Sperziebonencurry met Naanbrood

Ik neem jullie allemaal mee naar India, waar heel veel vegetarisch gegeten wordt!

We eten Sperziebonencurry met Naanbrood (plat Indiaas brood, dat je hier in bijna elke supermarkt kunt kopen)



Dit recept is overheerlijk, je eet er je vingers bij op!

Wat heb je nodig voor 2 personen:

sperziebonen
2 uitjes
2 knoflookjes
zonnebloemolie
een schaaltje Valess roerbakblokjes
1 eetlepel milde currypasta
100 ml kokosmelk

Je kookt de sperziebonen, fruit de uitjes en de knoflookjes en voegt er de Valess aan toe, die je in 5 minuten gaar bakt.
In de tussentijd verwarm je op de een of andere manier (oven/koekepan) het Naanbrood.

Dan doe je een eetlepel van de currypasta door het groentemengsel, de kokosmelk en de sperziebonen erbij en klaar is kees!

Van het Naanbrood scheur je steeds een stukje af, en eet het samen met de curry.

Wat heel fris erbij is: Raita. Dat is uitgelekte yoghurt met daarin een uitgeperst knoflookje en een halve geraspte komkommer er door. (Net zoiets als Tzatziki, maar in India heet het Raita)

PAUZE

voorjaarsvakantie






voorjaarsvakantie

Broccoli

Broccoli is een van de gezondste groenten die er is! Als je boeken over voeding tegen kanker leest, dan staat broccoli vrijwel altijd bovenaan in de lijst bij de anti-oxidanten.
Het zijn echte vechters, deze roosjes!
Als je ervan houdt, dan heb je mazzel...

Dit is een beproefd recept, het verveelt nooit en ik eet het zeker eens in de twee weken.

Bloemkool-broccolischotel met... Brie!

Wat heb je nodig voor 2 personen:

200 gram lekkere pasta (ik neem meestal tagliatelle)
1 eetlepel olijfolie
150 gram bloemkoolroosjes
250 gram broccoliroosjes
50 gram gehakte walnoten (goed voor je hersens!)
200 gram Brie

Daar gaat-ie.....
Eerst zetten we de oven aan op 180 ° C.
De pasta en de roosjes worden beetgaar gekookt en na het uitlekken in een ingevette ovenschaal gelegd: eerst de pasta, waarover je olijfolie en peper strooit. Dan de roosjes en dan de nootjes.
Drapeer de Brie, die je in plakjes hebt gesneden er over en zet de schotel 20 minuten in de oven.

Vervolgens zeg je tegen jezelf: "Wat ben ik goed bezig!"
En smullen maar...

Het optreden

Shtematy




Zoals beloofd een foto van mijn optreden tijdens het Open Podium in Mennorode.
Ik heb mijn ogen dicht om me beter te kunnen concentreren.Het lied dat ik zong heet: Shtematy
Ina maakte er ter gelegenheid van Valentijnsdag een fraaie, zeer vrije vertaling op. Maar de echte vertaling staat onder de tweede foto...

mijn veldje
bij het ochtendgloren
zaai ik mijn gebed
met een traan
mijn veldje is verzadigd van dauw
gekleurd door het licht van de zon
ik oogst het graan met een sikkel van hout
en glinsterend metaal
opwaarts zwaaiend

Hier kun je het lied, zoals ik het ongeveer zong, horen...

Esther en Abi Ofarim




Shtematy

Meneer Aap is verliefd

.

Meneer Aap heeft een vriendin!
Hij heeft haar leren kennen in het Provinciehuis, waar hij een baan heeft als typist.

Het was wel even wennen daar. Eerst werd hij een beetje geplaagd en daar werd hij heel onzeker van.
Maar sinds kort heeft Meneer Aap een vriendin. Het is een schat, die vriendin.
Ze werkt in de telefooncentrale en ze is stapelverliefd op Meneer Aap.

Als Meneer Aap binnenkomt veert ze helemaal op.
Speciaal voor hem heeft ze haar oogjes opgemaakt. Ook draagt ze elke dag een schone blouse. En... op de markt heeft ze een mooie ketting gekocht.

Als ze Meneer Aap ziet, wiegelt ze een beetje heen en weer.
Ze is verliefd! Voor het eerst in haar leven is ze stapelverliefd.
Ze schrijft kleine briefjes vol hartjes naar hem.
Die stopt ze in zijn jaszak. Of ze legt ze op zijn buro.

