Zomerstop

 Ja... het is weer tijd om lekker te gaan flierefluiten.

Een dagje naar links en een dagje naar rechts.

Lekker iedere dag zwemmen in mijn fijne Houtvaart:

en wandelen, gewoon rondom Haarlem:

en fietsen, heerlijk in de duinen of zo:

Gewoon een hele echte zomerstop.

Ik zal al mijn avonturen later wel vertellen, maar nu... toedeloe!

Dag Ellen, goeie reis...

Vandaag heb ik, samen met nog vele anderen, het baasje van Lizzy, mijn lease-hondje ten grave gedragen...

Hier staat ze, de "deugd" in het midden.. 

Rechts staat Jetteke, die Lizzy op de zondagen uitliet... 

Begin mei werd Ellen heel ziek en toen ging het langzaamaan bergafwaarts, tot ze vorige week overleed.

Het was een emotioneel afscheid en ik was heel blij, dat het hondje er ook bij mocht zijn.

We zaten in de aula en daar kwam die kleine binnen. Ze rende meteen op me af en begon me te likken en te kwispelen en blij te zijn. Ik ook!

Een prachtige afscheidsdienst met mooie woorden en mooie muziek. En dan... naar buiten voor de laatste rustplaats.

Ik vind dat toch wel wat hebben, zo'n stille wandeling naar een graf. Iedereen kreeg bloemen mee, die later rond het graf werden gelegd... 

De kleine Lizzy gedroeg zich wonderbaarlijk goed. Geen geblaf of onrustig gedoe. Mooi en rustig. Fijn hondje!

Dag hondje! Dag Ellen... goeie reis!

(Foto's met toestemming)

Het hondje, Lizzy, woont vanaf nu bij de ex van Ellen in de Betuwe. Het heeft daar een groot huis en een grote tuin (en "personeel")  tot haar beschikking. Het ziet er goed uit: lekker slank en haar vacht glanst. Ik zal haar wel missen!

Hotel Spaander in Volendam

Ja, we zijn een nachtje weggeweest. Nee... niet naar Hotel Spaander in Volendam, maar een ander onderkomen: Marinapark... in de haven dus. Heel leuk!

En natuurlijk gingen we de toerist uithangen in het dorp. Lekker rondgeneusd en alles bekeken.

En een biertje gedronken in het oudste hotel (van 1881) van Volendam: 

Hotel Spaander

Kijk maar:

En wat hoort er bij een biertje? Een heusche Volendamse bitterbal... Heel lekker... en de mosterd ook trouwens.

Binnen is het interieur het bekijken waard!

Je kunt vanaf de Zuiderzeekant naar binnen (jaja... ik weet heus wel dat het het Markermeer heet!) of aan de straatkant. Als je dat laatste doet loop je door de hele zaak langs allerlei kunstwerken, die bijna allemaal met de visserij en Volendam te maken hebben.

Zoals deze stoere jongen:

Of dit feestende paartje:

Of deze visserman, die een beetje zijn laatste oortje heeft versnoept:

En zo kan ik nog wel een tijdje doorgaan...

Alle schilderijen, of bijna alle, zijn een soort van betaling geweest van de kunstenaars, die ooit in het hotel logeerden. Zoals... Renoir!

Vorig jaar werd het hotel failliet verklaard, maar gelukkig... dit jaar maakt het weer een doorstart en ik hoop echt van ganser harte dat het oude hotel een hele grote toekomst heeft. Het is een pracht lokatie en het interieur is om van te snoepen!

Vanwege het mooie weer zaten wij natuurlijk buiten op het terras aan het water...

Alsof je in het buitenland bent... Maar dan toch: om de hoek!

Theetje drinken

Op weg naar een nachtje weg komen we door Zuidoostbeemster. Is dat een dorp? Een gehucht? Een streek? Geen idee. Maar we komen er langs en omdat het lunchtijd is zijn we ook op zoek naar een tentje voor een broodje of zo.

Plotseling zie ik een bordje: Natuurtheetuin. Henry staat meteen op de rem, want wie weet kunnen we daar behalve een kopje thee ook een broodje nuttigen...

We lopen naar binnen en komen in het paradijs terecht... 

Prachtig... wat een oord!

We lopen een beetje rond en kijken onze ogen uit...

Een prachtig onderhouden tuin van een halve hectare met overal zitjes en doorkijkjes en... kippetjes, die er lekker gemoedelijk rondscharrelen.

Er is geen lunch maar wel een lekker stuk appelcake en een frisse appelsap, die naar ons toegebracht wordt...

We hebben een mooi plekje gevonden in het lustoord en smikkelen de cake lekker op. Hoezo broodje? Hoeft echt niet!

In de theetuin bevindt zich ook een pottenbakkerij en overal in de hele tuin staan urnen en mooie schalen en van alles wat de pottenbakker Bob Ensting maakt. Ik zei al tegen Henry... ik stop je later in een urn en die zet ik in in de tuin... 

