Kusjes

.

Vandaag een stout gedichtje uit de Middeleeuwen.

Da's dus van lang geleden: van rond de jaren 100 tot zo ongeveer de jaren 1700. Kan iets meer en iets minder zijn...

Ik viel eerlijk gezegd eerst op de naam van de dichter: J. Smeerbol.

Jaha! Je zal maar Smeerbol heten. Grappige naam, toch?! "Goedemiddag, u spreekt met Jan Smeerbol..." 

Heette hij Jan? Geen idee, waarschijnlijk: Johannes. Zo heetten ze veel in die tijd. Kan natuurlijk ook Johanna zijn. Waarom zou het een man moeten zijn, deze dichter? 

Hier is het gedichtje:

                         Kusjes 

        Na het zingen volgt het hoozen,

        Op een dronkje smaakt een zoen:

        't Bietje snobbelt graag in roozen.

        Wie kan met een kus misdoen?

        Niemand! wel ik ga mijn gangen,

        Eer ik deze kans verlies:

        Eerst het Mondjen, dan de wangen:

        Soetertjen dat 's op zijn Fries,

        Soo, wat soo! laat dat wat meuken;

        Koom mijn Schaapjen, met verloff:

        'k Salje hals-çieraad niet kreuken,

        Doe 'k je quaat? koom zoenmen off.

        J. Smeerbol (?-?)  uit: Bruylofts-kost (ca. 1645)

Grappig gedichtje, nietwaar?! En dan ook nog de mooie manier van woorden opschrijven: hals-çieraad.

Wat is onze taal veranderd!

En ja, zowaar, J. Smeerbol staat op het wereld wijde web...

Helaas niet zijn of haar portret maar wel dit over de Bruylofts-kost:

Bestaande in verscheyden zedighe en boertighe echts-gezangen, drink-liedjens, raadselen, rondeelen, lever-rijmpjens, en andere snakerijtjens, voor d'Aemsteldamsche jeughd opgeschaft. Amsterdam [1650] 

En luister nu nog even naar deze Middeleeuwse bruiloftsdansmuziek en kijk naar de prachtige tekeningen en schilderijen uit die tijd:

.