L & L

.

Kathleen belt: “Hello, Murlew…”

Zij is een oude Amerikaanse vriendin, vandaar die rare uitspraak van mijn naam.

Of ik mee ga L & L.

Eerst weet ik niet waar ze het over heeft. Lekker Lullen?

Levendig Lawaaieren? Liever Lanterfanten? Lui Lekkerbekken?

Lastig Limbodansen?

Nee, geen van dat al. Het gaat om: Lopen en Lunchen.

Ik ben altijd overal voor te porren en wel zeker voor lopen en lunchen…

We lopen de ronde van het Spaarne en gaan daarna naar Pieck in de Warmoesstraat, waar we een lekker broodje bestellen. Voordat we gaan eten pakt ze mijn twee handen:

“Let there be peace on Earth and let it begin with us…”

Ik vind dit zo mooi, dat ik het even door wil geven…

Een oude dame, van bijna 80 jaar, aan tafel bij Pieck in Haarlem:

“Let there be peace on Earth and let it begin with us…”

Dan gaan we aan de smikkel. Ik zie, dat er mensen zijn, die ons verwonderd aanstaren. Kan me niks schelen. Ik ben trots op mijn oude vriendin, die zulke mooie dingen doet...

 .Dan gaan

Wintertijd...stamppotjestijd

.

Wintertijd is stamppotjestijd.

Dat is dan ook wat ik zo lekker vind aan de winter.

Hier heb ik een ongewone combinatie: een stamppotje met raapsteeltjes, ijsbergsla en paddestoelen.

Rare combi, niet?! Maar lekker...........

 Raapsteeltjes

Wat heb je nodig voor 2 personen: 

1 pond aardappels

2 uitjes

1 bosje raapsteeltjes

½ krop ijsbergsla

2 ons paddestoelen

25 gr boter

mespuntje nootmuskaat

peper, zout

olijfolie

150 gr oude kaas in blokjes

Maak van de aardappelen op jouw manier je allerlekkerste romige puree (met nootmuskaat!)

Bak in de olijfolie de fijngesnipperde uitjes en de paddestoelen.

Snij raapsteeltjes en ijsbergsla in reepjes.

Schep de paddestoelen, raapsteeltjes, ijsbergsla en oude kaas door de puree en serveer direct.

Kind kan de was doen. 

Laat maar weten wat je er van vindt!

.

Gedichtendag! 27 januari 2011

.
Gisteren was het nationale gedichtendag.
En daarom vandaag een lekker kort Spaans gedichtje met vertaling van Henry!

‘ ¿Qué es poesía?’ dices,

mientras clavas en mi pupila tu pupila azul.

‘ ¿Qué es poesía?” Y tú me lo preguntas?

Poesía……eres tú.

“Wat is poëzie?” vraag je,

terwijl je blauwe ogen in de mijne kijken.

“Wat is poëzie?” En dat vraag je aan mij?

Poëzie……dat ben jij!

(foto: Marlou Witzel,  vertaling: Henry Kloostra)


.

Holocaust Memorial Day

.

Het is donderdag 27 januari 2011. 
Op zaterdag 27 januari 1945 werd Auschwitz bevrijd...

Het is vandaag tevens nationale gedichtendag.

Maar voor mij nu even niet.

Overal ter wereld wordt nu Holocaust Memorial Day gevierd.

In Nederland ook. Vorig jaar was er heel veel te zien op de tv.

Dit jaar niet. Dit jaar is de dag verspreid over bijna een maand. 
Misschien is dat beter.

Want: wat is een dag.

Maar dan ook: wat is een maand?

Diversen bijeenkomsten: klik

Voor alle familieleden, vrienden en medemensen, die vermoord zijn:

Dat hun herinnering een bron van zegen moge zijn: zichrona livracha                                          

Wertheim Park bij het Jan Wolkersmonument, Amsterdam.
De laatste zondag in januari om 11:30 uur.

.

Ja! Ik wilde...

.

Zes maanden geleden, in juli 2010,  heb ik gesolliciteerd. Misschien herinner je je het nog?

Klik anders even hier op:  Bijzonder Ambtenaar Burgerlijke Stand

Jawel, een "heusche" sollicitatiebrief heb ik toen geschreven, die klonk als een klok. Daar konden ze niet onderuit, de burgemeester en wethouders van de gemeente Haarlemmerliede en Spaarnwoude...

