.
Elke week loop ik twee maal met Lizzie: een braaf hondje. Het luistert goed en het vindt het fijn om uitgelaten te worden.
Terwijl ik met haar over het Prinsen Bolwerk loop zie ik boven de huizen in de verte een vreemde toren uitsteken.
Een kerktoren? Een soort staketsel in ieder geval.
En al die jaren dat ik in Haarlem woon heb ik dat ding nooit gezien!
Als ik Lizzie naar huis heb gebracht fiets ik er nog een keertje langs om het allemaal eens wat nader te bekijken.
Ik zie, dat het een gebouw van het voormalige ziekenhuis De Deo moet zijn. Er is daar heel wat gesloopt en nieuwbouw verricht, maar één gebouw staat er nog en ja hoor, die toren hoort bij dát gebouw.
Is het een appartementencomplex geworden? Kun je er iets moois huren?
Ik ben natuurlijk he-le-maal niet nieuwsgierig, maar ga alles tóch even van dichterbij bekijken...
Een Residentie? Het Rosorum?
Ik ga even naar binnen. Even gluren bij de buren.
Daar kan ik niet veel verder dan het restaurant, waar ik van een vriendelijke mevrouw uitleg krijg.
Ja, het was dus ooit (eind 19de eeuw) het hoofdgebouw van het ziekenhuis en ja, die rare toren stond er toen ook al op...
Nu is het een prachtig gerestaureerd seniorencomplex, helemaal in de oude glorie hersteld.
Een residentie voor de rijkere senioren van de stad, want: € 3600, - per maand...
Kannonne... of je een emmer leeggooit!
En ik wou er nog wel later, als ik oud ben met jou gaan wonen.
Nee, dat zal dus niet gaan...
Op de website lees ik dat het resaturant gebouwd is in de kapel, onder die gekke toren dus...
Zo zie je maar weer: als je loopt zie je van alles! En als je vraagt krijg je van alles te horen...