En Meneer Aap? Die is ook smoorverliefd.
Hij rent elke dag naar zijn werk, omdat hij weet...
Hij is er warm van. Hij wil zoenen en strelen. En lekker een beetje vrijen. Niet veel, gewoon... een beetje.

© Marlou Witzel
.

Ik liep de marathon

Achter de kassa van mijn buurtsuper zit al jaren een jongeman, die ik stiekem Stoffel de Schildpad noemde.

Zo heet hij niet. Ik weet hoe hij wel heet, maar ik noem hem hier Stefan.
Hij is traag en ziet er altijd moe uit.
Ik heb wel eens aan hem gevraagd: "Bent u moe?"
"Neeeeeee, hoooooor", antwoordde hij op een lijzige, vermoeide manier.
Ik meed hem. Als er ergens anders een kassa open was ging ik daar staan. Ja, als het niet anders kon, dan ging ik natuurlijk wél bij Stefan betalen. Maar niet met plezier. Steeds dat uitdrukkingsloze gezicht. Die trage handelingen.

Tot vorige week. Mijn buurvrouw deed haar boodschappen en was voor mij aan de beurt en in een geanimeerd gesprek met Stefan. Ik zag zijn ogen glinsteren. Ik zag hem lachen. Echt... ik wist niet wat ik zag. Er zat ineens een heel ander mens.
Hij vertelde mijn buurvrouw iets en zij moest er om lachen. Ik keek mijn ogen uit!
Vanmorgen raak ik voor het eerst sinds jaren ook met hem aan de praat. Hij moppert op een hesje, dat hij moet dragen. "Ik loop voor aap", zegt hij.
"Dan moet je het niet dragen" zeg ik, waarop hij zegt "Vroeger liep ik de marathon. Dan droeg je zo'n hes, voor de veiligheid, maar ik heb een herseninfarct gehad en kan nog geen 500 meter hardlopen. Dus mij krijg je echt niet meer in zo'n hes. Ik fiets nog wel, dan kom je tenminste nog eens ergens, maar lopen, nee... en zo'n achterlijk hes dragen: ook nee".

Ik kijk Stefan nog een keer goed aan.
Zijn gezicht lijkt iets meer te leven.
Er zit meer licht in...

Zingen op de Veluwe

Zingen op de Veluwe

Afgelopen vrijdag vertrok ik naar Elspeet, waar Vrouwenkoor Malle Babbe een heel weekeinde voor de nieuwe CD (die op 21 april wordt opgenomen) geoefend heeft. Er gaat heel veel werk vooraf aan zo’n CD-opname en wat een mazzel: wij mogen 12 repetities meemaken in Mennorode, midden op de Veluwe.

("met de muziek mee..." naar de kapel, waar geoefend wordt)

We beginnen met zingen en eindigen met zingen. Tussendoor wandelen, eten, keten en… breien!

(In elke pauze wordt er gebreid voor de Olympische sjaal)

Ieder heeft een eigen kamer, wat heel fijn is, want je wilt je toch even terugtrekken, als het enigszins kan. Een weekeindje Malle Babbe is namelijk veel..., heel veel!

(het uitzicht vanuit mijn kamer)

Resultaat: de liederen zitten er heel goed in, de Olympische sjaal is 10 meter lang, de longen zijn verfrist tijdens heerlijke wandelingen. Veel optredens, die er niet om logen als zaterdagavond de Bonte Avond wordt gevierd.

(heerlijk oubollige act met beschilderde knieën)

(Act van Jakkie en Nathalie)

Ik heb een lied gezongen met de gitaar, maar ik wacht nog op de foto. Als ik die heb laat ik 'm zien... (tenminste... als ik om aan te zien ben....)

Eens te meer realiseer ik me wat een gezegend mens ik ben…

(Ergens in de bossen bij Mennorode in Elspeet...
's zomers kun je hier bosbessen plukken)


Zangweekeinde

Spinazietaart

Spinazie

Als kind al was ik gek op spinazie.
Als we jarig waren mochten we zeggen, wat ons verjaarsmaaltje was. Ik koos altijd voor: spinazie met gebakken aardappeltjes en een spiegelei. Nog steeds vind ik dat lekker.

Voor vandaag heb ik een heerlijke spinazietaart op het menu staan.

