.
Gisteren een blogje over de Koningkerk aan de Kloppersingel in Haarlem.
Vandaag lopen we iets verder langs het water.
Aan de overkant van het Dolhuys zie ik een vrouw op een bankje.
Ze heeft een wandelwagentje bij zich. Lekker aan de wandel geweest en even uitrusten, denk ik.
Maar nee... ik zie uit de verte dat ze vier poppen naast zich heeft gezet.
Ze zit een beetje in elkaar gedoken en er klopt iets niet...
Samen met het hondje loop ik verder en maak de bocht waardoor ik langs de vrouw kom.
Als ik vlak bij haar ben zeg ik: "Zo... U heeft een grote familie..."
"Ja, dit zijn ze niet allemaal, ik heb er vier meegenomen: Josje, Peter, Rikkie en Lies"
Ik zeg, dat ze er mooi bij zitten en er goed uitzien.
Dan kijk ik naar de vrouw.
Die ziet er helemaal niet goed uit.
Ze heeft bijna geen tanden meer in d'r mond en er liggen zeker 30 peuken voor haar op de grond.
Ze rookt als een maleier. Of is het: ze rookt als een ketter?
D'r haren zijn vettig.
En haar ogen staan niet echt helder, maar wel vriendelijk...
Ik vraag: "Mag ik een foto maken?"
Jawel, dat mag, maar wel graag van een afstandje. Niet van dichtbij.
Ik snap dat wel.
Dan herken je haar ook niet op de foto.
Het is iemand, die het heel moeilijk heeft.
Ik hoop, dat mijn kleine praatje haar een beetje opgetild heeft.
Een praatje van niks was het, maar je weet maar nooit...
's Middags fiets ik aan de overkant en kijk naar het bankje waar ze zat. Leeg...
's Middags fiets ik aan de overkant en kijk naar het bankje waar ze zat. Leeg...
.
9 comments:
ja, hier wordt ik stil van....
@->- voor jou
ach gassie loutje,
joost mag weten wat er in dat koppie omgaat,
Zoals ik jou ken heb je haar vást een beetje vrolijk de dag in kunnen laten kijken, want die eigenschap heb jij.. dat doe je super,
joe aar emeezing xxx
Sommige mensen zijn buiten de boot terecht gekomen... Jammer is dat, dat praatje heeft haar zeker goed gedaan. De meeste mensen lopen er straal aan voorbij.
Ha Marlou,
Mensen hebben het zwaar. De een meer dan de ander. Het is die groep waar ik voor probeer op te komen, en de mensen die dreigen tussen wal en schip te belanden.
Het is vaak een falende overheid die voor dit soort gevallen zorgt.
Ik vind het bovendien top van je dat je een praatje met haar maakte. Zoals Sjoerd zegt, de meeste mensen doen dat niet.
Zo sprak ik vorig jaar een dakloze aan in Den haag en mijn medereizigers vroegen me waarom ik dat in hemelsnaam deed. Nou, die man stond naderhand met een grote glimlach, en daarom dus. Het zijn ook mensen..
Doeg
Drama op de vierkante meter.
Het zet je aan het denken.
We zijn allemaal onderweg, en Magere Hein wenkt...
Ja, zo een praatje kan wonderen doen.
Jelle Droeviger.
Wat sneu Marlou, je vraagt je af hoe iemand zo terecht kan komen.
Lief dat je een praatje maakte, ik denk niet dat veel mensen dat zullen doen.
Het is triest dat er mensen buiten de boot vallen.
Fijn dat je een praatje maakte.
Ik hoop dat de vrouw iemand heeft die haar af en toe iets lekkers toestopt. En een douche geeft en een handjevol aandacht. Zo sneu als mensen niet "gewoon" mee kunnen doen met de rest. Dat zijn degenen die juist iets extra's nodig hebben. Lief om een praatje met haar te maken. Je was ontroerd. Je schrijft het niet, maar ik lees het tussen de regels door.
Je bent een lieverd, LouLou ♥
Dikke knuffel
*zucht*
Terwijl wij het zo goed hebben lopen er daarbuiten mensen rond die het moeilijk hebben, verworpelingen van de maatschappij... Jouw lief praatje kan haar waarschijnlijk niet vooruit helpen, maar haar toch één moment gelukkig maken. Jij hebt een mooie inborst lieve Marlou!
Post a Comment