.
Nog niet zo lang woonden ze er: op het pleintje dat An der Liebfrauenkirche heette. Op nummer 11.
Eigenlijk waren ze eerst helemaal niet zo van plan om te verhuizen. Maar omdat Käthe op haar 39ste tóch onverwacht zwanger raakte, zeiden ze tegen elkaar: "Het is nu of nooit!"
Eugen had net zijn doctorstitel behaald, en had helemaal zin om het roer om te gooien en te verhuizen... weg uit het oude huis, waar de muizen elkaar 's nachts achterna zaten...
En dus verhuisden ze naar de grotere woning op het pleintje, dat An der Liebfrauenkirche heette. Op nummer 11.
Best een deftige straat. Maar ze konden het makkelijk betalen.
En ook: de sjoel was er niet ver vandaan. Toch mooi meegenomen, want op de sjabbes deed je alles te voet, wat ook weer heerlijk was en speciaal.
Nog maar amper had Käthe haar 40ste verjaardag gevierd. Ondanks de oorlog was er tóch een glaasje wijn en iets lekkers: Kugel met peren...
En toen gebeurde het...
Gebonk op de voordeur.
Op de deur van nummer 11.
Hun deur...
Eugen Stern... vermoord in Auschwitz
Käthe Stern-Blumenthal... vermoord in Auschwitz
16 comments:
nu mis ik een stukje van het verhaal....
ze hebben daar gewoond.....
wat is er gebeurd
Een @->- voor jou.
ik ben gaan googlen.....
Gelukkig kon er toch verjaardag gevierd worden, ondanks de oorlog.
Ze zijn dood.
Vermoord.
Die Stolpersteine laten ons niet vergeten.
Het gaat leven, zoals jij het opschrijft, Marlou.
Jelle Droeviger.
Het leven kan zo oneerlijk zijn...
Mooi dat je er aandacht aan besteed.
Love as always
Di mario
mogge Marlou
mooi dat je er aandacht aangeeft , wat Jellie zegt jou schrijven laat het leven
en laat een ander ff google gebruiken , die leerde weer een stukje geschiedenis :)
niet jaloers op me worden hoor hihi
maar zeg je verloofde (?) maar dat je er niet van slijt :)
het was daar wederom een fijne wandeling , door schitterende natuur en rijke geschiedenis
geniet de dag
groet , Karel
Ja, er gebeurde en gebeuren nog steeds, vreselijk dingen.
Wat de mens de mens aan kan doen ...
afschuwelijke moordenaars...
de oorlog die voor zóveel mensen het leven verwoest heeft..
goed dat dit ter nagedachtenis er is, al had ik daar liever 2 oude besjes zien scharrelen met elkaar
heb het goed vandaag mein schatz
xxx
De oorlog heeft veel mensen met zich meegenomen die onschuldig werden vermoord alleen omdat ze anders waren in de ogen van de moordenaars. Er zijn veel stenen dacht ik er neergelegen door kunstenaar - Gunter Demnig. Ooit eens ergens gelezen.
Heel goed dat je dit onder de aandacht bracht. Dat het nooit meer mag voorkomen dat zo mensen van de aarde weggenomen worden.
Dit soort verhalen zijn altijd erg aangrijpend, getuigenissen van een duistere periode.
Oh wat naar zeg. Ik had eerst niet door dat zich dit ten tijde van WO2 afspeelde. Het einde van de post was onthutsend en schokkend. Maar zo ging het destijds natuurlijk wel...
Je hebt deze trieste gebeurtenis ook hier weer op een treffende en pakkende manier beschreven.
Ja deze dingen mogen we nooit vergeten...al die ellende
Groetjes
De trailer bekeken...en ja die zou ik leuk vinden ;)
Wowzer Marlou, wat een ontroerend verhaal!
Je hebt de geschiedenis geschreven zoals het ging, richting Auschwitz.
Een van de moordfabrieken, dat mag nooit worden vergeten.
De gedenkstenen zie je ook hier in de stad, goed om bij stil te staan.
In de jaren 80 Auschwitz bezocht, maakt tot vandaag nog steeds indruk op me. Hans
Dat is ontroerend
Post a Comment