.
Toen ik vanmiddag een foto maakte van de weelderige rozen rond het raam aan de voorkant van mijn huis moest ik ineens denken aan een gedichtenbundeltje van Rienk Ratsma: "Vraag ook eens naar mijn rozen".
Hij schrijft in dit bundeltje gedichten over de tijd, dat hij ernstig ziek was en in het Slotervaart ziekenhuis lag. Hij was toen kankerpatiënt (1973-1975).
Ik doe "klik" met mijn fototoestel en de titel komt in mijn hoofd: "Vraag ook eens naar mijn rozen..."
Typisch... hoe kom ik er op... Ik fotografeer mijn prachtjuwelen en denk aan de titel van dat boekje vol kleine juweeltjes.
Meteen als ik weer binnen ben zoek ik het bundeltje op. Ik heb het al heel lang in huis, ik denk zo'n 20 jaar.
Rienk was een vriend van een vriend en studeerde op dezelfde kweekschool, waar mijn vader les gaf.
Ik kende hem een beetje. Heb ooit met hem opgetreden in het Dorpshuis in Bloemendaal. Ik speelde op mijn gitaar en zong Jiddische liederen en hij zong mooie, zelfgeschreven chansons, op de vleugel begeleid door zijn beste vriend Istvan Koning (die toen met mijn zus ging).
Dus toen in 1989 het bundeltje uitkwam heb ik het aangeschaft en gelezen en nog eens gelezen. Vraag ook eens naar mijn rozen. Ik begreep de titel meteen.
Kun je het je voorstellen?
Iedereen vraagt maar hoe het met je gaat en je hebt er op een gegeven moment genoeg van en zegt: "Vraag ook eens naar mijn rozen..."
Mijn rozen
Vraag ook eens
naar mijn rozen
als je langskomt
om te vragen hoe
het met me gaat.
Ik ken dat gezicht
dat naar mij kijkt
en dingen vraagt
alsof ik dood en
vergaan zit te bewegen.
Vraag ook eens
naar mijn rozen
als je opbelt
om te vragen
hoe het met me gaat.
Ik ken die stem
met even dat gemaakte
alsof ik niet meer leef
als ik mijn vreugde zeg.
Vraag ook eens
naar mijn rozen.
Ze zwellen in de tuin
met kleuren die het
vorige jaar niet kon bedenken.
Rienk Ratsma is in 1997 overleden, 59 jaar oud. Als ik deze foto van zijn zoon Rienk (jr) (klik) krijg herinner ik me hem meteen weer. "Het is wel een afbeelding zoals hij zich zelf graag liet zien: de klassieke schrijver".
Ik lees, dat Rienk Ratsma genezen was van zijn ziekte, maar jaren later op 59 jarige leeftijd is overleden aan longkanker, die hij niet door roken, maar door een agressieve bestralingsmethode had opgelopen.
Zichrono Livracha
Dank je wel Rienk jr. voor het opsturen van de foto en je openhartigheid.
.
18 comments:
ach ja marloulala, dat kan ik me zó voorstellen dat je het éven niet ovet je ziek zijn wilt hebben,
je rozen staan er als parels bij,
OT
de kersen staan der deze week nog welk :-)
als je om 10 uur hier bent, staan we om half twaalf onze buiken rond te eten daar :-)
hihi
je zegt het maar ...
joe neem it en aai draaif:-)
trrrrrrrrrrruste:-)
xxx
Niets is wat het lijkt, ik kan wel zien dat je rozen er goed bij staan, maar is dat ook zo.
Love As always
Di Mario
Hoe staan je rozen erbij Marlou.
Prachtig zo als jij van de kleine dingen een prachtig verhaal weet te maken.
Ja meis, jouw rozen zijn schitterend..!!
En dat jij daar weer zo'n mooi verhaal bij kan maken past wel, het is weer een echte Marlou.
Maak er een mooie dag van en op naar een stralend pinksterweekend.
Veel plezier en geniet volop.
