.
Een van mijn goede vrienden was in werkzame tijd leraar Engels.
Ik vraag: "Wat is nou jouw favoriete dichter?"
En het antwoord komt meteen, zonder een seconde na te denken:
"Emily Dickinson...!"
.jpg)
Natuurlijk ben ik meteen op zoek gegaan naar haar gedichten om te kijken wat er nou zo bijzonder aan is...
Een bundeltje heb ik niet, maar dat heb je tegenwoordig niet meer nodig. Je kunt alles, maar dan ook alles vinden op internet.
Zo'n 20 jaar geleden was ik naar de bieb gegaan, of naar de boekhandel. Dan moest en zou ik zo'n gedichtbundeltje meteen in huis hebben.
.jpg)
Emily Dickinson was een Amerikaanse dichter, die leefde van van 1830 tot 1886. Een tijdje terug dus. Ze schreef bijna tweeduizend gedichten! Het zijn korte gedichten. Soms een beetje haiku-achtig.
Nou ben ik niet geschoold in vertalen, maar Ans Bouter wel!
En die heeft heel wat van de gedichten van Emily Dickinson vertaald.
Ik heb een lekker kort gedichtje uitgezocht... Ik weet, dat je ongeduldig bent!!
If I shouldn't be alive
If I shouldn't be alive
When the Robins come,
Give the one in Red Cravat,
A Memorial crumb.
If I couldn't thank you,
Being fast asleep,
You will know I'm trying
With my Granite lip!
En dit is de vertaling van Ans Bouter:
Mocht ik als de roodborst komt
Mocht ik als de roodborst komt
Niet in leven zijn
Geef die met de rode das
Kruimels namens mij
Als mijn 'dank je wel' dan
Telkens weer verstomt
Komt dat door mijn slapen
En granieten mond
.jpg)
(foto Roodborstje: www.birdphoto.nl)
Tot slot nog iets over Emily Dickinson.
Er hangt een geheimzinnig waas om haar heen...
Had ze wel of niet een verhouding met een getrouwde dominee; was ze zwanger van hem; waarom leefde ze zo teruggetrokken uit de wereld; waarom was ze altijd in wit katoen gekleed; waarom droeg ze altijd bloemen bij zich; heeft ze zelfmoord gepleegd...
Kortom... een aantal vragen, waardoor veel van haar lezers haar een raadselachtige dichter vinden.
Emily Dickinson leed aan een nierziekte, die ook als de oorzaak van haar dood vermeld wordt in de medische rapporten. De ziekte heet: Nefritis en heeft veel onaangename symptomen. Een ervan is een indringende geur. De witte kleding was dan ook om hygiënische redenen en de bloemen... als lekker luchtje tegen de zieke walm...
Ze wilde zich niet meer vertonen aan de wereld, haar huid was grauwgeel en haar lichaam opgeblazen...
En dat... dat was haar geheim. En misschien ook wel het geheim van de duizenden gedichten...
.
11 comments:
Mooi dat gedichtje..!
Ja ook in vroegere jaren waren er veel begenadigde dichters, die ook in deze tijd heel goed gelezen kunnen worden.
Fijne dag vandaag en op naar een mooi weekend.
Geniet volop...!!
Mij kan het niet bekoren.... Ik wacht op de volgende dichter... misschien hebben we dan meer succes.
Love As Always
Di Mario
Ja, Marlou, dat heb je mooi gevonden. Emily Dickinson kan ons met weinig woorden laten inzien wat schoonheid, zuiverheid en harmonie met ons kan doen.
En zie eens dat grafschrift: "Called Back"... Dat is toch wel de mooiste nagedachtenis die een mens kan overkomen.
Overigens ben ik zeker niet onder de indruk van de vertaling van Ans Bouters. Hád ze het maar vertaald...; nu heeft ze een nieuw gedicht gemaakt: een look-alike...; maar géén Emily Dickinson...
Jelle Droeviger.
Wow, inderdaad een mooi gedicht maar de vertaling mag er beslist ook zijn!
Jij weet wel hoe ik van poëzie hou, dus je hebt me met dit mooie log weer veel plezier gedaan, dankjewel!
Geniet van de laatste dag van de week en morgen van een schitterend weekend met je lief maatje hé. Hopelijk kon je ondertussen die krukken in de hoek laten staan en kan je weer volop dansen...
kijk m'n lieve moppentrommel,
als je zo kunt dichten en bundels kunt maken dan begrijp ik dat iemand er zo weg van is,
ik heb wel wat dingetjes van haar gelezen, maar niks in de kast...
leuk om haar eruit te lichten loutje, hebbie goed gedaan,
een lieve groet en een dikke knuffel om je de dag door te huggen:-)
xxx
Ja dat is een prachtig gedicht wat je hebt uitgekozen.
Of ik het echt prachtig vind weet ik eigenlijk niet echt, maar het spreekt me wel aan.
Dus is het goed :)
Een beetje vrij vertaald maar het komt aardig in de richting.
Mooi kort en goed gedicht, daar houd ik van, dan kan je er zelf nog een verhaal bij bedenken.
Marlou goed weekend, geniet er van en tot maandag.
Wie schrijft
die blijft.
Zo gaat de week voorbij
Als het vandaag zaterdag is
dan moet het morgen zondag zijn
en als ik doorga met het denken
dan zal de zondag, maandag schenken
waarop de dinsdag als vanzelf volgt.
Woensdag is de dag die aan
de donderdag gaat linken.
Vrijdags doe ik zo van alles wat,
om zaterdags weer in gepeins te zinken.
© karel kortland
Fijn weekend lieve Marlou en geef je al even lieve Henry een dikke knuffel van mij!
ja ik kan hier ook heel erg van genieten.
marlouke
i love you
Post a Comment