Ik zag het helemaal zitten en wist: "Dit is het! Dit kan ik! Dit doe ik!"

Dat was dus juli 2010.

Kreeg ik snel antwoord? Neen!

Het zijn en blijven ambtenaren en die moeten hun imago waar maken. Het schijnt, dat ambtenaren overal heel lang over doen. Behalve die van de burgerlijke stand, want als er getrouwd moet worden, dan kunnen ze niet tegen het bruidspaar zeggen: "Kom over een week maar weer terug, want we zijn in bespreking!"

Maar goed... ik heb braaf gewacht op antwoord. 
Toen werd ik ongeduldig, ik wilde gaan bellen. Of langs gaan. Kom op luitjes, jullie weten niet wat je mist! Maar ik heb toch besloten om rustig af te wachten. Dat leek me het beste.

Eindelijk... eind november kreeg ik het antwoord. Echter, niet echt het antwoord, waar ik op zat te wachten. Voor alle zekerheid houden ze me nog een beetje aan het lijntje. Je weet immers maar nooit!

Inmiddels is het al weer bijna eind januari. Weer twee maanden later.

Ik denk er sterk over om de hele bliksemse boel maar af te blazen.

Laten ze op een ingewikkelde manier allemaal maar het gepeperde rambam krijgen daar op het gemeentehuis van de gemeente Haarlemmerliede en Spaarnwoude.

Stelletje snotneuzen.

Wie denken ze wel die ze voor zich hebben?

Een of andere nitwit?

Nee! Ík ben het: Marlou, de beste en leukste en Bijzonderste Ambtenaar van de Burgerlijke Stand, die ze ooit hadden kunnen hebben.

Tja... gemiste kans...

Ik ga andere dingen doen, waarover later meer...

De trouwfoto's zijn van Henry Kloostra. De locatie is die in het kerkje: de Stompetoren in Spaarnwoude. Ik was er even om de "kunst" af te kijken van Eveline:




.

Film: Le quattro volte

.

Een film, waarin helemaal geen dialogen zitten. Zou dat kunnen? Zou dat wel de moeite waard zijn?

Nou... ik kan volmondig zeggen: absoluut de moeite waard!

Le quattro volte is een beeldschone Italiaanse film van Michelangelo Frammartino (de naam alleen al!) over het wel en wee in een middeleeuws dorpje in Calabrië. Le quattro volte betekent: de vier keer en is verdeeld in vier stukken: de mens, het dier, de seizoenen en de mineralen.

Kijk... we lopen mee met deze oude geitenhoeder, die elke dag zijn kudde naar verse sappige weitjes brengt. Hij wordt daarbij geholpen door zijn hond, die de kudde feilloos bij elkaar weet te houden.

Gewoon alleen maar door te kijken beleef je het leven in Calabrië, het allerzuidelijkste prachtpuntje van Italië. Rust valt over je heen. Precies, zoals het leven daar is. Van seizoen tot seizoen tot seizoen.

De oude man drinkt elke dag een zelfgebrouwen drankje met stof uit de kapel, waarvan hij denkt, dat het hem gezond houdt. Hij ruilt dagelijks met de meid van de pastoor een zakje stof met een liter geitemelk.

Als dan de man dat zakje op een avond voor het slapen gaan kwijt is raakt hij helemaal in paniek. Midden in de nacht bonkt hij op de deur van de kapel, maar daar is niemand... 

De volgende dag komen de geiten kijken waar hun baasje blijft.

Helaas... ze zullen het verder zonder hem moeten doen, want terwijl ze door het hele huis overal opklimmen en hem zoeken, blaast de oude geitenhoeder zijn laatste adem uit. Mooi is dat net op dat moment een van de geiten al weer nieuw leven op de wereld werpt...

Ik vond het een adembenemende film. Het verhaal van de oude geitenhoeder is één van de vier verhalen in de film. De drie andere verhalen betreffen de rituelen en tradities in het dorpse leven en de houtskoolmakerij. Prachtig om te zien.

De houtskoolmakerij

Zat er muziek in? Weet je, dat ik dat niet eens weet? Geen idee. Zal ik eens aan Henry vragen.

Die heeft ook ademloos geboeid zitten kijken.

Lekker naar de bioscoop, ik ben er gek op! En dan graag van die kleinoodjes, van die juweeltjes...

Hier is de voorfilm van Le quattro volte:

.

Voor de soepfanaten

.

