22/02/2011

De microfoon...

.

Er staat een beetje verlopen man achter me in de rij van de kassa van de supermarkt.
Hij heeft één boodschapje: een blikje bier.
Voor ons is een mevrouw met heel veel boodschappen. Ze legt alles één voor één tergend langzaam op de lopende band.
Ineens hoor ik de man achter me iets zeggen.
Ik kijk om.
Hij staat tegen het blikje bier te praten, als een verslaggever, die in een microfoon praat:

"Ja... ik sta hier in de rij bij de kassa..."

Geweldig!
Ik kan een glimlach niet bedwingen.


Nog een minuutje later zegt hij in de "microfoon":
"Ja lieve luisteraars, daar ben ik weer... ik sta nog steeds in de rij bij de kassa van de supermarkt..."

Een geweldige, ludieke verslaggever. Hij kan wat mij betreft meteen bij RTV Noord-Holland...

.

12 comments:

Leibele said...

Gelukkig zijn er van die vrolijke momenten in een kassa-rij. Stel je voor dat we eenwereld hebben zonder deze mensen, het zou zo saai worden.

Sjoerd said...

Waarschijnlijk had hij alle tijd van de wereld, maar zou het liefste worden voorgelaten. Mooi niet dus...

klaproos said...

whaahahahhaah
heb je niet samen met hem een pintje gepakt en samen verslag gedaan :-)
wahahhahahaha hilarisch :-)
wat kun je toch leuk vertellen

xxx

Di Mario said...

Misschien had ie het moeten twitteren... ;-)

Love As Always
Di Mario

Jelle Droeviger said...

Deze man had ooit een liefhebbende moeder en vader. Samen leerden ze hem lopen en fietsen.

Hij zat in de klas vóóraan, met zijn armen over elkaar, en lette goed op. Hij had mooie rapporten. De juffrouw kneep hem af en toe, waarderend lachend, zacht in zijn wang.

Later ging hij op dansen en hij speelde gitaar. Hij ontmoette een meisje dat precies bij hem paste. Ze trouwden en kregen twee kinderen. Een meisje en een jongen.

Later, op een dag, gooide hij het wissel om, en ging een andere kant op. Hij lachte veel, en had een leuk leven.

Jelle Droeviger.

Han said...

Ja Marlou ik kan ook genieten van de mensen in een supermarkt die lopen er rond met ieder zijn eigen probleem. Zonder op een ander te letten.

Marjolijn said...

En de snelkassa was ook gesloten...??
Maar goed, want dan had je dit mooie verhaaltje niet gehad.
Fijne dag vandaag.

John said...

Nu ben ik redeijk neiuwsgierig geworden naar wat dat blikje had te vertellen :D

gerdaYD said...

Dit is gewoonweg subliem lieve Marlou, wat een schitterende reactie had die assertieve man! Heerlijk... moesten er wat meer dergelijke sujetten aan de kassa staan, winkelen zou véél prettiger worden hé?
Merciekes voor je leuke reactie én het mooie kaartje. Hou jij ook zo van Jugendstil en Art Deco? Ik ben er verzot op!
Fijne woensdag meid (en heb je nu al beslist wat de toekomstige plek voor je stek zal zijn?).

Fluitenkruid said...

Mooie mensen heb je er soms tussen! x

Ineke said...

Goedemorgen Marlou,

Een komisch verhaal.

Maar, zou het misschien kunnen zijn, dat die mevrouw zó diep in gedachten was, dat ze helemaal geen erg in die verslaggever, euhhhh meneer met dat ene blikje, had?
Want anders zou ze hem toch beslist even voor hebben laten gaan hoor, ik ken d'r! ;-)

Brrrr, buiten ziet het er maar grijs uit Marlou, dus zullen we zelf voor de zonnige kleuren moeten zorgen.

In gedachten zie ik hele velden vol fleurige lentebloemen voor me (jammer dat ik bij jou geen foto kan plaatsen!), maar die tijd breekt o zo snel weer aan!

Dag meis, een fijne dag gewenst!

xx, Ineke

Lutje said...

de snelkassa's daar staat ook altijd veel volk, dus als niemand je voor laat dan moet je wachten....