25/01/2017

Straatschrijfsel

.


Bij Henry beneden op de hoek zat een slager: Peter Bosse.
Hij is er mee gestopt, ja... hij is 72 jaar... mag het!
Ik denk dat het een goeie slager was. Hij had veel klanten en was bovendien erg aardig...
Ondanks dat ik er nooit binnen ben geweest zwaaide hij altijd naar mij.

Hij werkte hard: je hoorde hem al voor dag en dauw aan het werk.
Ik denk dat veel mensen het jammer vinden dat hij met pensioen is.
Kijk maar eens naar dit aardige briefje, dat op de deur geplakt was:

Eigenlijk een soort straatschrijfsel, maar een stuk sympathieker, dan het gekladder dat je steeds overal ziet.

Dattie nog maar lang van zijn pensioen mag genieten.
Zou hij er nog wel eens van dromen?
Van biefstukjes en gehaktballetjes?

(foto: Henry Kloostra)

11 comments:

Lutje said...

ja, als je zoiets op je raam geplakt krijgt....
dat zegt genoeg
zoiets koester je voor altijd
Eén @->- voor jou

Marjolijn. said...

Dat briefje zegt veel.
Hij zal zeker gemist worden in de buurt.

Fijne dag vandaag.

Sjoerd said...

Op die leeftijd mag je wel eens langzaam stoppen... Leuk dat de man zo gewaardeerd werd.

די מריו said...

Dat is wel speciaal als dat op je raam wordt geplakt.

Love As always
Di Mario

John said...

Ik denk dat hij nog wel 10 jaar door had kunnen gaan :) Grapje natuurlijk. De man heeft ook rust verdient.
En zo'n briefje is een kers op de taart natuurlijk.
Doeg

Jelle Droeviger said...

Díé is lekker lang doorgegaan.! Karakter.! Als je dat vergelijkt met die lapzwansen van een Amsterdamse brandweerlieden, die er meestal alleen maar in slagen om met hun opgewaardeerde tuinslangen de belendende percelen nat te houden, en vervolgens de brandende percelen "gecontroleerd" laten uitbranden, en die al met 50 jaar met pensioen gaan omdat ze zo moe zijn van het beklimmen van die uitschuifladder...

Geef mij dán maar Peter Bosse... Een man uit één stuk.!
Van mij mag ie lekker gaan dromen van sappige karbonaadjes, en roomzachte slavinken.

Jelle Droeviger.

klaproos said...

ohhhh wat ontroerend mooi loutje,
ja zulke winkeltjes, kunnen eigenlijk niet meer tegen de grote ketens op hé.

lief dat mensen zo over hem dachten,
zwaai zwaai peter heb het goed samen met j e vrouw,
geniet van mooie dagen...
kijk maar hoe dat moet naar Loutje en Henry :-)
die doen dat uitstekend,

dag lieve loutje,
xxx

christiene said...

Ha Marlou,
wat mooi als je zo gewaardeerd word,voor je werk en ook als mens
ze gaan hem zeker missen, ik hoop dat hij leuke dingen kan gaan doen
dat heeft hij zeker verdiend....een mooi briefje,wie goed doet goed ontmoet.
liefs groetjes
Christiene

Petr@ said...

Wat een lief briefje!
Hij heeft zijn sporen verdiend, die slager.

gerdaYD said...

Tja, het is altijd jammer dat een geliefde slager uit het straatbeeld verdwijnt. Maar hé, op die leeftijd heeft de man zijn pensioen meer dat verdient en ik hoop samen met zijn klanten dat hij er volop van zal genieten!

Mirjam Kakelbont said...

Dergelijke winkels maken van een stadsdeel een dorp. Het is vertrouwd, je weet dat je iets goeds koopt en uit het briefje blijkt dat het ook nog eens aardige mensen waren. Ik gun ze beiden een fijn pensioen. Ze hebben er hard voor gewerkt!
Baai baai swietie ♥