.
Henry’s darmen zijn nog steeds niet in orde. Van de apotheek hebben we Bioflorin gekregen en nog wat eetadviezen.
Gelukkig lijdt zijn humeur er niet onder.
We fietsen naar het station en pakken de trein naar Salzburg.
In Wels moeten we overstappen en… daar is vanavond het concert van de eeuw van AC/DC!! De trein zit barstensvol fans. Ze zijn vrolijk en opgewonden en allemaal in het zwart, want black is back. Of zoiets.
In Wels stappen we allemaal uit. Zij naar hun “goden” en wij moeten overstappen op de trein naar Passau.
Bijna rijdt de trein met Henry, die nog bezig is om de fietsen los te maken, weg naar Salzburg. Gelukkig weet ik door heftig te zwaaien de conducteur ervan te weerhouden. Hij doet meteen de deuren weer open.
De perrons zijn afgeladen met AC/DC fans. Overal liggen lege drankflessen. Ik heb ze niet zien blowen, maar drinken des te meer.
Een vrolijk volkje, die fans… Geen onvertogen woord!
De trein naar Passau is heel erg leeg. Rustig rijden we door het mooie landschap naar de stad, waar de auto staat en waar we de laatste nacht zullen doorbrengen in het hotel aan de Donau.
Nog 100 meter fietsen van het station naar het hotel.
’s Avonds speelt Bayern München tegen Inter Milaan. Tot aan de rust kijken we met een groepje mensen in de kantine naar alle gemiste kansen en kunnen het niet verder aanzien.
Ik moet denken aan het concert van vanavond. 80.000 mensen bij AC/DC. Daar zou ik veel liever een kijkje willen nemen. Maar nee… toch maar niet: niet goed voor mijn oren…
Nog één nacht en dan is het mooi geweest en rijden we weer naar huis!
.
Henry’s darmen zijn nog steeds niet in orde. Van de apotheek hebben we Bioflorin gekregen en nog wat eetadviezen.
Gelukkig lijdt zijn humeur er niet onder.
We fietsen naar het station en pakken de trein naar Salzburg.
In Wels moeten we overstappen en… daar is vanavond het concert van de eeuw van AC/DC!! De trein zit barstensvol fans. Ze zijn vrolijk en opgewonden en allemaal in het zwart, want black is back. Of zoiets.
In Wels stappen we allemaal uit. Zij naar hun “goden” en wij moeten overstappen op de trein naar Passau.
Bijna rijdt de trein met Henry, die nog bezig is om de fietsen los te maken, weg naar Salzburg. Gelukkig weet ik door heftig te zwaaien de conducteur ervan te weerhouden. Hij doet meteen de deuren weer open.
De perrons zijn afgeladen met AC/DC fans. Overal liggen lege drankflessen. Ik heb ze niet zien blowen, maar drinken des te meer.
Een vrolijk volkje, die fans… Geen onvertogen woord!
De trein naar Passau is heel erg leeg. Rustig rijden we door het mooie landschap naar de stad, waar de auto staat en waar we de laatste nacht zullen doorbrengen in het hotel aan de Donau.
Nog 100 meter fietsen van het station naar het hotel.
’s Avonds speelt Bayern München tegen Inter Milaan. Tot aan de rust kijken we met een groepje mensen in de kantine naar alle gemiste kansen en kunnen het niet verder aanzien.
Ik moet denken aan het concert van vanavond. 80.000 mensen bij AC/DC. Daar zou ik veel liever een kijkje willen nemen. Maar nee… toch maar niet: niet goed voor mijn oren…
Nog één nacht en dan is het mooi geweest en rijden we weer naar huis!
.
12 comments:
Bijzonder zo'n fan volkje van:
Back is Black te ontmoeten.
En gelukkig had de conducteur een goede bui, om de deuren opnieuw open te doen. Anders had je daar in je eentje gestaan op dat perron.
Alles bij elkaar hebben jullie een heel pakketje opgebouwd aan mooie vakantie herinneringen.
Fijne zondag vandaag.
oeps...het was dus toch besmettelijk.
Mooi verheel Marlouke!
verhAAl
Nou dan hebben ze zich netjes gedragen! Henry had bijna aan de handrem moeten trekken dan, gelukkig zag de conducteur jouw gezwaai.Fijne zondag.
Wat een leuke reisverslagen schrijf je hier weer Marlou, het is net of ik zelf in Oostenrijk zit ;) Ben je je nu ook fan geworden van AC/DC of ben je meer voor alleen DC (gelijkstroom)?
Ach die headbangers zijn zo kwaad nog niet..
Jullie hebben het daar mooi gehad he?
Aan alle goeie dingen komt een eind ;-) ook aan deze super sportieve trip
je weet toch wel dat de acdc members géén viool bespelen hé marlou:-)
ehh dat bedoel ik, zou je daar dan écht bij willen zijn:-)
De jongens van AC/DC moeten nu toch wel zo langzamerhand grand daddy,s zijn. Een soort bejaardenkoor.
ACDC:*) De darmen: de ziel van de buik. Het valt ook niet mee al die indrukken te verwerken. Buikjeauw, miauw...^~^
Op je vorige blog las ik over je nietbad. Dat heb ik ook niet: geen bad. In ons vorige huis lag ik er nooit in. Weken in je eigen vuil:) Dus nu maar een hoekzitbad. Een straal is mij genoeg. En sinds kort is die weer breed want: gaatjes doorgeprikt.
Mooie MAANdag Marlou.
Zomer vandaag maar wel frisch.....
Liefs van AnNet
Ha Marlou,
Oeiiiii, dat was even een schrik hè!Gelukkig zag de conducteur je zwaaien.
Hierbij even een groetje van ons.
Het is hier fris en regenachtig, maar 'onder moeders paraplu' lopen is ook heel knus!
Vanaf morgen wordt een aanmerkelijke weersverbetering verwacht.
Evengoed genieten we, het is hier héérlijk!
Dag, groeten en veel liefs van Han en Ineke. :-]
Jammer genoeg komen aan alle mooie liedjes een einde, ook aan jouw schitterende fietstocht. Maar soms is een einde wel prettig: in het geval van Henry zéker en vast! Ik hoop dan ook dat hij terug helemaal de oude is ondertussen. Pardon: de jónge!
*wink, big smile*
Nu nog het slot van je reisverhaal hé?
Dankjewel, ik heb van deze heerlijke trip méégenoten!
Ook bedankt voor je schitterende, lieve reactie bij mij. Hoe je het doet weet ik niet, maar je doét het, elke keer weer. Ik kijk altijd naar jouw reactie uit, net zoals ik dat doe bij jouw mooi geschreven logjes!
Vandaag is de zon eindelijk van de partij, de zomer deed zijn intrede. Dus geniet van het buiten zijn schatje!
Post a Comment