Hier wordt ik wel heel stil van, ergens is er verdriet, maar ergens is er ook zo'n schitterende hoop en warmte in de mooie gedichte zinnen. Tsss, ik weet niet precies hoe ik het gevoel dat jij me met dit mooie log gaf verwoorden kan, ik zal het er dus maar bij laten en gewoonweg genieten van dit poeem dat ik nu voor altijd in mijn ziel sluit. Dankjewel lieve Marlou!
Fijn weekend meid!
Je rozen staan er goed bij. Hier Net zulke tegen de schuur op.
Kanker is een rot ziekte. En je hoeft idd bepaalde vormen niet te krijgen door slechte gewoonten.
Gelukkig is de wetenschap alweer een klein stukje verder als toen...
Dat alle kanker slachtoffers nooit vergeten zullen worden.
Ik kan me een beetje voorstellen hoe dat voelt, die titel. Ik stel meestal de tegenvraag, wil je dat echt weten...
Kortom; hoe is het met je rozen?
Je rozen zijn prachtig en mooi hoe een gedicht een hoop herinneringen ophalen.
Akelig dat deze dichter niet ouder heeft mogen worden en meer moois heeft mogen schrijven.
Fijne dag vandaag x
Ach Marlou en de zoon zegt ook al van die mooie dingen.....Geboren op mijn moeders geboortedag: eerste kerstdag...
Vraag ook eens naar mijn rozen...
Omhelswoorden.
Omhelsrozen.
Troostrozen...
Ik geef je ze graag....
Laten we samen aan de rozen ruiken...
Dag prachtige Marlou * ~ *
(ik denk vaak aan je) X
Annet x x x
...en je rozen hebben een prachtige colour...
..couleur bedoel ik...
Dag Marlou,
Je vraagt of je rozen er prachtig bij staan?
Nou ze staan er niet prachtig bij maar SCHITTERED!!!!!
Wat een bloemenzee, echt mooi.
Geniet er van.
Lieve groetjes, Joke
En als je geluk hebt,
en het is windstil,
en je hebt nog die ouderwetse,
niet dóórgekweekte,
rozen,
dan ruik je ze al van verre,
en word je helemaal vanzelf gelukkig en blij...
Jelle Droeviger.
Lieve Marlou,
In maart 1977 kwam ik een boekje tegen dat mij toen aansprak. Ik was in die tijd werkzaam als operatiezuster en kwam veel in aanraking met kankerpatienten.
Je raadt het al, dat boekje heet "De Heiligen van Slotervaart" en was geschreven door Rienk Ratsma.
Ik was zeer getroffen door de inhoud. Het ging over de belevenissen en gevoelens van de mensen die ik af en toe tegen kwam op de operatietafel. Zij "woonden" aan de andere kant van de operatiekamer-deuren.
Ik heb toen onderstaand gedichtje geschreven dat ik aan Rienk Ratsma (die ik niet kende) toegestuurd.
De Brug
voor Rienk Ratsma
Ik kon de overkant zien
ik kon de overkant horen
maar voelen kon ik het niet.
Jouw letters schreven een brug
waar ik overheen ben gegaan.
Toen ben ik even
heel stil
doodstil blijven staan
-------------
Onlangs ontmoette ik bij "toeval" de ex-vrouw van Rienk, Hannah van de Eijkhof. Een leuke vrouw, we hebben samen toneelgespeeld. Van haar kreeg ik het boekje "Hoe leuk is het ziekenhuis", geschreven in 1991 . En zij vertelde me dat Rienk inderdaad is overleden.
Dat wilde ik je even laten weten. Wat is de wereld toch klein! Overigens mag je mijn boekjes natuurlijk lenen.
Dag lieve Marlou
Liesbeth
Fantastisch om op jouw mooie site de gedichtenbundel van Rienk (de vader van mijn kinderen) tegen te komen. Wat mooi dat hij nog niet is vergeten.
Dank je wel daarvoor.
Hannah
een heel intens gedicht, dat zich zo goed tussen de regels laat lezen:))
Zeg maar jij, anders zeg ik voortaan u tegen jou! Rienk was een bevrijder, onder andere van mij. Ik denk met warme gevoelens aan hem terug.
Post a Comment