Prijs: naar de Sauna

.

Nauwelijks zit ik hier op m'n gemakje in De Amfibie in Almere of ik krijg te horen, dat ik een prijs heb gewonnen!

Net als mijn moeder doe ik altijd mee met prijsvragen, slagzinnen en zo voorts, en zo voorts... gewoon voor de lol!

Wat mijn moeder allemaal niet gewonnen heeft... En ik trouwens ook!

Ook nu weer: een prijsvraag van Classic FM. Dat is mijn favoriete radiozender, met lekkere klassieke muziek. Nooit zwaar, gewoon lekker ...

En wát heb ik gewonnen?!

Dat zal ik je haarfijn uit de doeken doen:

Beste mevrouw Witzel, 

Van harte gefeliciteerd met het winnen van onze Classic FM actie.

Met deelname aan deze actie heeft u een Classic FM wellness voucher gewonnen!

Deze voucher is geldig voor 2 personen.

Het arrangement:

•           1 overnachting in Hotel Thermen Bussloo in een luxe kamer met boszicht

•           2 dagen onbeperkt toegang tot de saunafaciliteiten van Thermen Bussloo 

•           Gebruik van badjas (handdoeken zijn te huur, slippers te koop)

•           Uitgebreid ontbijtbuffet

•           Rasul behandeling 45 minuten

De Thermen bevinden zich in Voorst. 

Moet nog even opzoeken waar dat is...

Én ik wil ook nog even opzoeken wat een Rasul-behandeling is. 
Ik hoop iets met lekkere warme modder of zo...

Niet gek, toch?!

Ik ben een enorme geluksvogel!!

Net als mijn moeder...

(Klik hierop om te kijken of jij ook iets leuks kunt winnen: Classic FM)

Aspartaam: het zoete GIF

.

Nu ik hier op de Amfibie en Vlekkie aan het oppassen ben, ben ik meteen maar weer een beetje aan het lijnen.

Kan geen kwaad. Beetje buikje wegwerken...

Nou gebruik ik al geruime tijd helemaal geen suiker meer.

Ik leef suikervrij, omdat ik er zeer neerslachtig van werd.

Dat had ik niet door, maar gelukkig ben ik een soort van doorgemeten en daaruit bleek de intolerantie voor suiker.

Ik mis het voor geen meter, want ik ben geen zoetekauw.

Maar... het zit zowat overal in, dus ik loop in de winkel met m'n leesbril op en speur de etiketten af op zoek naar suiker. Let wel: welgemoed en vrolijk!!

Ik wil ook geen kunstmatige zoetstoffen en al helemaaaaaaal geen aspartaam.

Aspartaam is buitengewoon slecht voor je gezondheid. 

Daar is al heel veel tegen geageerd, maar ja... het grote geld wat daar achter zit... daar kunnen wij niet tegen op.

Ik ben overigens huiverig voor alle "light" produkten.

Huiverig en achterdochtig.

Want... waarom wordt Aspartaam ook wel "het zoete gif" genoemd?!

Nou zijn de grote jongens ook niet gek en die weten donders goed dat de naam "Aspartaam" beladen aan het worden is. 

"Geen nood! Dan geven we het een nieuwe naam."

Let op.......

Kijk op het etiket!! Kijk altijd op etiketten!

En als je Aspartaam ziet staan.... niet kopen.

En als je de vervangnaam voor aspartaam ziet staan, de "schattige" naam

aminosweet

E-nummer E 951.... NIET KOPEN...

Het is slecht voor je. Inmiddels is bewezen, dat je er (onder andere) de ziekte MS van kunt krijgen.

Zoek het maar eens op op internet... klik op: Aminosweet

Een gewaarschuwd mens telt voor twee!

Let dus op : Aspartaam, Aminosweet en E 951

Terug naar de natuur

.

Laatst zag ik op een muur van de VVV bij het station van Nunspeet het volgende, licht ironische gedicht van Rutger Kopland:

Misschien kun je het niet lezen... Dan heb ik het hier nog een keer:

Da's beter te lezen...

Het doet me denken aan een klein voorval:

Henry en ik wandelen door het mooie gebied vlak bij de Oostvaardersplassen.

Er loopt een groepje kinderen met een speurtocht en Henry vraagt aan hen: "Zeg... weten jullie ook waar de natuur is?"

Eén van de kinderen antwoordt met een weids gebaar: "Hier... overal is natuur..." 

Ze vindt het een heel gewone vraag... en een heel gewoon antwoord...

In de bundel met de verzamelde gedichten van Rutger Kopland staat dit gedicht natuurlijk ook. 

Ik zoek het op en zie, dat het gedicht in Nunspeet maar een klein gedeelte is. "Terug naar de natuur" is veel langer...

Wat mij betreft had Kopland het bij de eerste 7 regels kunnen houden. 