Dit zijn de ingrediënten:

5 bladerdeegplakjes
300 gram spinazie
1 ui
2 eieren
1 ons geraspte oude kaas
peper, zout, nootmuskaat
blauwe schimmelkaas

Vet een quiche-vorm in en bekleed die met de ontdooide bladerdeegplakjes.
Zet de vorm een minuut of 10 in een voorverwarmde oven (180 ° C)
Fruit de fijngesneden ui in wat olie en roerbak de spinazie tot die geslonken is.
Dit mengsel even goed uit laten lekken in een vergiet. Vocht er uitdrukken.
Dan de spinazie fijnsnijden, in een kom doen en de eieren en de geraspte kaas er doorheen roeren.
Doe er ook maar wat peper, zout en nootmuskaat doorheen.
Dit geheel doe je in de taartvorm.
Brokkel er nog wat blauw schimmelkaas overheen en bak in 35 minuten gaar.

Om je vingers bij op te eten en je hoeft er niet eens jarig voor te zijn!

Spinazietaart

Warme truiendag

Het is 12 februari 2010 en het is vandaag WARME TRUIENDAG ...

De kinderen hebben vandaag op school extra warme kleren aan, omdat de verwarming een graadje lager wordt gezet.

Voor mij is het in mijn huis altijd warme truiendag! Het oude huis tocht en piept en kraakt... Dikke sokken moet je hier aan.
Extra Interlockjes en warme Jansen en Tilanus broeken.
Fleece dekentjes op je schoot en Thermo-ondergoed aan.
Angora schoudervestjes en witte warme wollen wintermutsen...

PS: Dit weekeinde ga ik met mijn koor naar een soort van klooster in Elspeet voor een koorweekeinde. 's Ochtends, 's middags en 's avonds zingen, zingen en nog eens zingen. Tussendoor heerlijk eten en keten. We gaan oefenen voor de nieuwe CD!

warme truiendag

De sollicitatie

.
Ik zit in de bibliotheek en lees de krant. Thuis heb ik geen krant. Dus lees ik 'm in de bieb. Dat is gemakkelijk en het scheelt een hoop geld.
Er zitten vaak dezelfde mensen de krant te lezen. Dat schept een band, nietwaar!

Er wordt op mijn schouder getikt.
Ik draai mijn hoofd om en zie Meneer Aap.
"Hé, Meneer Aap", zeg ik "jij ook hier?"
Ik zie, dat Meneer Aap een beetje ongemakkelijk aan het draaien is.
"Is er wat?", vraag ik hem. "Je ziet er uit alsof je iets wilt vragen..."
"Klopt", zegt Meneer Aap. "Ik heb een dringende vraag. Mag ik de krant na jou, ik bedoel, als je hem uit hebt, natuurlijk!"
"Wel zeker", zeg ik, "maar wat is er zo dringend aan?"
"Ik zoek een baan", zegt Meneer Aap. "Ik wil weer onder de mensen."
Ik geef hem meteen mijn krant, ook al heb ik 'm nog lang niet uit.
Het hele nieuws kan me gestolen worden.
Ik ga Meneer Aap helpen met het vinden van een baan.

We struinen de advertenties af. Er wordt een typist gezocht in het provinciehuis. Als hij het woord: typist m/v ziet begint hij in zijn handen te klappen en roept:
"Ik heb mijn typediploma! Dit is typisch iets voor mij!"

In het restaurant van de bieb stellen we een brief op, die klinkt als een klok. Meneer Aap is zo gelukkig. Hij geeft mij een dikke zoen en zegt: "Ik zie het helemaal zitten!"

© Marlou Witzel

Meneer Aap solliciteert

De Olympische Sjaal

Omdat Haarlem is uitgekozen om onze Olympische Spelers na de winterspelen op 2 maart feestelijk te ontvangen, heeft iemand een aardig idee bedacht:

We breien met z'n alleen een enorme lange sjaal in de kleuren van de Olympische ringen: rood, zwart, geel, groen en blauw.
Stukken van 50 bij 50 cm, die aan elkaar genaaid worden en die dan als een enorme lange sjaal op de Groote Markt wordt gedrapeerd om de spelers te huldigen...

Wij zijn met het hele koor gaan breien!
Ik heb mijn eerste stuk af: een rooie. En nu ben ik met een groene bezig. Als je een beetje kunt breien heb je met lekkere dikke pennen zo een stuk af!
Je kunt al televisiekijkend een paar pennen breien, of gewoon een beetje rustig op een winterse namiddag...

