.
Als je eenmaal met kanker van doen hebt gehad en je bent klaar met de behandelingen, dan ben je nog niet klaar met kanker.
Bij ieder vreemd gevoel of pijntje in de onderbuik denk je: "Oh jee, als het maar niet...."
Nou kennen jullie me zo langzamerhand wel een beetje en weten, dat ik niet een van de somberste mensen in Haarlem en omstreken ben. Soms ben ik zelfs super-positief. Of euforisch. Himmelhoch jauchzend. Optimistisch...
Maar ja... nu heb ik toch weer wat, waar ik me nogal zorgen over maakte. Al mijn optimisme was even weg. Ik dacht: "Oh jee, als het maar niet...."
Ik zag de bui al hangen, vooral na een super-eng verhaal van iemand, die weer iemand kende, die...
Wat is nou het geval: ik heb een soort van bult op mijn verhemelte. En het voelt, alsof ik veel te lang op een kilo zuurtjes heb zitten zuigen. Maar aangezien ik zo goed als niet snoep en zeker niet een kilo zuurtjes achter de kiezen heb, maakte ik me ongerust. Het brandt en klopt.
Nou is kanker meestal een sluipende moordenaar, die niet zo maar brandt of klopt, dus ik hoopte gewoon stiekemweg ook op een soort van ontsteking.
Maar ja, de gedachte: "Oh jee, als het maar niet..." zat vooraan op de rij, eerste rang...
Henry maakte er een foto van. Zie je me staan met mijn mond wagenwijd open en de lens zowat in mijn huig?
Het zag er wel gek uit. "Ga naar de dokter", zei hij.
Ook Ellen adviseerde me zoiets: "Ga naar de tandarts", zei ze.
En toen gebeurde het: ik durfde niet.
Ineens werd ik een super schijterd. Ik durfde niet.
Tot Henry zei: "Stop met je kop in het zand steken. Laat er naar kijken."
Dus... met lood in de schoenen gisteren naar de tandarts. Ik heb een leuke tandarts, een Schot met een lekker sappig accent. Helaas kan ik dat hier niet nadoen. Maar goed: een foto gemaakt. En wat blijkt nu: er zit een fikse ontsteking op de wortelpunt van een van mijn snijtanden. En hij kan er niet bij, want het is een stifttand. Daar gaat in gesneden worden door de kaakchirurg.
Dat wordt een heel gedoe, maar dat kan me niet schelen, toch ben ik opgelucht.
Kun je je dat voorstellen?
Als je eenmaal met kanker van doen hebt gehad en je bent klaar met de behandelingen, dan ben je nog niet klaar met kanker.
Bij ieder vreemd gevoel of pijntje in de onderbuik denk je: "Oh jee, als het maar niet...."
Nou kennen jullie me zo langzamerhand wel een beetje en weten, dat ik niet een van de somberste mensen in Haarlem en omstreken ben. Soms ben ik zelfs super-positief. Of euforisch. Himmelhoch jauchzend. Optimistisch...
Maar ja... nu heb ik toch weer wat, waar ik me nogal zorgen over maakte. Al mijn optimisme was even weg. Ik dacht: "Oh jee, als het maar niet...."
Ik zag de bui al hangen, vooral na een super-eng verhaal van iemand, die weer iemand kende, die...
Wat is nou het geval: ik heb een soort van bult op mijn verhemelte. En het voelt, alsof ik veel te lang op een kilo zuurtjes heb zitten zuigen. Maar aangezien ik zo goed als niet snoep en zeker niet een kilo zuurtjes achter de kiezen heb, maakte ik me ongerust. Het brandt en klopt.
Nou is kanker meestal een sluipende moordenaar, die niet zo maar brandt of klopt, dus ik hoopte gewoon stiekemweg ook op een soort van ontsteking.
Maar ja, de gedachte: "Oh jee, als het maar niet..." zat vooraan op de rij, eerste rang...
Henry maakte er een foto van. Zie je me staan met mijn mond wagenwijd open en de lens zowat in mijn huig?
Het zag er wel gek uit. "Ga naar de dokter", zei hij.
Ook Ellen adviseerde me zoiets: "Ga naar de tandarts", zei ze.
En toen gebeurde het: ik durfde niet.
Ineens werd ik een super schijterd. Ik durfde niet.
Tot Henry zei: "Stop met je kop in het zand steken. Laat er naar kijken."
Dus... met lood in de schoenen gisteren naar de tandarts. Ik heb een leuke tandarts, een Schot met een lekker sappig accent. Helaas kan ik dat hier niet nadoen. Maar goed: een foto gemaakt. En wat blijkt nu: er zit een fikse ontsteking op de wortelpunt van een van mijn snijtanden. En hij kan er niet bij, want het is een stifttand. Daar gaat in gesneden worden door de kaakchirurg.
Dat wordt een heel gedoe, maar dat kan me niet schelen, toch ben ik opgelucht.
Kun je je dat voorstellen?
19 comments:
eeeeehhhhh!!!!!
er zit dus toch iets!!!
doet het pijn?
Getsie!!!
Gelukig is het niet echt iets heeeel ergs.
na ja, erg genoeg natuurlijk.
Ik moet ook naar de tandarts, ben ook een schijterd zoals je weet.
