29/03/2010

33-en

33-en

Nee, 33-en is geen kaartspelletje!

Soms, als ik in een vreemde stad in m'n eentje ronddwaal ga ik 33-en.

Dat is mijn eigen spel: op zoek naar mijn huisnummer.

Het is een nummer, dat op de een of andere manier moeilijk te vinden is.

Ik heb tenminste afgelopen zaterdag in Brugge behoorlijk lopen dwalen.
















Het fijne van deze queeste is, dat je in de meest leuke straatjes komt.
Soms is het nummer er gewoon niet: wel 31 en 35, maar 33?
Dan ga ik lekker weer verder dwalen en rondkijken.
In een mooie smalle straat, die Groeninge heet is nummer 33 gewoon overgeschilderd.
Maar ik ga het vinden, ik ga niet terug naar de Markt voordat ik er één gevonden heb...


Ik heb niet zo heel veel tijd tussen twee Requiem repetities in, maar ik heb twee 33-jes gevonden. Eén er van is het nummer van het Frietmuseum. Ja... er is een echt Frietmuseum in Brugge, in de Vlamingstraat en .... op nummer 33!
















En een ander 33-je hoort bij een aardig woonhuisje in een stille straat, waar het aangenaam toeven is...
Brugge heeft het druk, maar hier in de Oude Gentweg is geen kip te bekennen...



















Helaas kan ik niet al te lang 33-en, want hoor ik het goed:
"Marlou... ik heb je stem nodig, kom je? Kom zingen... kom dan, kom dan..."






Mozart lokt mij vanuit het eeuwenoude Belfort op de Markt.

Ik zie zijn grappige gezicht vanachter de kleine raampjes.
Als ik binnen kom worden de instrumenten gestemd.

Net op tijd ga ik op mijn plek tussen de alten zitten...

.

15 comments:

Jelle Droeviger said...

Mozart was 33 toen hij in Salzburg, in de Linzer Gasse nummer 33, aanbelde bij graf Franz von Walsegg, om deze te vragen om tussenpersoon te zijn voor nieuwe opdrachten van het hof.

Zo grijpt alles in elkaar.

Een mooi stukje, Marlou, met een onverwachte pointe.

Jelle Droeviger.

klaproos said...

wahahah wat leuk marlou,
wat ben je toch een enig mens om zoiets te gaan doen:-)

zalig

dikke knuffel
wete je wat maak er 33 van :-)

Anonymous said...

33....ik zal er eens op letten.

Love As always
Di Mario

Anne said...

33 is een magisch getal:))

Lutje said...

ik wordt dit jaar 50 en ben ook al bezig met overal waar ik 50 zie te fotograferen.

klaproos said...

maar zeker marlou
lijkt me heel gezellig:-)

Marjolijn said...

Mogge meis,
Ja leuk, op zoek naar nr. 33..!
Ga ik binnenkort ook eens doen.
Goede reis gehad, gisteren was het al leuk en lekker...haha.
vandaag begint nog maar net maar komt ook helemaal goed.
Veel groeten van hier.
Liefs Marjolijn.

Herman said...

Dag Marlou,

Ik heb ook een fraai verhaal gehoord over het getal 33.
Het is van Thomas van Aquino.
Hij zei (en dat was ergens in 1250)
dat iedereen in de hemel 33 is.
En gezond.
Als je een ouwe man bent, die zijn been is kwijtgeraakt in de oorlog, dan
ben je bij het hemelen terstond 33 en je hebt je been weer terug!
Of je bent heel ziek en je sterft, dan ben je in de hemel weer helemaal gezond en 33 jaar.

Ik vond mezelf op mijn 33ste wel heel levendig en prettig. Ik zou zo weer terug willen. Al was het alleen maar om mijn haar en mijn houding weer terug te krijgen.


Hartelijke groet van Herman

Ineke said...

Goedemorgen Marlou,
Wat een unieke manier om Brugge te verkennnen!
Wat een schilderachtige stad hè?!

En, voor wat de zang betreft, je zult vast een héérlijke dag hebben gehad!

Ook voor vandaag een fijne dag toegewenst!
Dag, liefs, Ineke

gerdaYD said...

O, na jouw leuk log ook de reactie van Jelle gelezen... is dat écht gebeurd? Hihi, dàt zou ik wel eens willen weten. Maar ook waar al die nummers 33 dan wel gebleven zijn...
Heerlijke reportage lieve Marlou, hier heb je duidelijk van genoten!

de opera, de opera
daar gaan we graag naartoe
we gaan daar om te zingen
en dat worden we nooit moe
de opera, de opera
we zitten steeds vooraan
we zingen veel luider
dan de alt of de sopraan (...)
© Samson & Gert
*wink, big smile*
... maar zou dat kunnen, boven jouw mooie stem uit komen? Ik denk het niet...
Lieverd, geniet nog maar lekker na van wat blijkbaar een schitterend weekend was!

Ibella said...

Wat leuk Marlou, hoe verzin je het. Ach ja, creatieve geesten hè.
Liefs Ibella

Han said...

Leuk idee zo'n Route33 zal ik ook eens doen als ik in de stad ben, met mij oude DAF33. Mag ik dan wel je parkeerkaart lenen? ;)

Fluitenkruid said...

Ik moet lachen om de reactie van Klaproos en denk 'ja inderdaad'!

wim said...

Wat een interessante Queeste.
Steeds op zoek naar het magische getal ;-)))
By the way, ik woon in nº 10, dus ik moet aan de andere kant van de straten gaan zoeken ;-)))

Marijke said...

Nog een aanvulling op jouw volgspot nr 33:

Marcel Mutsers, acteur bij de Mug met de gouden tand, vindt zijn pure ontspanning in het een dag lang volgen van een persoon, liefst in New York.

Ik wil trouwens altijd naar de industriegebieden van een stad.

Daaag, Marijke