Mij iets te lang, maar ja... ongeduldig, he...

Wat ik ook heb ontdekt, is dat er de Stichting Muurgedichten Nunspeet bestaat...

Klik hier maar eens op: Muurgedicht

Ik hou wel van muurgedichten. Als lettervreter heb je dan tenminste wat te lezen op je wandelingen, zonder dat je een tas vol boeken bij je hoeft te hebben...

Rutger Kopland (1934-2012)

Vlekkie

.

Nou hoor ik je vragen: "Je zou toch nog meer van dat aparte huis laten zien? 

En nu staat er "Vlekkie"..."

Ja, dat klopt.

Ik pas niet alleen op het aparte huis (en de tuin) maar ook op Vlekkie...

Dus da's twee vliegen in één klap!

Dit is Vlekkie: (klik voor grotere foto, ze is echt heel grappi!)

Een kleine sodemieter is het. En heel lief en zacht.

Maar niet voor muisjes...

Maar goed... Zoals beloofd iets meer over het huis. Hier kun je het binnenhuis aan de buitenkant zien:

Je kunt heel goed zien, dat het dus een binnenhuis is ín een buitenhuis.

Je ziet hier ook de trap, die naar het dak van het binnenhuis gaat, waar ik bovenop zit te werken...

Spannend huis, toch?!

Het buitenhuis is overigens niet van glas, zoals sommigen denken. Nee, het is van golfplaat! 

Dus... 's winters niet warm te krijgen.

Daarom wordt het 's winters dan ook afgesloten...

Hier zie je een foto van een foto. Tijdens de bouw van De Amfibie. 

Almere was nog opgespoten land, enorme vlaktes, nog nauwelijks bebouwing...

En daar komen de schutters... en wel 26 jaar geleden!

Hier kun je heel goed zien hoe het binnenhuis in het buitenhuis gesitueerd is.

En nu?

Nu is het allemaal lekker begroeid.

En het huis ziet er nu van buiten zo uit, bijna niet te zien:

Je snapt... ik zit hier goed. Er wonen weinig mensen verder in dit wijkje. 

Zo nu en dan hoor je wat getimmer of een grasmaaier. 

Verder niets, stilte... heerlijk!!

De Amfibie

Het is een fantastisch huis waar ik op pas: de Amfibie...
Eigenlijk zijn het twee huizen: een binnen- en een buitenhuis.

Op dit moment zit ik op het dak van het binnenhuis, en heb ik het dak van het buitenhuis boven me. Klinkt gek, is het ook.
Kijk maar:

Hier beneden me onder het dak zijn de slaapkamers, de douche en de wc. Die bevinden zich dus allemaal in het binnenhuis. 

En daar was het van de week 35 graden! 

En de keuken...

Die is in het buitenhuis, tegen het binnenhuis aan.

Kun je het nog volgen?

Het is hier net een soort van veredeld kamperen...

Een heel interessant huis, vind je niet. Ik zal je er morgen nog meer van laten zien...

.

De REALITEIT

.

Mevrouw Aap is nog maar net thuis van haar zangweek of het begint al weer te kriebelen...

Ze wil er weer op uit. Een beetje lezen, een beetje mediteren...

Hoeft niet ver weg, maar gewoon... even alles in een andere omgeving.

Ze weet precies waar naar toe: naar DE REALITEIT!

En als je niet weet, wat dat is, dan moet je echt even hier op klikken:
DE REALITEIT

En dan zit zij (en meneer Aap trouwens ook!) in dit huis dat heet:
DE AMFIBIE

Als "het" water komt gaat het drijven op hele grote pontons...

Buitengewoon!!

17 Architecten hebben hebben de wonderlijke bouwsels in DE REALITEIT ontworpen en laten bouwen.

Prachtig!

Midden in de natuur. Lekkere grote tuin er omheen.

En Vlekkie, een lieve kat om op te passen.

Of er nog veel geblogd gaat worden?? Wie weet!

Het vakantiekoor...

.

Vorige week heb ik een hele week gezongen.

Van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat. Dat is dus hard werken. Kijk maar, vijf repetities:

Zo'n 50 vrouwen met gouden keeltjes in "bedwang" gehouden door een bezielde dirigent...

(Die gelukkig zo nu en dan heel erg de slappe lach krijgt!)

Dit is Leny, onze dirigent... Ze heeft het afgelopen jaar prachtige muziek uitgezocht speciaal voor deze week. Uit allerlei landen wat moois. Zo hebben we Russische liederen ingestudeerd en Skandinavische... lekker weemoedig.

Tussen de bedrijven door even de pootjes omhoog op het terras... beetje kletsen, beetje lachen, of gewoon een beetje stil...

Je ziet: we hadden een zwaaaaar leven... 

Want er moest ook nog eens gegeten worden. Dat was al een hele klus op zich. 

