Ik ga het eens laten settelen in m'n kop. Laten "bezinken en beklijven"...

Ha! Blij, dat ik er weer ben...

Op de markt is je gulden....

.

Kom ik twee weken geleden op zaterdag op de Botermarkt hier in Haarlem, waar dan kaas, groente en fruit wordt verkocht, staat er een nogal schreeuwlelijkerd, die zijn fruit aanprijst met een steeds heser wordende stem. 

Grote mandarijnen: twee kilo voor 2,50!!

Hij zegt: "Als je 5 kilo koopt hoef je maar 5 euro te betalen.

Ik zeg: "Da's lekker! Allemaal gezondheid voor een habbekrats. Doe mij maar vijf kilo!"

Hij doet er nog een paar extra bij en ik pak de zak aan.

Zak ik bijna meteen door m'n hoeven.

Allemachtig, loodzwaar.

En ik ben lopend!! Een kwartier lopen met dat gewicht...

Nou ja... ik heb het gehaald.

Een zak met meer dan vijf kilo grote mandarijnen.

En lekker dat ze zijn! Ik ga nu de derde week in, ze zijn nog steeds niet op!

Dus... het klopt!

Op de markt is je gulden écht een daalder waard...

Die gulden... die zou ik overigens zo weer terug willen!

(foto Marlou Witzel, klik voor groter)

De culturele buitenplaats

.

Nadat wij vorige week een paar dagen uitwapperden in de duinen bij Schoorl zijn we op de terugweg in Bergen(NH) naar een schitterend landgoed gegaan, dat helemaal verbouwd is tot een museum: Kranenburgh. 

Of beter gezegd:

CULTURELE BUITENPLAATS KRANENBURGH

Als je ooit in de buurt bent mòet je er werkelijk even naar toe. Je museum- jaarkaart is geldig en je kunt er uren verpozen en genieten van mooie goede, niet pretentieuze kunst. Ook in de tuin!

Je ziet hier een gave foto van Eva Besnyö van Charley Toorop. Die laatste woonde in Bergen en niet alleen van haar hangen er schilderijen ook van andere Bergense kunstenaars.

Ook woonde en werkte de dichter Adriaan Roland Holst in dit pittoreske dorp. Dus van hem kun je verscheidene foto's en attributen zien.

Mooi is het gedicht op het raam van het museumcafé (waar je overigens een heerlijke kop koffie kunt drinken!)

In de aanbouw kun je verder het werk van Bergense dichters (o.a. Neeltje Maria Min) lezen en muziek van Simeon ten Holt beluisteren.

Vooral het Canto Ostinato... je denkt misschien... hou toch op met die moeilijke dingen, maar als je het hoort, wellicht herken je het dan wel:

Mooie, hypnotiserende muziek van een (toen) mooie jonge componist, zijn tijd ver vooruit, die uiteindelijk twee jaar geleden op 89 jarige leeftijd overleed...

Dus... Culturele Buitenplaats Kranenburgh, echt een bezoek waard...

En het dorp Bergen natuurlijk ook, al was het alleen maar, omdat Henry op de Verlengde Geestweg nummer 48 het allereerste levenslicht zag!

(foto's: Marlou Witzel. Klikken voor groter)

Michael Bolton en de coffeeshop...

.

Een jaar of wat geleden, om precies te zijn in 1998,  had ik een buurman, Bram, die stiekem een wietplantage had, verstopt achter zijn slaapkamer.

Die wiet verkocht hij voor veel geld aan een coffeeshop.

Bram ging er ook vaak naar toe om te blowen.

En daar werd natuurlijk muziek gedraaid, onder andere de CD's van Michael Bolton.

Want ja... Michael Bolton is een popzanger en ze vonden zijn muziek lekker bij het blowen.
Hij was één van hen, vonden ze...

Nou had Bram een CD van Michael gekocht en die heet "My secret Passion". 

Dus Bram nam de nieuwe CD mee naar de coffeeshop en riep meteen bij het binnenkomen: "Een nieuwe Bolton!!"

Iedereen in extase: "Zet 'm op, YES! Meteen draaien die hap, man!"

En daar galmde de geheime passie van Michael Bolton door de zaak: 

En wat denk je... de hele coffeeshop ging over z'n nek.

Vreselijk vonden ze het. Was dít Michael Bolton? Weg... uit... blêhhh!!!

En toen gebeurde er een wonder: 's middags gaf Bram de CD aan mij. 
Ik vond het meteen een TOP-CD!!

En ik liet 'm aan Henry horen en sinds die tijd is het één van onze favoriete CD's.
Stel je ons maar eens voor, als we in de auto zitten en meezingen met die schitterende aria's!

Die Michael... hij heeft flink geoefend onder de douche en heeft precies de juiste snikjes op het juiste moment. Heerlijke, heerlijk! Luister ook maar eens naar Una Furtiva Lagrima...

Bolton licht hier de aria in het begin even in. Zijn uiterlijk is inmiddels wel veranderd... De lange haren zijn geknipt... Maar de stem is fabuleus gebleven!