Vanochtend, woensdag 10 februari, komt er een ploeg van Radio Noord-Holland om een rechtstreekse uitzending te maken over ons breiende koor. Natuurlijk gaan we erbij zingen. Hetzij "Nokke ma' voort" of een Fins breilied.
We zien wel hoe het loopt. Als het goed is begint de uitzending om half 10...
Komend weekeinde heeft mijn koor een zangweekeinde op de Veluwe. 
De bedoeling is, dat de 40 stukken dan af zijn en dat we die daar dan aan elkaar gaan naaien, zodat ook ons koor, Vrouwenkoor Malle Babbe, een paar steekjes bijdraagt aan de inhuldiging van onze Olympische Kampioenen!

De stukken sjaal kunnen ingeleverd worden bij de VVV op het Verwulft, waar ze in elkaar worden gezet...

Dag mevrouw...

Dag mevr..



Verderop in het bos is een tehuis voor demente bejaarden.
Al jaren loopt een van de bewoners door mijn stille straat. Ze heeft een strak permanentje en echte oude-dames-kleren.
Altijd draagt ze een klein rieten tasje bij zich.
Er zijn bloemetjes op geborduurd met raffia. Een soort van vergeet-mij-nietjes.
In het tasje zit een kleine pop met een roze jurkje aan.
De pop heeft geen echte haartjes, maar een soort van veegjes die op het hoofdje geschilderd zijn. Eén van de oogjes is dicht en het andere kijkt je glazig aan.

Bij elke auto, die geparkeerd staat, kijkt de vrouw in de spiegel naar haar eigen gezicht.
Net of zij wil kijken of ze er nog is.

Ik loop naar mijn brievenbus om de krant er uit te halen en net op dat moment staat ze stil en kijkt in de zijspiegel van mijn lelijke eend.
"Dag mevrouw", zeg ik tegen haar.
"Ik ben geen mevrouw", zegt ze een beetje verdrietig en sjokt meteen door naar de volgende zijspiegel.

Ik kijk haar na. En ik denk aan wat ze gezegd heeft: "Ik ben geen mevrouw". Waarom zou ze dat gezegd hebben? Misschien ziet ze toch iets heel anders in de zijspiegels! Misschien ziet zij wel een klein meisje met blonde krulletjes.
Of misschien voelt zij zich een klein meisje en kijkt ze naar die oude vrouw in de zijspiegels.

Zal ik het haar de volgende keer vragen? "Goedemorgen, wat ziet u in de zijspiegel van mijn lelijke eend?"
Nee, dat doe ik maar niet. Ik wil niet, dat ze er verdrietig van wordt. Wat heeft zij nou aan zo'n nieuwsgierig mens...


dag mevrouw

Dag mevr.

De webchef

Webchef






Vandaag ben ik een beetje lui!
Een beetje??? Nee: heel erg!

Daarom geef ik een site door: De Webchef

Vul in, wat je in huis hebt en laat de webchef er een leuk recept van brouwen!

Bijvoorbeeld:

tomatenblokjes
tomatenpuree
ui
champignons
winterwortel




Vul dit in bij de zoekfunctie bovenaan bij de webchef...
En wat krijg je dan???

Laat maar weten!!
Eet smakelijk.

En als je voor vandaag een echt fijn en gezond recept wilt *klik* dan even bij Assaya!

Webchef

De 33-lijst

Vier jaar na haar tragische dood op 9/11 vonden de ouders van Ann Nelson (30) op haar laptop haar levenslijst. Het is een lijst, waarin ze 36 dingen heeft gezet, die ze in haar leven wilde bereiken.

Hier zijn 5 van die dingen:

1. gezond zijn
2. een goeie vriend zijn
3. geheimen bewaren
4. met mensen omgaan, waar ik van houd en die van mij houden.
5. in het hier en nu leven

Hier kun je de rest van de lijst vinden: Hope, saved on a laptop

De levenslijst van een levenslustige jonge vrouw.

Er kunnen de meest onwaarschijnlijke dingen opstaan, zoals: schaatsen in een bikini.
Maar ook dingen, die gewoon best nog wel kunnen, zoals: in een hangmat slapen.

John Goddard, een echte avonturier, heeft een lijst gemaakt van welke bergen hij wil beklimmen, welke rivieren hij wil afvaren.
Hij wil zelfs naar de maan. Er zijn nog maar weinig doelen, die hij over heeft van zijn imposante lijst

Als je op "lifelist" zoekt, zul je merken, dat er duizenden mensen het nodig vinden hun levenslijst met je te delen.

Ik heb ook een levenslijst. Ik heb 'm al een hele tijd. Ik noem het mijn 33-lijst, omdat ik er 33 dingen op wil hebben.

