.
Henry voelt zich iets beter en fietst rustig naast me voor de laatste 50 kilometer. De wind nog steeds in de rug. Bewolkt, maar droog. De Donau glijdt vredig naast ons naar het oosten en wij glijden mee, nee... wij vliegen mee. Om 2 uur zijn we in Wenen!
Henry heeft het mooie hotel Amadeus in het centrum van het centrum geregeld. Op de zevende verdieping hebben wij daar een prachtige luxe kamer met... bad!!!
En aangezien ik thuis geen bad heb (en al maanden geen douche) laat ik het al gauw vollopen met zeer veel schuim.
We hebben afgesproken met Pia, de zus van onze Oostenrijkse buurvrouw. We fietsen naar haar huis, waar ze woont met haar echtgenoot Franz en hun twee kinderen. Heel gezellig is het daar, warm en hartelijk worden we ontvangen.
Henry’s darmen zijn nog niet in orde, hij durft niet mee te eten. Pia maakt hem een havervlokkensoep en die valt gelukkig goed.
We zitten zo lekker te kletsen: ja... een fijn begin van Wenen.
Vrijdag bezoeken we een aantal wensen: de Stefansdom, het Mozarthuis, het Joods Museum, een echt Weens koffiehuis, en natuurlijk de Esterhazykeller, waar je voor weinig geld echt Oostenrijks kunt eten.
Het regent als we het Hundertwasserhaus bezoeken. Jammer. En wat ook jammer is: het huis is door de begroeiing bijna niet te zien: bijna de gehele gevel is bezet door een wingerd en de bomen voor het huis groeien de pan uit.
Als we richting het Prater fietsen breekt de hemel open en eenmaal in het Riesenrad hebben we een fantastisch uitzicht over de zonovergoten stad. Henry vindt het wel allemaal erg hoog en is een beetje bibberig, maar langzaamaan overwint het spectaculaire uitzicht het over zijn angst.
Terug naar het hotel bekijken we de Staatsopera en fietsen rustig door de smalle straatjes naar het centrum.
Jammer, dat we er maar zo kort zijn. Het is een prachtige stad met heel veel te zien...
.
9 comments:
och dat klinkt tóch beter dan j e gisteren deed vermoeden marlou:-)
jammer van het hundertwasser huis....
nu moet je nog een keer terug:-)
maar da's geen straf toch,
schreiben sie bitte 100 mal,
wir mussen zurruck nach ostenreich:-)
slaap lekker
xxx
Mogge meis,
Gelukkig kon Henry de fietstocht toch ook mee uitrijden.
En gelukkig was er toen havervlokkensoep.
Ja Wenen is te mooi voor één dag, daar moet je beslist nog eens naar terug.
Maar fijn dat jullie zo genoten hebben van deze vakantie, fietstocht en Wenen als afsluiting.
Voor vandaag een gezellige oranje-dag.
Liefs Marjolijn.
Ooooo en oef, gelukkig viel het toch nog een beetje mee, want ziek op de fiets... brrr, ik moet er niet aan denken! Blij voor Henry, blij voor jou want zo is deze prachtige stad niet aan jullie neus voorbij gegaan hé?
Ik wéét het, want was er ook (zie: http://gerdayd.web-log.nl/gerdayd/wenen/ - helaas heeft Fotopic de erbij horende albums van het internet gehaald, kl**tzakken!).
Je hebt inderdaad wat méér tijd nodig om de stad goéd te bekijken, maar wat jij er van gezien hebt kan al tellen, mijn lieve Marlou!
Dankewel voor de dagelijkse reportages, ook ik geniet er van. En maak er een superleuk weekend van hé!
Havervlokkensoep, goed om te weten!
Ik vind dat begroeide huis er prachtig uitzien :-)
fijn dat je weer beter was anders had je al dit moois moeten missen....
Als Amadeus daar nu zou wonen had je geen oog dicht kunnen doen s,nachts.
Het is een prachtige stad met héél veel te zien, en dat is zeker!
Dat haus von Hundertwasser, daar moeten ze toch dringend iets aan doen of het valt in't honderdwater ;-)
Gruss gott aus Austria van Ineke en Han
Ja, een bad....op een kleine onderbreking na, heb ik altijd de beschikking over een bad gehad, ook in mijn studententijd. Het kwam steeds zo uit, ik was er blij mee...heerlijk, een bad. Douchen doe je alleen als je net gesport hebt, bijvoorbeeld.
Bij ons is zelfgemaakte kippensoep altijd een goed medicijn, maar ja, als je vegetariër bent, dan moet je roeien met de riemen die hebt, zo af en toe...
Post a Comment