Als we wakker worden ontdekken we, dat we in een dik, wit wolkenpakket zitten.
De wereld om ons heen is wit. Je hoort niets, geen zuchtje wind.
Er is alleen die witte muur om je heen.
De boerderij van buurvrouw Lydia is niet te zien.
De koeien van Peter staan met hun glimmende lijven op het hellinkje een beetje suf voor zich uit te staren.
Omdat het hout vandaag geleverd wordt gaan we de opslagplek waar we het straks in gaan stapelen een beetje opschonen. Er liggen nogal wat stammetjes, die verzaagd moeten worden, zodat ze straks in de oven en in de kachel passen.
En er moet gekloofd worden. Met die dikke mist is dat een prima klus, je kunt toch geen kant op. Henry zaagt en klooft en ik stapel en hark.
In de mist zitten vette regendruppels, die zich laten vallen, net op het moment dat we klaar zijn.
De houtman gaat nu niet komen. Die rijdt niet met regen. En ook niet met sneeuw.
We gaan de haard aanmaken en zitten er lekker bij te lezen.
Henry leest: De Leesclub van Renate Dorrestein. Af en toe zit hij wat te gniffelen.
Ik lees Davita’ s harp van Chaim Potok. Niks te gniffelen. Ernstig boek. Niet om lang in te lezen.
In de stromende regen ga ik brandneteltopjes voor een soepje verzamelen. Echt bio uit eigen tuin!
Het is prettig om in die dichte mist te lopen plukken en dan van die vette regendruppels op je kop te voelen. Zeiknat kom ik weer binnen.
Henry is nog steeds verdiept in De Leesclub, maar als hij hoort, dat er soep gemaakt gaat worden veert hij op.
Brandnetelsoep in zeer dichte mist. Lekkerder kan bijna niet.
De wereld om ons heen is wit. Je hoort niets, geen zuchtje wind.
Er is alleen die witte muur om je heen.
De boerderij van buurvrouw Lydia is niet te zien.
De koeien van Peter staan met hun glimmende lijven op het hellinkje een beetje suf voor zich uit te staren.
Omdat het hout vandaag geleverd wordt gaan we de opslagplek waar we het straks in gaan stapelen een beetje opschonen. Er liggen nogal wat stammetjes, die verzaagd moeten worden, zodat ze straks in de oven en in de kachel passen.
En er moet gekloofd worden. Met die dikke mist is dat een prima klus, je kunt toch geen kant op. Henry zaagt en klooft en ik stapel en hark.
In de mist zitten vette regendruppels, die zich laten vallen, net op het moment dat we klaar zijn.
De houtman gaat nu niet komen. Die rijdt niet met regen. En ook niet met sneeuw.
We gaan de haard aanmaken en zitten er lekker bij te lezen.
Henry leest: De Leesclub van Renate Dorrestein. Af en toe zit hij wat te gniffelen.
Ik lees Davita’ s harp van Chaim Potok. Niks te gniffelen. Ernstig boek. Niet om lang in te lezen.
In de stromende regen ga ik brandneteltopjes voor een soepje verzamelen. Echt bio uit eigen tuin!
Het is prettig om in die dichte mist te lopen plukken en dan van die vette regendruppels op je kop te voelen. Zeiknat kom ik weer binnen.
Henry is nog steeds verdiept in De Leesclub, maar als hij hoort, dat er soep gemaakt gaat worden veert hij op.
Brandnetelsoep in zeer dichte mist. Lekkerder kan bijna niet.
.
11 comments:
Dat heeft mijn dinnetje nog nooit gemaakt voor me, maar we hebben ook geen brandnetels in de 'tuin'.
Love As Always
Di Mario
:-)
dat klinkt als een spannende titel:-)
brandnetelsoep in de mist,
ik zal dat eerdaags toch ook eens gaan maken :-)
veel ijzer en vitamine toch?
bind jij de soep ook marlou,
slaap lekker en droom van koetjes in alpeweiden :-)
xxx
Ondanks de mist, is het toch een fijne dag geweest, lijkt me zo..!!
Lekker warm bij de kachel, met een goed boek en een heerlijk soepje, wat wil een mens nog meer...?
Voor vandaag een fijne dag.
Liefs Marjolijn.
Brandnetelsoep in de mist... wat een mooie zin! Het zet beslist je verbeelding aan het werk lieve, belezen Marlou! Jij schrijft heel plastisch, je kan je het hele gebeuren zo voor het geestesoog halen. En wat ik daarbij voel is geluk, puur en simpel geluk. Zogezegd 'klein' geluk misschien, maar immens in zijn belevenis!
Dankjewel.
Dankjewel ook voor je schitterende wensen, ik werd er zo ontroerd door, en zij beslist ook!
Je mag me wakker maken voor een kopje soep maar of dat nu met brand-netel soep moet zijn?
Maar het is wel weer brand-stof tot een mooi verhaal Marlou!
Het goede leven; met een boekje wegdromen en zelf je eten plukken!
Fijne dag Marlou x
en dat is nog gezond ook :o)
Ja, die jonge brandnetels, waar nog geen langslopende honden tegenaan hebben kunnen piesen. Lekker.. En grappig genoeg is de brand er volledig af na het koken.
Brandnetelsoep on de mist: die zin pik ik van je, Marlou, voor in een verhaal. Het zal dan gaan over onvervulde verlangens, en over onverwacht bereikt geluk.
Jelle Droeviger.
;-)
Lekker met zo'n klodje room. Het ziet er heerlijk uit. Brandnetels zijn vlindernestjes.....
Het klinkt allemaal geborgen en warm. En dat is fijn.....
Liefs van Annet :*)
Midden in de natuur en dan ook puur natuur eten. Dat is toch echt basic zoals men dat tegenwoordig noemt. Heerlijk ongecompliceerd is dat..
Post a Comment