Ik ga 'm niet met jullie delen. Er wordt al teveel gedeeld.
Maar ik wil wel een paar dingen van mijn lijst met jullie delen: de dingen, die al gelukt zijn!

Dat zijn:
Een ballonvaart maken...
In de zomerperiode minstens 3 x per week zwemmen.
Spaans studeren
Een keer in m'n eentje naar het huisje in de bergen.
Een Bed and Breakfast-reis door Engeland maken.
Nee-zeggen zonder me schuldig te voelen.

Ja ho eens even, straks ga je toch die hele lijst verklappen. Niet doen, Lou!
In ieder geval is het leuk om zo'n lijst te maken.

En of er iets van komt... maakt eigenlijk niet uit. Zal het mij lukken ooit nog eens een kinderboek te schrijven?

Je moet toch iets te dromen hebben?!

Een stukje van de wereld...

Wijs is jarig

Ik ben zo blij, dat ik een stukje van de wereld ben...

Dat ik de wijsjes van de sijsjes en de merels ken...

Wijsjes? WIJSJES...!!!

Vandaag is mijn kleindochtertje WIJS jarig.

Zij is ZES jaar geworden.

Lieve Wijs, gefeliciteerd met je verjaardag en een dikke kus van Omaloutje...

Tot vanmiddag!

Jong Talent

In de koffiepauze komen twee jonge mensen uit het Kennemer Jeugdorkest iets van Bach oefenen met onze pianiste, Nobuko Takahashi.
Een jong meisje van een jaar of 15 op de viool en een jonge knul met zo'n afgezakte spijkerbroek van een jaar of 15 op de hobo. Ze spelen twee stukken uit het Hoboconcert van Bach.

Ik zit de gehele pauze lekker stil te genieten van dit jonge talent.
Wat heb ik toch een mazzel, dat ik dit allemaal meemaken mag!

Als je even tijd hebt kun je een paar minuten luisteren naar o.a. Nigel Kennedy, die dit prachtige muziekstuk speelt.
En dan proberen je voor te stellen dat het gespeeld wordt door zo'n hockey-meisje (de term pik ik even van Gé Reinders) en zo'n skater en onze Nobuko aan de vleugel.
Wat prachtig, dat deze kinderen gestimuleerd worden om een instrument te leren bespelen.

Volgende week zaterdag spelen ze op het benefietconcert van Haarlemse musici voor Haïti.

(Het Oratorium koor zingt er dan ook)

Meneer Aap gaat naar de sauna

Ik haal even een van de eerste aap-verhalen terug. Die stond plotsklaps in de map "Concepten". Weet niet hoe dat komt. Maar in ieder geval... om 'm in het archief te stoppen moet ik 'm weer even plaatsen.
Misschien kom je je reactie van toen ook tegen. Kijk eens wat je geschreven hebt?!
Komt-ie:


Langzaam loopt meneer Aap door de steeg.

Hij is op zoek naar de sauna.
Ze hadden gezegd, dat die in dit steegje is.
Maar hij ziet ‘m niet… Nergens een sauna te bekennen.

Dan belt hij zomaar ergens aan.
Er doet een oude mevrouw open. Ze heeft een grijs knotje.
“Goedemiddag”, zegt de oude vrouw.
“Dag mevrouw” zegt meneer Aap.
“Wat kan ik voor u doen?” zegt de oude vrouw.
“Ik zoek de sauna”, zegt meneer Aap.
“De sauna?! Maar dan bent u aan het juiste adres!”
Meneer Aap kijkt zo verbaasd, dat de oude vrouw er om moet lachen.

Ze wijst hem de weg. Met een gebogen rug sloft ze voor hem uit.
Eerst een gangetje door, dan een trapje af, nog een gangetje door en weer trapje op.
Meneer Aap sjouwt met zijn tas vol handdoeken en slippers en badschuim.
“Als het nog lang duurt, dan maak ik rechtsomkeer!”
Dat vindt de oude dame niet prettig. Ze kijkt een beetje verontwaardigd naar de aap en schudt haar hoofd.
“Wat ben je ongeduldig… wacht maar af! Je zult echt beloond worden voor je moeite…”

En dan gaat eindelijk de laatste deur open. Meneer Aap doet een stap over de drempel en ... niet lang daarna spettert hij heerlijk in het water rond. Hij is gek op water. Het spoelt niet alleen je lijf, maar ook je hoofd schoon. En dat is precies waar hij behoefte aan heeft: aan een schone kop. Van buiten en van binnen...

© Marlou Witzel

.