'we are family tralalala'
xxx
Dear Marlou
Toch een goed bericht dat het geen kanker is; een wortelpunt ontsteking, het is wel effe een toestand en pijn in de bek na afloop een weekje, hechting in je mond. Ik heb het twee keer gehad, maar het is minder erge pijn dan een verstandskies laten trekken dan is het net alsof je werkelijk een enorme dreun, voor je kanus hebt gehad.
Volgens de berichten indertijd had je 60 procent kans dat het terug komt maar daar heb ik niks van gemerkt, nooit meer last gehad.
Ik wens jou heel veel sterkte en succes en hoor graag het verdere verloop,
lieve groet
Fred
Ook al heb ik zelf geen diagnose kanker gehad ( im mijn familie des te meer) toch kan ik het mij goed voorstellen en is het logisch dat je daar als eerste bang voor bent. Dus je reactie snap ik ook wel: alles beter dan dat. Toch heel veel sterkte alvast met de kaakchirurg. Ik was vandaag trouwens ook bij een tandarts
Lieve Lou,
Ik schrik me rot van je verhaal. En ben blij dat het 'maar' een wortelpunt ontsteking is. Heb ik ook een keer gehad. Twee keer zelfs.
Toen der tijd was het een echte operatie waarbij je onder een doek kwam te liggen met alleen een gat bij de mond. Spannend, maar het viel mee.
Maar het zijn van die dingen die je er niet echt bij kan hebben. Door wat jij, en ik dan weer op een andere manier, hebt mee gemaakt denk je bij bijna ieder onverklaarbaar 'wissewasje' en nu is het écht raak. Gelukkig hebben we minstens 9 levens. En we hebben gelukkig nog heel wat in het verschiet. Carpe Diem....
Nu schijnt de zon. Hou je haaks wijffie, je zussie.
Natuurlijk kan ik het me voorstellen. Dus wel meteen een les voor de volgende keer, gaaaaaannn, hoe eerder je erbij bent, hoe beter iets verholpen kan worden.
Succes met je schot.. misschien heeft ie een wiskey ter verdoving.
Love As Always
Di Mario
Hoi lieverd,
Ja, ik kan me je onrust heeeeel goed voorstellen.
Eerst nergens van willen weten, het zit er niet, dan met knikkenede knieeen toch naar de dokter (of tandarts)
En dan valt het gelukkig mee, geen herhaling van eerder. Maar een ontstoken wortelpunt, ook vervelend...!!
Maar dat probleem is goed te verhelpen zonder al te veel last, weet ik uit ervaring.
Met een goede verdoving is de klus zo geklaard.
Sterkte meis, dit komt echt weer goed.
Liefs Marjolijn.
maar zekerkan ik me dat voorstellen
en ook dat je bij elke pijn voelt het zal toch niet...
ik begrijp je heel erg goed, en je angst om te gaan ook,
dikke knuffel
xxx
Gelukkig!!! Het blijft altijd als een zwaard boven je hoofd hangen.
Nu kan je ondanks het slechte weer vrolijk kijken.
Je angst is zo begrijpelijk! Ik ben heel blij dat het een ontsteking is en wens je wel veel sterkte met de behandeling! dikke knuffel
Pfft, wat zul jij een zucht van verlichting geslaakt hebben, al blijft een ontsteking naar en pijnlijk. Een buurvrouw van mij had zoveel pijn, wachtte 10 dagen in bed, totdat haar man de arts belde. Helaas uitzaaiingen in de lever. Ik weet zo kan het ook. Gelukkig kan hier iets aan gedaan worden. Sterkte bij de tandarts, hopelijk gebeurt het snel en kan jij weer verder.
Liefs Ibella
Goh, wat een verhaal zeg, gelukkig is het met een sisser afgelopen!
groet je broer
Noe en óf ik me dat kan voorstellen. Toch de volgende keer maar wel naar Henry luisteren en niet naar griezelverhalen. Die helpen niet echt..
Overigens vond ik het gezellig dat je even bij mij kwam kijken.
een mens lijdt het meest
aan het lijden dat hij vreest
en niet op komt dagen
zodat zij meer te dragen heeft
dan god haar te dragen geeft!
Ik hoop maar dat de kaakchirurg je pijnloos van je pijn heeft verlost. Ik had een andere ervaring met een kaakchirurg.
Moeilijk blijft dat toch heh? Een pijntje is nooit meer zomaar een pijntje.
Gelukkig bleek het een ontsteking te zijn,ook vervelend maar niet ernstig.
Succes ermee!
Hoi meis,
Jij hebt zeker een heerlijk weekend, na de spannende dagen van afgelopen week.
Hoop dat de kiespijn nu onder controle is en dat je lekker aan het genieten bent.
Dat ga ik ook doen, een hele week lang, bij vriendin Akky. Geweldig...!!!
Hasta la vista..!!
Tot volgende week.
Liefs Marjolijn.
Ooooo, mijn lieve Marlou, wat een nare tijd heb je achter de rug. Niets zo erg als die onzekerheid, ik kan het me goed voorstellen... maar ook opluchtig natuurlijk. Want hoewel de operatie geen pretje is, je wéét tenminste dat de kanker niet terug kwam...
Sterkte mijn schat van een meid, ik denk aan je...
goeiemorgen marlou,
kom je even ene groetje brengen en eens poolshoogte nemen hoe het hier is:-)
Dat is naar, maar gemakkelijk op te lossen, toch? Ik kan me goed voorstellen dat je enorm opgelucht bent. Veel sterkte bij de tandarts en GOED dat je bent gegaan, hoor! x MM
Post a Comment