.
Bij het opruimen in de maand september heb ik heel wat boeken weggedaan.
Nou ja... heel wat: twee tassen.
Niet extreem veel dus. Mijn boekenkast ziet er gewoon weer netjes uit, zonder extra stapeltjes.
Nu wil ik in deze speciale maand tóch nog een boek kado doen.
Gewoon achterlaten in de trein...
Eerst maar eens zoeken welk boek, want uiteindelijk heb ik alleen maar fijne boeken in de kast stan.
Maar na lang zoeken heb ik het gevonden. Een schitterend boek over Yorkshire, een van de mooiste streken van Engeland. Prachtige glooiende bergen en vergezichten.
Het land van James Herriot.
Ken je die nog? Die brave plattelandsdokter, die zijn werk in dat schitterende landschap mag doen...
Ik denk dat iemand daar best blij mee zal zijn.
Veel plezier bij het doorbladeren, grote onbekende...
10 comments:
Daar zullen vast weer mensen blij mee zijn, en aan elkaar doorgeven.
ik ben niet zo'n lezer, maar het lijkt me een goed boek
je zit al over de helft van de maand, je hebt al zoveel gegeven!!!
Ik kwam van de week in mijn boekenkast een dubbel boek tegen.. Die moet ik ook ergens neerleggen. Wel even opschrijven dat het een doorgeefboek is... ;-) Hoe meer zielen hoe meer vreugd.
Love As always
Di Mario
wat leuk loutje, ja wie kent hem niet James ..
oh heerlijke serie, daar zouden er meer van op tv moeten zijn ipv al di ellende die je over je uitgestort krijgt zo dra je de tv aanzet:-)
daar gaat iemand héél erg blij mee zijn,
wat ben je toch een lieverd.
xxx
Hier zal je beslist de grote onbekende én gelukkig vinder plezier mee doen lieve Marlou!
Je zegt dat het een doorgeefboek is, maar als men het nu eens wil houden... Mag dat ook?
Vandaag wil ik jou, die zo van poëzie houdt ook iets geven:
Een geschenk
Ze trokken God aan zijn mouw;
'Dat geschenk van je,
de liefde,
wat was daar de bedoeling van?'
Het regende
en God verzonk in gepeins
(maar eerst rukte hij zich nog los,
hij hield niet van hun manieren)
en al peinzend
waadde hij door leven en door dood,
door waanzin en nalatigheid,
door waarheid en door angst,
zag hoe zij frunnikten aan elkaars jas
en daalde peinzend af
langs de smalle trap van hun rede-
'Ik heb het geweten,' mompelde hij. 'Ik heb het geweten.'
Toon Tellegen
Daar heb ik nog doorheen gefietst, rond 1967.
Niks Berg en Dal en Hoorn Geschal.
Adembenemend glooiend landschap.
Smalle weggetjes.
Oude dorpjes en stadjes.
Kasteeltjes waar het verleden nog ademt.
De kuddes schapen, en nog échte herders.
James Droeviger.
Mogguh Marlou,
Leuk om op die manier een boek door te geven.
Iemand zal daar zeker blij mee zijn.
Goed gedaan.
Doeg
Dat is een mooi idee, het is alleen jammer dat je het boek niet kunt volgen op zijn reis...
Ha Marlou,
dit vind ik zo leuk!
heb je ook wel eens gezien dat iemand
voorzichtig het boek in zijn of haar tas steekt.
liefs een groetje
Christiene.
Dat boek heb ik voor mijn Engelse lijst gelezen. Eigenlijk mocht het niet, want mijn Engelse lerares had het zelf niet gelezen, maar was bereid het boek ook te lezen. Heb ik toch mee geboft. Toentertijd heb ik me dat nauwelijks gerealiseerd. Dus eigenlijk geef jij mij nu ook een cadeautje...
Het kan niet anders of je doet mensen hier weer een groot plezier mee :-)
Je bent toch zo'n goeierd ♥
Liefs en een dikke knuffel
Baai baai mijn kersje :-)
Post a Comment