Maar gelukkig scheen elke dag die heerlijke zon, waar we zo gauw we konden even in gingen zitten.

Of wandelen...

(Helaas was er geen zwembad...)

En dan weer aan de bak... "Zingen, kreng!" 

Het was een heerlijke week. Er viel geen onvertogen woord, iedereen was goedgemutst en had er steeds heel veel zin in!

En tot slot het bewijs, dat we Leny, onze dirigent, een keertje mee de hei op hebben gekregen:

Over twee jaar weer?

Ik hoop het!

Gezien op de Veluwe

.

Rondom het conferentie centrum Mennorode, waar ik bijna een hele week gezongen heb in het vakantiekoor Hupse Kee kun je allerlei teksten lezen.

Tussen het zingen door loop je wat op de Veluwe, maar... je loopt ook wat rond op het terrein, waar je die teksten dus kunt tegenkomen en lezen.

Natuurlijk spreken ze niet allemaal aan.

Van die streng-godsdienstige teksten... daar hoef je bij mij echt niet mee aan te komen.

En soms denk je ook... wie komt dit hier nou lezen?

Maar ja... zo is er in ieder geval voor elk wat wils.

Dit gedicht midden in het bos van Mennorode over DE BEUK vind ik wel mooi:

Na enig onderzoek ontdek ik, dat de naam K.H.R. Josselin de Jong hoort bij Kitty Josselin de Jong, die van 1903 tot 1991 geleefd heeft.

Iemand die veel gedichten heeft geschreven...

Ze kon prachtig zingen en vioolspelen, maar koos toch voor de letterkunde...

Zo leer ik er altijd weer wat bij...

En van Hundertwasser was deze tekst in de bibliotheek te lezen:

Dat is dus iets om over na te denken!

Voor Nathalie, die de foto's niet kan lezen zijn hier de teksten:

DE BEUK

Hoog naar de hemel is hij opgericht

recht en gespierd, en in het dalend licht

staat hij gelijk een vorst zo trots en stil,

in zich gekeerd en heersend door zijn wil.

Zijn huid is glad en onaandoenlijk koel

en wie hem ziet herkent een jong gevoel

van ademloos verwachten en van pijn,

dat warm en kwetsbaar als een kind doet zijn.

Totdat een hand streelt langs het huivrend naakt,

en diep in mij een vreemde bron ontwaakt,

en water stroomt… ik ben niet meer alleen,

want wat ik was is met de aarde één.

En dit is de tekst van Hundertwasser:

Wie zijn wortels vernietigt kan niet groeien.

(foto beuk: Annette Lemaire)

De tegels...

.

De vloer is droog en de tegels kunnen gelegd!

Henry heeft ze van te voren genummerd. Da's handig en scheelt een hoop werk...

Dit is Mitek. Hij tegelt als de beste.

En dat is niet alles...

Als alle tegels liggen... haalt hij samen met collega Peter de nummering van Henry er weer keurig af.

Waar heb je dat nog op heden?!

Misschien willen ze straks ook nog even de ramen doen en de afwas.

Je weet maar nooit!

In ieder geval krijgen ze van mij een lekker stuk appeltaart bij de koffie!

Morgen komen ze de voegen doen en de plinten er weer opzetten en dan is de klus geklaard.

Dan mogen we er weer op dansen en springen...

Een weekje zingen!

.

Ik ga een weeklang (nee, geen wee-klang, maar een week-lang...) zingen!

Maandag aanstaande vertrek ik naar de Veluwe voor een vakantie-zangkoor.
Hier in deze gebouwen gaat dat allemaal gebeuren, in Mennorode (klik!) 
te Elspeet:

Het vakantiekoor heet Hupse Kee en er wordt van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat gezongen.

Reken maar dat ik een lol heb!

Zingen en lachen.

Tussendoor een beetje op de hei lopen.

Dan weer zingen en lachen. En eigenlijk ook keihard werken.

Met een beetje mazzel zingen we ook buiten...

Het wordt in ieder geval een topweek!
Bloggen zit er daar niet in. Geen tijd en geen zin... 

Dus.....

Tot maandag over een week...

Huisarrest...

.

Drie aardige werkmannen hebben keihard gewerkt om de vloer van mijn gang te restaureren.

Nadat de nieuwe betonnen balken zijn geplaatst worden daar "broodjes" tussen gelegd.

Nee... we zijn niet naar de warme bakker gegaan...

"Broodjes" zijn in dit geval piepschuimen vloerdelen, ijzersterk en heel licht:

Daar wordt weer gevlochten betonijzer opgelegd en dan...

Dan wordt de betonnen vloer gestort.

Er ligt zo'n 5 centemeter dikke natte kledder op de "broodjes" en...

Ik kan het huis niet meer uit! Help! Huisarrest!!