Mijn geliefde verloofde is een regelrechte soepfanaat!

Ik kan hem midden in de nacht wakker maken voor een kop soep. Voor iets anders natuurlijk ook, maar ik denk wel eens, dat hij liever een kop soep heeft, dan...

Even een tip voor de Haarlemmers en de bezoekers van Haarlem ook natuurlijk:

In het Noord-Hollands archief in de Jansstraat (*klik*) kun je elke werkdag tussen 12 en 14 uur een heerlijke kop soep halen voor slechts € 1,-. Iedere dag een andere soep!

Voor vandaag heb ik een lekkere, gemakkelijke soep, die niet zo vaak gemaakt wordt, namelijk een lekker

romig bietensoepje

Wat heb je nodig:

2 e.l. olijfolie

2 fijngesneden rode uien

2 bakjes kant en klaar gekookte en gesneden bietjes

4 aardappels. (Je koopt toch wel bio, he?!)

1 liter groente bouillon

1 zakje verse fijngesneden dille
1 ons verkruimelde Gorgonzola

4 e.l. Griekse yoghurt (is lekker dik!)

Nou... daar gaat ie:

Fruit de fijngesneden uitjes in de olijfolie lichtbruin. 

Daarna doe je de bietjes en de aardappelblokjes erbij en de bouillon. 

Dit breng je aan de kook en laat je 20 minuten pruttelen.

Dan de staafmixer er op en mooi fijn maken.

Roer een gedeelte van de dille erdoorheen.

Schep de soep op en schep in iedere kom een volle eetlepel yoghurt, 

Dan ga je het geheel versieren met de gorgonzola ende rest van de dille.

Lekker met een geroosterd boterhammetje.

Smullen maar, jullie prettige soepfanaten!

(de foto is uit Allerhande)

.

Onder de appelboom...

.

Een hele fijne dichter vind ik Rutger Kopland. Zijn naam was een pseudoniem. Hij heette Rutger van den Hoofdakker. Hij was psychiater en dichter. Geboren in 1934 en overleden in 2012.

Eén van zijn mooiste gedichten vind ik:

Jonge sla

Alles kan ik verdragen,

het verdorren van bonen,

stervende bloemen, het hoekje

aardappelen, kan ik met droge ogen

zien rooien, daar ben ik

werkelijk hard in.

Maar jonge sla in september,

net geplant, slap nog,

in vochtige bedjes, nee.

(uit: Alles op de fiets)

Zo mooi en opkomend voor het kwetsbare. Ik houd van de eenvoud, waarmee het geschreven is...

Het volgende gedicht kwam ik tegen tijdens een wandeling. Ik zag het achter een raam hangen, een soort van gordijn-gedicht. Ik heb het toen meteen overgeschreven en sinds die tijd zit het in mijn agenda. Ik lees het regelmatig of laat het lezen:

Wandeling

Onze gesprekken werden langzaam

onze vragen beantwoordden we met kijken

naar de langzame wereld om ons heen

de dorpen en landerijen in de diepte

de vogels bijna verdwijnend in de hemel

we gingen zitten kijken naar deze prachtige

onverschilligheid van de wereld

naar de overbodigheid van onze vragen

(uit: Toen ik dit zag)

En tot slot, een schoonheid. Hier krijg ik een brok van in mijn keel...

Zo puur en vol liefde geschreven:

Onder de appelboom

Ik kwam thuis, het was

een uur of acht en zeldzaam

zacht voor de tijd van het jaar,

de tuinbank stond klaar

onder de appelboom ik ging zitten en ik zat

te kijken hoe de buurman

in zijn tuin nog aan het spitten

was, de nacht kwam uit de aarde

een blauwer wordend licht hing

in de appelboom toen werd het langzaam weer te mooi

om waar te zijn, de dingen

van de dag verdwenen voor de geur

van hooi, er lag weer speelgoed

in het gras en verweg in het huis

lachten de kinderen in het bad

tot waar ik zat, tot

onder de appelboom en later hoorde ik de vleugels

van ganzen in de hemel

hoorde ik hoe stil en leeg

het aan het worden was gelukkig kwam er iemand naast mij

zitten, om precies te zijn jij

was het die naast mij kwam

onder de appelboom, zeldzaam

zacht en dichtbij

voor onze leeftijd.

(Uit: Onder het vee)

.

The kids are alright

.

