09/04/2014

Wat gebeurde in de stal?

.
Ik ben weer elf jaar.
De boerderij van Jagebauer ligt vlakbij met de warme koeienlucht uit de open staldeuren.
's Avonds moet ik melk halen in een kannetje.
Mijn broertje en ik helpen de boer met melken en strontruimen.

Ik sta in mijn korte broek en op blote voeten in de donkere stal.
Ineens voel ik de harde, eeltige hand van Karl, de broer van de boer, over mijn blote bovenbeen...
Voel ik het echt? Staat hij daar werkelijk mijn zachte jongemeisjesbeen te betasten?
Ik doe gauw een paar stappen bij hem vandaan.
Ik durf niks te zeggen.



Eenmaal thuis bij mijn familie in het vakantiehuis zeg ik ook niks.
Ik ruik naar koeiepoep, maar dat is dan wel voor het laatst.
Iemand anders moet de melk nu maar gaan halen...




.

13 comments:

Marjolijn. said...

Wat een vervelende ervaring meis.
Je had hem best een flinke tik op zijn hand mogen geven, denk ik nu.
Maar dat deed je als elfjarige natuurlijk niet.

Gelukkig is er je plezier om naar het huisje op de berg te gaan niet door verdwenen.

Fijne dag vandaag.

Lutje said...

gelukkig was je zo slim, ik ging ook niet meer terug.
Nog een fijn dagje gewenst :o)

Jelle Droeviger said...

Hoe een lieflijk tafereel plots een drama zou kunnen worden. ~ Elf jaar..., wat schiet er dan niet allemaal door je hoofd op zo een moment... ~ je hebt toen erg veel geluk gehad, Marlou.

Jelle Droeviger.

gerdaYD said...

Ai, wat een nare ervaring lieve Marlou. Maar als het je troosten kan, zo iets maakte ik ook in mijn jonge jaren mee en waarschijnlijk velen met ons... Hopelijk heb je er niet een te groot trauma aan overgehouden!

klaproos said...

he getverderrie,
wat een geluk dat je het besef had snel een stap et verzetten, en verstandig om er niet meer heen te gaan,
wat een pervert is die kerele, brrrr.

trap van de koe moet ie hebben.
dat blijft je hele leven bij hé, zoiets..

ik hoop nu enkel mooie herinneringen

xxx

John said...

Mogguh Marlou,
Als dit werkelijk is gebeurt, dan had je het natuurlijk wel moeten zeggen tegen iemand. Zo kon die kerel mss ongestoord nog jaren doorgaan..


Ik wens je een hele fijne dag verder.

Kay ♥ said...

Ik las eerst dat je een tijdje ervan door gaat,
heerlijk vind ik dat voor jou.
Je boerenverhaaltje daar ken ik niet zoveel van,
ik ben nl opgegroeid als stadskind,
en verder dan de melkboer die met zo'n kan de melk bracht kwam ik niet.
Maar als ik dan eens op den buiten kwam
zoals wij dat noemen:
dan kreeg ik een ander gevoel.
Maar ook bij deze vertelling
want toen ik 11 was, leek de wereld nog een groot avontuur.
Maar ook ik had nare ervaringen met bekenden, waarvan ik nu denk: dàt zou hij nu eens mogen doen sie ... hij kon mij een dreun krijgen.
Gelukkig bleef het daarbij want als klein meisje durf je dat niet wereldkundig te maken he.
Alle goeds

Sjoerd said...

Dat is minder, gelukkig liep het goed af...

Petr@ said...

Wat een ouwe viezerik!
Goed dat je er niet meer naa toe ging.
Bij ons in de speeltuin had je vroeger een beheerder die altijd wilde dat ik op schoot ging zitten bij hem.
Ik heb dat wel eens gedaan maar vond dat niet prettig (ik was 6 of 7).
Ik vertelde het mijn moeder toen mocht ik niet meer alleen naar de speeltuin.
Nare mensen heb je toch.

Liefs Petr@

fotohanvogel.blogspot.com said...

Zo iets laat een herinnering na die je nooit meer kwijt raakt. Sterkte!

די מריו said...

He wat vervelend, maar goed dat je er niet meer heen ging. Dat zou ik niet willen hoor.

Love As Always
Di Mario

christiene said...

Goede avond Marlou,dat zijn van die dingen die gebeuren in alle tijden....
maar vergeten doe je ze nooit
toch weer een andere boer als in mijn verhaal.
Liefs een groetje
Christiene

Mirjam Kakelbont said...

Zo zonde dat deze zoete beelden (want dat is een koeienstal immers) vermengd werden met onbeschoft vals gedrag. Tegenover een meisje van elf nog wel. Ik krijg al jeuk in mijn handen als ik het alleen maar léés. Mijn oma zou zeggen: pik afhakken en omzomen...
Gelukkig ben je heel erg wijs geweest! En dapper!