08/03/2017

Adellijkheid in het Bolwerk

.
Er komt mij een echtpaar tegemoet.
Een keurig stel. 
Hij in streepjes pak en zij met mantelpak en keurig geonduleerd blauw haar.
Als er een windvlaag is blijft heur haar tóch netjes op haar hoofd liggen.
Hij draagt een Engelse pet en tikt er tegen als ik aan kom lopen.

Vlak voor hun loopt een prachtig zwart hondje.
Het glanst en is heel mooi slank en het lijkt alsof het danst.
Ik vind het een prachthondje en geef het echtpaar dan ook een compliment.
"Wat heeft u een prachtig hondje... het lijkt wel een adellijk hondje..."
Ze moeten er om glunderen.
En ze vertellen, dat het inderdaad een adellijk hondje is: een Markies. En dat het eigenlijk niet hun hondje is, maar het hondje van hun kleindochter. En het heet Arthur!

Een Markiesje, dat Arthur heet...
Kijk eens wat een lekker toetje:


Het is niet zo heel groot: ongeveer 40 cm hoog.
En het heeft een lief aandoenlijk gezichtje.

We vervolgen onze weg, zij met het Markiesje en ik met mijn lease-hondje.

Al ik thuis ben ga ik googelen en vind zelfs een markiesjesvereniging! Kijk maar eens hier... markies
Er is heel veel over te vinden, en iedereen is enthousiast over dit adellijke mooie hondje...


Ook vind ik een foto van het adellijke beestje, dat lekker heeft zitten wroeten in de aarde. Gelukkig... dat kan dus ook!



Jaja, je maakt wat mee op het Bolwerk!



12 comments:

Lutje said...

fijn toch dat je dit weer weet :o)
je wandelingen geven je veel plezier, dat lees ik hier wel tussen de regels
Eén @->- voor jou

Marjolijn. said...

Haha, voor heur haar heeft ze vast extra haarlak gebruikt...!
Voor ze ging wandelen in de wind, met het adellijke hondje.
Mooi dagje vandaag.

Bertiebo said...

Wat een mooitje. Toen wij een hond kozen, stond een Markiesje op twee. Het werd een Kooikerhondje. Zouden er in Nederland nog echte markiezen bestaan? Menselijke markiezen bedoel ik. Je hoort er nooit van eigenlijk.

Jelle Droeviger said...

Een mooi verhaal, Marlou.!
En dat die twee begeleiders de voornaamheid van Arthur benadrukken met hun persoonlijke uitmonstering en lichaamstaal maakt het beeld kompleet.

Jelle Droeviger.

John said...

Goeiemorgen Marlou,
JA een hond moet wel lekker hond kunnen zijn en een beetje z'n gang kunnen gaan.
Bentley komt soms thuis, dat wil je niet weten :D
Maar ja, hij is daarna wel super blij. En daar gaat het om.

Petr@ said...

Ja ik kende de Markies wel. Het is een schattig hondje om te zien, het lijkt wel een mini-uitvoering van onze Tess, vooral het koppie ;-)

klaproos said...

:-) prachtig beestje hé loutje, mijn zus heeft een Markiesje gehad, dat is 18 jaar geworden... stel je toch eens voor... 18 jaar, dat wil je meemaken toch:-)
fantastisch ook heel slim, zou zó een bordercollie kunnen zijn :-)

Had graag een foto van dat koppeltje gezien :-)
volgende keer schieten vanaf de heup loutje :-)
streetphotography kun jij best :-) wink wink :-)



די מריו said...

geonduleerd blauw haar, je snapt toch wel dat ik dat even heb moeten opzoeken he. Dat woord kende ik echt niet. Owh gelukkig.. een hond moet een hond blijven, hoe adel ook.

Love As always
di Mario

christiene said...

Ha Marlou,
leuk de nieuwe rubriek, en achter elk mens
en hondje zit een mooi verhaal.
Een  een lief kopje van deze Markies.
groetjes Christiene.

Sjoerd said...

Haha, je bent nooit oud genoeg om wat bij te leren. Ik had er ook nog nooit van gehoord.

gerdaYD said...

Zo zie je maar, ook die van adeldom zijn niet vies om zich vuil te maken. Althans, bij de hondensoort want bij mensen is het wel anders, die laten het vuile werk door anderen opknappen hé.

Nietzomaarzooo said...

Als ik dit kostelijke verslag zo lees is het een belediging voor een hond om een mens een vuile hond te noemen.
Ik ken alleen de Markies van Carabas.