Als je nou eens een keertje naar de film wilt en je wilt lekker genieten en ook wat lachen en er warmpjes bij zitten, dan kan ik je de onweerstaanbare film "The kids are all right" aanraden.

Ik ben er vorige week naar toe geweest en vond 'm zo leuk, dat ik het aan jullie wil doorgeven.

Het verhaal in het kort:

De kinderen van een lesbisch stel gaan op zoek naar de spermadonor van hun moeders.

Nou, die wordt al snel gevonden. Een énige man, beetje rauwdouwerig, hippieachtig. Gespeeld door Mark Ruffalo.

Hier vindt de eerste ontmoeting tussen de kinderen en de spermadonor plaats:

De jongen vraagt hem, waarom hij zijn sperma heeft gedoneerd. "Ach, ik vond het toen stukken leuker, dan bloed doneren..."

De man doet zijn intrede in het gezin, wat er al snel toe leidt dat de hele wereld op z'n kop dreigt te gaan staan. De zaal lag in een deuk. 

Ontzettend geestige dialogen en heel sterk acteerwerk maken dat je regelmatig lekker zit te gniffelen.

De regie is van Lisa Cholodenko, die jaaaaren aan het scenario heeft zitten slijpen.

En dat is er zeker van af te zien.

Annette Bening speelt één van de moeders en zij heeft al een prijs: The Golden Globe voor beste actrice in een komedie in de wacht gesleept.

Julianne Moore is de andere moeder; zij speelt een beetje warrige tuinarchitecte, die zomaar ineens voor de charmante vrijbuiter valt. Hetgeen niet zonder gevolgen blijft. Neeheee ze wordt niet zwanger!

De dochter wordt gespeeld door Mia Wasikowska, die vorig jaar de titelrol had in Alice in Wonderland.

Dus... luitjes thuis... kom voor deze topcast van de bank af en spoed je naar The kids are all right!
De film heeft ook een Golden Globe gewonnen voor de beste komedie. Dus... verwacht geen intellectueel drama, maar een fijn en luchtig voorstelling.

Voorfilm

I'm singin' in the rain

.

Je denkt toch niet, dat ik me door de regenbuien van vandaag laat weerhouden om naar buiten te gaan?!

Mis!

Ik ga er op uit.

Ik pik het niet langer.

I' m singin' in the rain...

Deze morgen loop ik met Charlotte.
Wij lopen eens in de twee weken door gebieden, waar je normaal gesproken niet alleen loopt.
En...  we zeggen nooit af.

Door de blubber en zeiknat. Zie je het voor je? Twee vrouwen door de regen... ze nemen ondertussen het leven door. En dat is heel wat.
Uren later ben ik weer thuis met beblubberde schoenen. Mijn jas is ook van binnen nat.
Ik voel me voldaan en rozig als ik me even later met een grote pot thee op de bank nestel met mijn boek.


Of het nu regent, of dat de zon schijnt... je moet er op uit.

De lucht in je longen verversen, licht scheppen in je ogen en muizenissen eruit laten wapperen.


I'm singin' in the rain...


.

Bierviltjes en Renate Dorrestein

.

Vandaag zaten tegenover mij in de trein twee mensen, die gedurende de gehele reis nauwelijks een woord met elkaar gewisseld hebben, maar die wel voortdurend met hun mobieltje in de weer waren. Misschien waren ze aan het twitteren of sms’en, weet ik veel. Maar feit is wel: ze hoorden bij elkaar en ze spraken niet met elkaar.

Het zag er zo eenzaam uit.

Ik moest meteen denken aan een interview dat ik eens zag met Renate Dorrestein.

Zij komt geregeld op de VU in Amsterdam en ontdekte veel eenzaamheid bij de studenten, wat zij wijdt aan overmatig getwitter en ge-sms. 

In het interview vertelt ze iets gaafs, dat ik nu aan jullie ga doorvertellen:

Schrijf elkaars levensverhaal op een bierviltje.

Het gebeurt best vaak: het “gepiel” op een mobieltje, terwijl je met iemand zit te praten. En die iemand is dan in “gesprek” met iemand ergens anders. 

Ik vind daar niks aan. Ik praat liever gewoon met elkaar, zonder tussenkomst van een mobieltje en daarom vind ik Renate’s idee een schitterend plan: ga met elkaar in gesprek en schrijf eventuele antwoorden of steekwoorden op een bierviltje.