Pas morgen mag ik er, en dan nog heel voorzichtig en op sokken, over lopen.

Als de mannen weg zijn staat de voordeur nog wagenwijd open.

Maar dat kan zo maar niet...

Straks komt er een boef en die flatsjt zomaar over de natte kledder...

Gelukkig heeft Buurman de sleutel en hij sluit de boel af.

Ik kan rustig gaan slapen...

De gang...

.

De tegels bij mij in de gang waren op houten platen gelijmd.

En ja... die gingen dus allemaal los zitten. 

Weliswaar pas na 15 jaar, maar toch.

Bij elke stap was ik bang door de vloer te zakken.

Vooral bij zware personen hield ik m'n hart vast.

Gelukkig is er niets gebeurd en kon ik de boel rustig laten restaureren.

Eerst de boel maar eens slopen en degelijke betonnen balken plaatsen:

Nee Mario, dat doe ik niet allemaal zelf. Ik heb de MKC uitgenodigd!! 

Klik maar eens op:  MKC en zie wat deze aardige harde werkers allemaal kunnen!!

Gezien op straat

.

Laatst was ik op de markt en mijn portemonnee leeg.

Dus...  moest ik even naar de "flappentapper". 

Lekker makkelijk. Even pinnen.

Onder de geldautomaat was het volgende geschreven:

Zolang er mensen zijn, die graaien en hebberig zijn en meer en meer willen zou ik ook willen zeggen: Dit is geen crisis... Dit is kapitalisme.

Ik ben blij en gelukkig, dat ik geen graaier ben. 

Dat ik gelukkig ben zonder bonussen en groot geld.

En ik heb diep medelijden met hen, die maar steeds meer en meer willen.

Ik ben blij en gelukkig, dat ik geven kan!

Want: 

"Less is more!"

Wiekent!

.

Ik ga een paar dagen de zon opzoeken.

En grassprietjes tellen.

Madeliefjes plukken en hommels achterna...

Ik ben lekker alleen maar buiten.

En snuif de frisse lucht op...

Ik ga in de veranda slapen en voel de warme wind op m'n blote armen.

Een biertje op een terras...

Ergens in de verte tokkelt iemand op een gitaar.

En dan besef is... zomer!

De rommelspin

.

Ben jij bang voor spinnen? 

Voor die mooie beessies met die acht kriebelpootjes?

Loop je gillend weg?

Nee?

Gelukkig... dan ben ik aan het goeie adres!

Ik heb een leuke spin voor je in de aanbieding: de rommelspin.

Eigenlijk heet die de Gomigumo, omdat het een Japanse spin is.

Maar ik noem hem de rommelspin, want het is een echte rommelaar!

Kijk maar eens hoe die er uit ziet:

Zie je wel, wat een rommelkont? 

Zo hebben we ze niet hier. 

Hier spinnen ze een keurig web, waar geen draadje mis is gesponnen...

Nee, dan de rommelspin. Die bewaart van alles en nog wat en dan vooral stukjes van de insekten, die hij heeft op zitten smikkelen...

En daar maakt-ie dan een slinger van. 

Je vindt er kopjes en pootjes en vleugeltjes. Die hangt hij midden in het web. Hij voelt zich thuis midden tussen die rommel en kan zich er natuurlijk goed in verstoppen. 

Sommige mensen doen dat ook. 

Maar dát is een ander verhaal...

(foto's: www)

.

Always look (vervolg)

.

Zoals gisteren beloofd hier de vertaling van mijn geheim.

Mijn levensstandaard.

Auto-ongelukken en borstkanker, handbreuken en dergelijke ongemakken...

Niets... NIETS! kan mij deren.

Want dit is mijn levens filosofie:

"Kijk altijd naar de lichte kant van elke situatie en ga niet op zoek naar kommer en kwel."

Ja... lees het nog maar een keer. Want dit is het hele eieren eten!!

"Kijk altijd naar de lichte kant van elke situatie en ga niet op zoek naar kommer en kwel."

Kijk naar de situatie terwijl je er een lichtje op schijnt.

Kijk naar somberheid en verdrijf het. 

Kijk naar wensen en vervul ze.

Dat kun je allemaal doen door positieve en opgeheven gedachten.

Je kunt ook zinken in de diepten van wanhoop en moedeloosheid door je negatieve gedachten.

Het ligt allemaal in je hele houding naar het leven.

Bevecht het kwade met het goede. 

Hou van je vijanden, doe iets goeds voor hen die kwaad over je spreken. 

Geef goed terug aan kwaad, liefde aan haat. 

Geef en geef en geef en hou niets achter.

Laat liefde stromen ongeacht wat er gaande is, want zonder liefde...

(Think positive! Nature law of averages dictates that better days are on the way! So even when times are hard remember to make the most of all your days. Always look at the bright side of life!)