Maar hij wil ooit vanaf de Magere Brug in de Amstel uitgestrooid worden, dus niks urn in de tuin... Anders had ik het zo gedaan!

Kijk, hier heb je Bob hemzelf. De pottenbakker. Hij is in het huis ernaast geboren en woont nu al meer dan 30 jaar met zijn vrouw Marian in de tot woonhuis verbouwde schuur. Heel idyllisch!

Bob Ernsting

Het woonhuis met zicht op de tuin en een prachtig beeld...

Het is een verademing en een kado om daar te vertoeven.

De pottenbakkerij is elke dag open, maar de theetuin alleen van april tot september op vrijdag en zaterdag.

Hadden wij even geluk! Het was zaterdag!

Hier heb je nog de link naar de website van de theetuin: Natuurtheetuin

Naar de film: Mandibules

Hahaha, als je eens lekker wilt lachen, dan moet je echt naar "Mandibules" gaan. Een heerlijke, gekke film! 

De film gaat over twee, nogal simpele, vrienden Manu en Jean-Gab, die een megavlieg in de achterbak van hun auto vinden... maar dan echt... een MEGA-vlieg! Zo groot als een... nou ja... grote hond.

Ze besluiten hem op te voeden tot huisdier om er geld mee te verdienen. 

Kijk maar even naar de trailer:

Niet iedereen is gecharmeerd van deze film. Maar ik ben gewoon gek op onzin. Doe mij maar een potje bizarre kwatsj en ik lig in een deuk. 

Vaak hebben Franse films van die komische situaties... 

Een heerlijke klucht! Over een reuzenvlieg dus...

En een groepje gekke mensen...

Leuke, vrolijke muziek erbij en... genieten maar!

Hij is maar kort: krap aan een uurtje. Maar dat is in dit geval lang genoeg!

\a's raar tfyjpen!

 Ja, je vraagtf je misschien af... is die Marlou soms gek geworden?

SDatf ze zo raar tfyjptf? 

Hoofdletftfers kloppen nietf meer... na de tf komtf een f en de Hoofletftfer f doetf hetf ook al nietf.

ls ik baxkspace indruk krijg ik een \ . Gelukkig doetf de deletfeknop hetf nog wel, dus ik kan metf de muis vóór de letftfer, die ik wil verbetferen stfaan en dan... deletfe!

Heel raar, als je een tfijdje zitf tfe tfyjpen en dan opkijktf en dan ineens zietf, datf je tfoetfsenbord een eigen wil heeftf gekregen...

Hetf is een los tfoetfsenbord, dus ik hoef hetf alleen maar af tfe koppelen en hetf tfoetfsenbord van mijn laptfop tfe gebruiken.

Maar ja... dan krijg ik zo'n lastf van m'n nek. Bovendien is mijn bril daar nietf geschiktf voor. ie is helemaal ingestfeld op hetf losse tfoetfsenbord.

Potfverdriedubbeltfjes!!

Blijkbaar tfijd voor een nieuw los tfoetfsenbord... Maar deze heb ik nog nietf zo lang.

Ik heb hetf probleem op intfernetf opgezochtf en datf zegtf ctfrl en shiftf tfegelijk indrukken.  aarmee resetf je je tfoetfsenbord.

Nou, mooi datf datf nietf werktf...

Overmorgen maar eens mijn computfertmannetfje (=Henryj) naar latfen kijken en als hij hetf nietf vindtf, ja... dan tfoch maar een nieuw los tfoetfsenbord kopen. Zonde, tfoch? Ik ben echtf heel erg tfegen verspilling...

Pretftfig weekend en tfotf maandag!

Vergeten groente

Van de week belde een van mijn bovenbuurjongens bij me aan: Maarten.

Nou is hij allang geen jongen meer. Hij is een man van zeker 35 jaar. Maar voor mij blijft het een jongen. 

Hij vertelde dat hij elke week een grote bak met groente krijgt, de "Instock groente doos van Boerschappen". Hier kun je de website zien: Boerschappen

Overschotten en inperfecte groenten worden gered van de verspilling. Fantastisch! Een parpika met een deukje is net zo lekker en misschien wel lekkerder dan een paprika zonder deukje...

Je zult mij nooit oftenimmer voedsel weg zien gooien. Echt niet! Ik koop daarom nogal gepast in. Nooit teveel. Maar Maarten en zijn vriendin hebben een doos van 10 kilo en dat is voor hun tweetjes altijd teveel.

Ze willen het delen. De ene week met buurvrouw Eileen en de andere week met mij. 

Ik kreeg dit keer een oranje bloemkool, een prei en vier aardappeltjes. Heerlijk toch! Kijk... hier is mijn oogst:

Een prachtig oranje-kleurig bloemkooltje. Ik heb het geblancheerd, af laten koelen en in de vriezer gedaan.

Dit weekend ga ik het opsmikkelen met mijn verloofde...

Met de mooie piepertjes. En een prei-soepje.

Ik vind het een tof idee.... de groente van de Boerschappen!

Dank je wel, Maarten... Fijne buurjongen... eh buurman.