01/06/2010

Fietsen in het donker

.

Ja… als er over twee weken langs de Donau gefietst gaat worden en elke dag een kilometer of 60 gereden gaat worden moet er toch een beetje getraind worden.

Maar ja… wanneer?

Na het avondeten pakken we de fietsen en duwen die de helling vanaf het huisje omhoog.

Bij Lydia brandt al licht en er komt een flinke rookkolom uit de schoorsteen, dus ik zeg: ”Zullen we Lydia even gedag gaan zeggen?”
Lydia is onze buurvrouw, waarmee we een fijn kontakt hebben. Ik neem altijd iets voor haar mee: een stuk kaas, of… zoals nu een mooi blikje met stroopwafels.
Ze omhelst ons hartelijk en we spreken af om aanstaande zaterdag bij elkaar te gaan borrelen.
Hermann wordt ook nog even van boven geroepen en die lacht verlegen naar ons en zegt: “Wir hatten gestern schon Licht gesehen!”


Dan fietsen we ons “trainingsrondje” en dat valt al met al best tegen.
Het weggetje langs de vrijwillige brandweer (“Heilige Sankt Florian, schütz dieses Haus und zünd die Andere an!”)
lijkt normaal gesproken gewoon vlak, maar nee hoor… het is een helling!

Daarna nemen we de hoofdweg richting Ella. We moeten de lichten aandoen, want het begint al aardig donker te worden.
Als we enorm hard naar beneden sjezen spookt er door mijn hoofd: dat moet ik straks wél allemaal terugfietsen!!!

Bij het weggetje naar de Duizendjarige Linde keren we weer om en gaat het inderdaad omhoog.


Volhouwen Lou !!!
Mijn hart gaat tekeer terwijl we het hele stuk weer omhoog fietsen, maar dan zie ik het bord van het dorp oplichten in de lampen van onze fietsen: Trahütten.
Nog een klein stuk naar het huisje en dan stap ik voldaan en buitengewoon tevreden van mijn fiets af.

Het huisje is nog lekker warm. Kopje koffie en een spelletje…


.

13 comments:

Roosje said...

hihi!!
goed gedaan Loetje!

Han said...

Je had toch wel licht op je fiets Marlou? ;) ;) ;)
Maar het is een vreemde gewaarwording om zo in het donker te rijden, zeker als je ook nog de berg op moet rijden dan lijkt het wel uren te duren en raak je het begrip tijd kwijt.

klaproos said...

phewwww ja :-)
dat dacht ik vandaag ook,
was na het wandelen ook gaan fietsen maar verder dan ik in gedachten had:-)
hihi
wat zal ik slapen strakkies:-)

wruthu said...

Is een electrische fiets misschien iets voor je?

Di Mario said...

Ik ben ook wel aan een bakje koffie toe.

Love As Always
Di Mario

Ineke said...

Ha Marlou, goedenavond,

Ja meis, op zo'n toer moet je je goed voorbereiden!
Maar wel fantastisch, wat zullen jullie genoten hebben en heel veel gezien natuurlijk.

Helaas, kan ik even niet van je leuke verhalen genieten: 'k ga morgen voor een paar dagen op stap, ben volgende week weer terug en hoop dan met terugwerkende kracht je leuke wederwaardigheden van de vakantie te lezen. (Han bewaakt ons fort) :-)

Dag Marlou, geniet ten volle van het voorspelde schitterende weer voor de komende dagen!

Veel liefs van Ineke

Jelle Droeviger said...

Jaaa, fietsen.! Op eigen kracht vooruit komen tegen een helling op, zonder hulp van een plof-motortje. En dan de top van de helling zien in de verte, en wéten dat je het gaat halen, omdat je karakter hebt. En bananen...

Wat zou ik dat nog graag eens doen. Ik zal er wel tenminste voor naar Limburg moeten, want hier op Terschelling is alles zo vlak als een biljartlaken.

Jelle Droeviger.

Marjolijn said...

Jij...bent een Kanjer...!!
En hebt deze vakantie klus toch maar mooi geklaard.
Goed gedaan Lou..!!

Lutje said...

gezellig, ik speel ook graag spelletjes :o) en dan ne koffie erbij....

gerdaYD said...

Voor jou, mijn lieve Marlou:

Een vrouw die denkt aan fietsen onder 't vrijen
Een man die denkt aan vrijen op de fiets
Hobbelen over cols en kasseien
Hij rijdt zijn eigen Tour, een gele trui of niets

Een Hollander zegt "fietsen", een Fransman "bicyclette"
Fietsen, fietsen, fietsen, tot in China doen ze het
Regelmatig fietsen is goed voor vrouw en man
Daar krijg je, zeggen ze, weer lustgevoelens van
Mijn vrouw zegt op een avond, onder het liefdesspel
"Man, je lijkt de schicht uit IJzendijke wel" (...)
© The Amazing Stroopwafels
Denkt jouw lieve Henry er ook zo over?
*wink, big smile*
Maar weerom een knap staaltje rij- en schrijfkunst meid. En ik bewonder jouw moed en doorzettingsvermogen. Wawwww, zélf zou ik het niet kunnen!
Maak er nog een superleuk dagje van hé.
En PS: we zullen voor jou eens een cursusje schaaltjesmaken inlassen, hihi.

Fluitenkruid said...

Wel een spannend paadje om op te fietsen. :-)

wim said...

Dat was dus wel echt een stukje 4x4 fietsen ;-)))

Annet said...

Zo racede ik in 2005 op een kinderfietsje van een vrij stijle keienhelling in Zweden gevolgd door een reuzenbus die verkeerd was gereden....er zat alleen een terugtraprem op, ik deed net of ik paardreed en toen ging het goed....ik bleef dus rustig.....maar van binnen tierde het.....

(krijg nog de kriebels)

Liefhebbend....Annet ♥