.
Al eerder schreef ik een keer over de oude plant, die bij mij in de voorkamer staat: de lidcactus.
Hier kun je het eerste blogje lezen, helemaal uit 2010: 02-07-2010
En hier de tweede: 13-07-2017
Geen wereldschokkende verhalen, gewoon een beetje ouwehoeren over een ouwe plant...
De plant is inmiddels 40 jaar oud en ik vertroetel 'm wel een beetje.
Niet teveel, want dat schijnt nou ook weer niet goed te zijn.
Kijk... hier staat-ie, dit jaar, in volle, prachtige bloei op 26 juni:
Als de bloemen zijn uitgebloeid laten ze los en vallen op de grond.
Dan verzamel ik ze... om te drogen en te tellen.
Ik vind ze er net als hiëroglyfen uitzien:
Op elk blaadje liggen er ongeveer 80 te drogen.
Er zijn 5 blaadjes met gedroogde bloemetjes.
Dat maakt in totaal 400 bloemen.
400!!
En weet je wat zo leuk is?
Als ik tegen de plant zeg: "oh, wat ben je mooi..." dan geeft-ie me er wéér een bloemetje bij.
Echt waar! Ik verzin het niet...
Als ze allemaal losgelaten zijn gooi ik ze in de tuin...
17 comments:
Zo mooi! En altijd wat te lezen met die hiërogliefen..dubbel genot met zo’n plant
Hou hem in ere Marlou, zo mooi...!!
Ik weet zeker dat jij vaker dan 400 keer hebt gezegd dat hij mooi is.. ;-)
Love As Always
Di Mario
Guinness Book of Records??
Ja, prachtig, Marlou.!
40 Jaren, een kamerplant, geweldig.
Ik ga ook maar eens tegen mijn verloofde zeggen:
"Oh, wat ben je mooi."
Wie weet wat er dan gebeurt...
whahaahhaha, wat ben je toch een heerlijk mens:-)
alleen jij kan zoiets verzinnen,
geweldig..
jawel loutje ik geloof dat planten je begrijpen als je van ze houdt en met ze praat elk levend wezen doet dat, dus waarom je cactus niet :-)
https://youtu.be/TjMw0kEw6B0 voor jou :-)
Wat knap dat je hem al 40 jaar in leven houdt! Mijn planten leven zo lang niet ;-)
40 jaar! Geweldig. En wat is ie nog mooi. Leuk dat je de bloemen telt.
Een vreemde plant, ik heb er een viertal van, heeft ook ooit eens op mijn site gestaan. Die bloeiden allemaal op verschillende tijden. Maar heel langzaam trekken ze naar elkaar toe en dit is bijzonder, ze staan niet binnen maar op ons onverwarmde terras. Heel vreemd, maar wel uitzonderlijk mooi iedere keer.
Wat een leuk blogje, 40 jaar is toch wel een respectabele leeftijd hoor, dan moet je eigenlijk U tegen haar zeggen. Bijzonder dat je de uitgebloeide bloemetjes droogt en telt. Ik heb blijkbaar geen groene vingers, bij mij vallen altijd knopjes eraf "SNIK"
Wat een bijzondere hobby ... uitgebloeide bloemen van een lidcactus opvangen, tellen en uitstrooien ... Maar toegegeven, het heeft wel wat en die bloemen zijn echt mooi.
Met kamerplanten heb ik nooit om kunnen gaan. Het lukt mij zelfs om cactussen te laten verdrogen ...
ik durf al niet te schrijven hoe lang mijn planten het bij me uithouden :o)
amai, ik denk dat ik er ook tegen ga praten
.Een @->- voor jou.
Mijn pa was een plantenliefhebber en die kreeg deze ook altijd in bloei net als de clivia...
Helaas hij is er niet meer en de planten volgens mij ook niet ;)
Hopelijk mag je nog heel wat jaartjes genieten van je mooie plant...want ja als ze niet bloeien vind ik ze maar zielig...
Groetjes
En hou je de statistieken bij van al die bloemen? Ik vind het een kunst hoor, 40 jaar!
Wat een leuke log, mijn moeder had ook een lidcactus die al heel oude was.
Zij sprak ook altijd met haar plantjes. Hans
De taal van de bloemen en flora is onuitputtelijk en vol rijkdom van waar de klanken steeds in harmonie zijn. Heel mooi blogje.
Niet alleen de plant is apart. Besef jij wel wat voor bijzonder mens JIJ bent? Om de afgevallen bloemen te bewaren en op papier te drogen als hiërogliefen. Ik vind het briljant. B .R.I.L.J.A.N.T. En dan tot de slotsom komen dat de plant ook nog aan "verzoeknummers" doet.
Dag lieverd!
Post a Comment