Ik ben geboren aan de Waver. Het is een riviertje even voorbij Ouderkerk aan de Amstel.
Een mooi, rustig riviertje.
Het land ernaast ligt lager. Er staan boerderijen en er grazen koeien.
Vandaag zijn we er naar toe gefietst. Vanaf de Sarphati-straat langs de Amstel.
Eerst bij Hesp op het terras aan de koffie. Heerlijk om daar bootjes te kijken. De roeiboten van Nereus aan de overkant. Meestal vier met stuur.
Gewone pleziervaartuigjes...
Er vaart een soort van waterflatgebouw: 3-hoog aso.
Iedereen is loom van de warmte.
We fietsen verder langs de Amstel. Vissers, die meedoen aan een wedstrijd.
Eén visser komt er rond voor uit: de barbecue staat al klaar!
Halverwege lunchen we in het gras. Stilte, verder niets.
In Ouderkerk langs de Joodse begraafplaats en bij de Smidse, waar je heerlijke pannekoeken kunt eten, naar links. Bij de boerderijen zit men in de schaduw van de Lei-lindes aan de thee. Geborduurde tafelkleedjes.
Waver nummer 11 is een schattig klein huis. Mooi onderhouden door de huidige eigenaar. Er is niemand thuis, dus voor de foto doe ik net of ik de deur opendoe.
Hier ben ik geboren. In dit huis deed ik mijn eerste schreeuw. Mijn eerste ademtocht.
Mijn eerste stapjes. Mijn eerste woordjes.
Dag huis...
Dag Marlou...
De tocht vervolgen we aan de overkant van de Waver, via de Stokkelaarsbrug naar de Voetangel en verder weer langs de Amstel.
Bij Buitenplaats Wester-Amstel een wijntje. Gevaarlijk, want... wil je dan nog wel verder fietsen?
Er is een pad gelegd langs gedichten. Ik bedenk alweer een nieuw Volkskrantblog.
Het land ernaast ligt lager. Er staan boerderijen en er grazen koeien.
Vandaag zijn we er naar toe gefietst. Vanaf de Sarphati-straat langs de Amstel.
Eerst bij Hesp op het terras aan de koffie. Heerlijk om daar bootjes te kijken. De roeiboten van Nereus aan de overkant. Meestal vier met stuur.
Gewone pleziervaartuigjes...
Er vaart een soort van waterflatgebouw: 3-hoog aso.
Iedereen is loom van de warmte.
We fietsen verder langs de Amstel. Vissers, die meedoen aan een wedstrijd.
Eén visser komt er rond voor uit: de barbecue staat al klaar!
Halverwege lunchen we in het gras. Stilte, verder niets.
In Ouderkerk langs de Joodse begraafplaats en bij de Smidse, waar je heerlijke pannekoeken kunt eten, naar links. Bij de boerderijen zit men in de schaduw van de Lei-lindes aan de thee. Geborduurde tafelkleedjes.
Waver nummer 11 is een schattig klein huis. Mooi onderhouden door de huidige eigenaar. Er is niemand thuis, dus voor de foto doe ik net of ik de deur opendoe.
Hier ben ik geboren. In dit huis deed ik mijn eerste schreeuw. Mijn eerste ademtocht.
Mijn eerste stapjes. Mijn eerste woordjes.
Dag huis...
Dag Marlou...
De tocht vervolgen we aan de overkant van de Waver, via de Stokkelaarsbrug naar de Voetangel en verder weer langs de Amstel.
Bij Buitenplaats Wester-Amstel een wijntje. Gevaarlijk, want... wil je dan nog wel verder fietsen?
Er is een pad gelegd langs gedichten. Ik bedenk alweer een nieuw Volkskrantblog.
teveel geleefd met teveel vrienden
nooit aan zaaien willen denken
oogsten, gebruiken, verteren
en nu
alleen
zittend op wat nog rest
het zwarte zaad
(Jan Nooij)
Bij Zorgvlied gaan we even langs Jan.
Rust heerst er.
Eeuwige rust.
Mooie, eeuwige rust.
De fietstocht loopt ten einde. We groeten Karel nog even en dan gaan we naar huis.
40 heerlijke, nostalgische kilometers in de kuiten.
Van mij mag de zomer nog heel lang duren.
.
13 comments:
Wat een leuk huis met veel sfeer!!!
ook hier heb ik vele herinneringen liggen uit mijn Amsterdamse tijd. Lang vervlogen tijden die in jouw blog tot leven komen. mooi en dierbaar. Jeetje, wat ben ik oud!
Heel belangrijk, je roots, nooit vergeten...
Love As Always
Di Mario
Hoi meis,
Dat was een heel mooi tochtje, met mooie herinneringen.
Ja, hoor de zomer mag nog heel lang duren, zo met een graad of 22/25 dat zo mooi zijn.
voor vandaag weer een mooie dag.
Liefs Marjolijn.
Mooi huis, mooi verhaal, mooie fietstocht. Ja, het is gevaarlijk met en glaasje wijn in de benen, maar alles is goed gegaan. Voor mij mag deze zomer ook heel lang duren, dan hoeven we niet naar het buitenland voor wat zon.
Prachtig gedicht.
Liefs Ibella
Hoi Marlou,
mooi, dat huisje.
Hoe komen je fotoos toch zo onscherp?
Kan me niet voorstellen, dat ze onscherp gemmakt zijn...
groet van Nienke
Hai Nien,
de foto's zijn in principe haarscherp.
Ze zijn door Henry gemaakt, dus...
Maar dan ga ik ze verkleinen omdat het anders een eeuwigheid duurt voor mijn weblog zich opent.
En dat verkleinen, daar zit de fout in.
Ik doe: comprimeren naar webpagina's.
Weet iemand een andere manier?
dan was je vlak bij mij...nes aan de amstel op de zomerbloemenpluktuin vilt demonstreren...maar jij hebt wel héél fijne dingen gedaan...heerlijk zo'n feest der herinneringen.
Het overkwam mij vaak dat, toen ik nog in Amsterdam woonde, langs de Amstel fietste en dan ook langs de Waver. Tegenwoordig ligt het een beetje uit de buurt.
Je hebt een moi weblog met mooie foto,s
Wat leuk, ik vroeg me altijd al af wat voor huis dat je geboren was... het ziet er erg mooi uit zeg!!!
(ik zou er zo intrekken)
xxxxxxxx!
Wat een mooie plek en fijn huis! Dat was een flinke fietstocht, maar volop genieten met zoveel moois om je heen.
het klinkt heerlijk als ik het zo lees, je hebt er duidelijk van genoten:).
Wat een heerlijk tochtje. Ook ik heb dit rondje regelmatig gefietst, en op delen van de tocht kom ik nog steeds wel eens. Mocht ik ooit langs Waver nummer 11 komen, dan zal ik zeker even aan je denken.
Post a Comment