Voor de andere aria's: Bolton

(De naam Bram is verzonnen, het verhaaltje niet)

De beer

.

Een tijdje geleden had ik een blogje over een bijzondere beer, die ik in huis heb.

Voor een korte blik klik daarvoor even in de rechterkolom op "DE BEER"

Nou kreeg ik dus van de week ineens een reactie van iemand, die per ongeluk op mijn blog kwam, doordat ze zich verdiept in oude beren.

Iemand, die toevalligerwijs Roos heet. Nou heet mijn dochter Roosje, dus zij was het niet, met die -je erachter.

Enfin: Roos zei dit:

Hallo Marlou... Wat een prachtige beer heb je daar. Volgens mij heb je iets erg waardevols in huis... Het zou zomaar een Steiff Dolly Bear kunnen zijn. http://www.christies.com/lotFinder/lot_details.aspx?intObjectID=4109322 Ik weet er niet heel erg veel vanaf hoor. Heb me sinds deze week een beetje verdiept in oude beren en kwam via Google de foto van jouw beer tegen. Hij is in elk geval erg zeldzaam. Wees er maar zuinig op. Groetjes Roos

Dus ik ben de beer ook gaan googelen en ja hoor: CHRISTIES

Heb ik me daar toch een kapitaal in huis!!

Daarvan kan ik zes weken naar Nieuw-Zeeland!

Nou heb ik vorige week heb ik mijn kleinkindjes te logeren gehad en wat zegt mijn kleinzoontje:

"Oma... die beer mag je niet wegdoen hoor! Die is veel te waardevol!"

Nee Pier... nu jij dit gezegd hebt, zal ik 'm zeker niet wegdoen.
Hij mag bij me blijven en ... bedenken jullie maar een naam voor hem!!

Complimentendag

Het schijnt, dat het 1 maart complimentendag is geweest.
Niks van gemerkt! Maar... ik ga ze alsnog even uitdelen. Aan mijn webbies!

Daar gaat-ie, in min of meer willekeurige volgorde:

Marjolijn: wat ik zo mooi aan jou vind is je enorme doorzettingsvermogen. Je bent een echte bikkel! Je bent mijn allereerste webbie en ik ben heel blij, dat je toen zei: "Kom ook eens op mijn blog langs..."

Gerda: jouw foto's zijn prachtig en onevenaarbaar... je kunt zien, dat jij een fotograag bent. En dat van die stoorsenioor... jaha... je humor is heerlijk en aanstekelijk...

Dienie: de foto's en de teksten: schitterend, elke dag geniet ik er weer van... Soms een lach, soms een traan... maar altijd vanuit je hart... 

Jelle: wat ik aan jou waardeer is, dat je niet met de stroom meegaat. Je reacties zijn bijna altijd diepgaand, maar vaak ook vol humor...

Wim: van jou leer ik zowaar van een eiland te houden, waar ik nog nooit geweest ben. Jouw foto's zijn helder en scherp. Je commentaren ook!

Yvette: ineens kwamen we erachter, dat je een half uurtje lopen van mij vandaan woont. Je bent een lieve, spirituele vriendin geworden en ik ben blij, dat ik je ken!

Petra: jouw weblog spreekt me aan door de fijne foto's en verhaaltjes en de potpourri: van alles wat!

Han: wat een verrassing was dat een dik aantal jaren geleden, dat jij kwam luisteren naar mijn koor. Ik zag je toen voor het eerst. En ik vind, dat jij de mooiste foto's van Malle Babbe hebt gemaakt...

Sjoerd: wat ik zo leuk aan jou vind is je droge humor. Als ik je stukjes lees, dan hoor ik het je bijna voorlezen in dat sappige Limburgs!

John: ik vind je een geweldig mens, zoals je je leven weer hebt opgepakt na het ongeluk. Inspirerend om te lezen. Je bent jezelf... Houwen zo!

Mario: ik denk dat jouw kinderen zich geen lievere papa kunnen voorstellen. En... je weblog is elke dag weer verrassend.

Annette: je bent een warm en gevoelig en lief mens... ik hou van je mooie gedichten en van de lichte tekeningen die je er zo nu en dan bij zet...

Christiene: wat ik zo leuk vind aan jouw blog zijn je heerlijke schilderijen. Ik zou willen, dat ik zo mooi schilderen kon. Je zit wat in zwaar weer... maar: "Alles sal reg kom!" 

Mirjam: je noemt jezelf prettig gestoord en dat is nou precies wat ik zo leuk aan je vind. Ik herken een hoop in jouw schrijfsels. En ik lees er veel liefde uit...

En last but not least:

Lutje: ik waardeer je zeer, omdat het je steeds weer lukt mijn eerste lach van de dag te ontfutselen! Dank je wel, lieve Lutje!

Zo nu en dan komt er een webbie bij, of gaat er een webbie af. 

Maar hoe dan ook: ze zijn een verrijking voor mij in weblogland.

Zonder mijn trouwe lezers zou er niks aan zijn!! 

Dus: dank jullie wel!

Tot volgende week!

.