Dat viltje is een symbool, dat er een gesprek heeft plaats gevonden. Er is niet getwitterd of getwotterd of gewatterd, nee… je hebt werkelijk interesse getoond en dat is kostbaar, zoals tijd voor elkaar vrijmaken kostbaar is. Het heeft zogezegd meerwaarde, zo’n gesprek. 

Mij zul je niet gauw zien twitteren, waarschijnlijk nooit! Ik heb graag gewone, gezonde gesprekken, met het mobieltje uit. Daar is een uit-knopje voor. 
‘n Goed knopje vind ik dat. Misschien wel het beste knopje van het hele apparaatje!

Geïnteresseerd in het interview? Renate Dorrestein  over het bierviltjesformule:

Met dank aan Renate Dorrestein


.

Schaapherder's taart

.

Mijn moeder maakte vroeger regelmatig een soort van taart, die ze “pie” noemde ( spreek uit: paai).

Er werden altijd restjes gekookte aardappels in verwerkt.

De “pie”  was een regelmatig terugkerend gerecht en door het krokante korstje heerlijk. 

Je kunt er van alles doorheen mikken, wat je maar over hebt, maar het geheim is het laagje aardappelpuree.

Wat heb je nodig voor een heerlijke vegetarische schaapherder's taart:

Eén ui, drie knoflookjes, 4 in blokjes gesneden wortels, 250 gram champignons in plakjes, een blik gepelde tomaten, fijngeknipte peterselie en een kilo aardappels. En… 400 gram seitan (= perfecte vleesvervanger!) in blokjes.

Eerst kook je de aardappels en als ze gaar zijn maak je er een puree van met een klontje boter, een lepeltje mosterd en wat melk. Zo, dat gedeelte is klaar.

Nu gaan we de rest doen: 

In een kookpot bak je (in olijfolie) de ui en de knoflookjes en dan voeg je er Provençaalse kruiden en rozemarijn aan toe. 

Dan de wortels er bij, die een paar minuutjes mogen meebakken. Vervolgens de champignons, de seitan en de tomatenblokjes. Deksel erop en nog eens 10 minuten laten sudderen. Beetje peper, beetje zout en peterselie er door.

Dit mengsel doe je in een ingevette ovenschaal en bedek je met de aardappelpuree.

Je legt er een paar klontjes boter op en zet het een half uur in een op 200 graden voorverwarmde oven, zodat er een heerlijk krokant korstje op komt.

Dit is dus een heerlijke shepherd’s pie oftewel… schaapherders taart. 
Als ik het ruik ben ik in een mum van tijd terug in de keuken van mijn moeder...

Als de liefde niet bestond

.

Onze Klaproos *klik*  voegt altijd een muziekje bij haar blogjes.

Ik klik die meestal aan en laat het geluid al lezende dan lekker over me heen rollen. Meestal is het een lied, dat past bij de teksten die ze schrijft.

Laatst had ze weer zo een mooie geplaatst. Ik was er door geroerd. Zo’n mooie stem, zo’n mooie tekst… Geschreven en gezongen door Toon Hermans.

Er zijn verscheidene (mooie) versies van te beluisteren, maar die van Toon zelf vind ik toch wel de mooiste.

Toe maar, luister er maar naar en lees het lieve gedicht mee.

Als de liefde niet bestond 

Als de liefde niet bestond
Zullen ze stilstaan, de rivieren 
En de vogels en de dieren 
Als de liefde niet bestond

Als de liefde niet bestond 
Zou het strand de zee verlaten 
Ze hebben niets meer te bepraten 
Als de liefde niet bestond 

Als de liefde niet bestond

Zou de maan niet langer lichten

Geen dichter zou meer dichten

Als de liefde niet bestond 

Nergens zouden bloemen staan

En de aarde zou verkleuren

Overal gesloten deuren

En de klok zou niet meer slaan 

Als de liefde niet bestond

Dan was de hele vrijerij bedorven

De wereld was gauw uitgestorven

Als de liefde niet bestond 

Als de liefde niet bestond

Zou de zon niet langer stralen

De wind zou niet meer ademhalen

Als de liefde niet bestond 

Geen appel zou meer rijpen

Zoals eens in het paradijs

Als wij elkaar niet meer begrijpen

Dan is de wereld koud als ijs 

Ik zou sterven van de kou

En m'n adem zou bevriezen

Als ik je liefde zou verliezen

Er is geen liefde zonder jou

 Toon Hermans 1916-2000