28/10/2019

Die Hausschuhe

.
"Hausschuhe" zijn pantoffels en ik begin mijn blogje met het einde van de eerste week vakantie..
We hadden een fijn hotel in een fijne omgeving midden in de Alpen. Ik zal er nog over schrijven, maar nu eerst over mijn "Hausschuhe"... mijn pantoufles zeg ik ook wel eens.
Die heb ik altijd bij me, omdat ik ze altijd binnenshuis draag. Lekker warm aan de voetjes en schoon ook nog.
Als we weggereden zijn van het hotel om naar de volgende bestemming (het huisje op de berg) te gaan kom ik er na 200 kilometer achter, dat ik mijn pantoufles ben vergeten. Ze liggen onder de verwarming, achter het gordijn... 
Wat nu??
Zal ik het maar zo laten en gewoon een ander paar kopen?
Nee! Dat doe ik niet...
Ik bel de volgende dag het hotel en zeg, dat ik veel emotionele waarde hecht aan mijn pantoufles: "Ze zijn van mijn Mutti geweest" zeg ik.. Nou is dat helemaal niet waar want mijn Mutti had hele kleine voetjes, misschien wel 4 maten kleiner dan ik!
Maar ik zeg het omdat ik ze gewoon heel erg graag terug wil hebben.
En dan... vier dagen later:


Een pakje uit Mayrhofen... met voor €3,40 aan mooie Vincent van Gogh postzegels er op!
Ik weet meteen wat er in zit. Geweldig!! Wat ben ik blij...
Ik loop zingend naar binnen en maak het pakje open.


Eerst even het adres veilig stellen om ze straks te bedanken.
Maar dan... daar zijn ze! Mijn pantoufles!


Mijn oude, afgetrapte heerlijke pantoufles. Al tig keer gerepareerd. Er zit niets zo lekker als deze...
Ik had ze in het huisje op de berg achter willen laten, omdat ik inmiddels nieuwe heb gekocht. Maar die zijn lang zo fijn niet als mijn oude. Dus, als ik weer naar Trahütten ga, neem ik de nieuwe mee en de oude blijven hier.
Omdat ze van mijn Mutti zijn geweest... Haha... nee hoor!

18 comments:

Lutje said...

ja, ik snap je, als je in huis rondloopt met je slofjes en ze zitten zo goed :o)
.* Een @->- voor jou.

klaproos said...

:-) ik begrijp dat je daar aan gehecht bent.... sommige dingen groeien aan je hé,
in dat geval is een leugentje voor bestwil toegestaan, deine muti wurde lächlen wenn sie das ehhhh zou horen :-) heerlijk, wat een zalig begin van een nieuwe blog week ,
YESSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSS je bent terug... ik heb je gemist :-)

xxx

J en F. said...

Het kan wel voorstellen dat aangehecht bent met deze mooie pantoffel. Het ziet heel apart uit. Als maar lekker zit. En vooral lekker warm. Veel plezier met je nieuwe pantoffel. Geniet maar van! Fijne week. Groetjes,

Marjolijn. said...

Wat een leugentje voor bestwil kan bereiken, je eigen afgetrapte sloffen weer terug... :-)
Dat is zeker een bedankje waard...!
Goede start van de nieuwe week...!

miekequilt said...

Hoera, je bent er weer. Dat wordt genieten van al je verhalen. Heerlijk dat je je “ pantoeflettes” ( zo noem ik de mijne) weer terug hebt.

Bertiebo said...

Zo... dat geeft vertrouwen in de mensheid, in ieder geval in het hotelpersoneel. Leuk dat je er weer bent!

Hilly Nicolay said...

Wat bijzonder aardig dat ze de pantoffels opsturen.
Jij weer warme voetjes:)

Fijne maandag.

Edward McDunn said...

Geweldig dat ze je dierbare en onvervangbare, pantoffels hebben opgestuurd, dan heeft het leven weer zin hè?

Sjoerd said...

Haha, een heerlijk verhaal, ik kan me dat ook helemaal van jou voorstellen.

J en F. said...

Nog even dit. Wij zitten niet bij Yova.nl meer. Wij zitten namelijk bij https://skyblog.nl/ Het word dan skyblog. Groetjes Jacqueline & Ferry.

Jan K. alias Afanja said...

Wat een keurige service van dat hotel! Fijn dat je ze terug hebt, aan sommige kleine, persoonlijke dingen kun je nou eenmaal erg gehecht zijn. In feit zijn ze onvervangbaar tot het echt niet meer anders kan. ;-)

Jelle Droeviger said...

Het lijkt wel wat op dat sprookje van Sneeuwwitje.
Die mooie Hausschuhe passen je in elk geval zéker.

Jelle Droeviger.

Rebbeltje ★ said...

Wat aardig om ze je toe te sturen...
Och het geeft in ieder geval een goeie recentie en jij bent weer blij om met je oude pantoffels door het huis te banjeren
Je bent er weer...fijne vakantie gehad?
Groetjes

sjannesblog.com said...

Mijn pantoffels moeten ook altijd mee overal naar toe. Ik begrijp je volkomen met je leugentje.

Ferrara said...

Ha, je bent terug. Wat een enig verhaal over de pantoffels. 't Is te vergelijken met een knuffeltje dat wordt vergeten. Rampzalig toch? Benieuwd wat je nog meer in petto hebt.

Karel said...

ha die Marlou
dat hotelletje verdiend dit blog :)
ik begrijp je volkomen , zou wie weet wel het zelfde hebben gedaan
we kijken uit naar jullie verdere vakantie belevenissen :

Ja het was fijn om met Melody aan de rol te zijn , in haar tuintje hihi
was ik enthousiast ? , weet ik niks van :)

fijne avond groet

Hans said...

In huis loop ik altijd op pantoffels, vind schoenen niet fris in huis.
Meet met deze Hausschuh kom je wel de winter door. Hans

mirjam kakelbont said...

Een hele geruststelling dat er nog lieve mensen zijn. Tuurlijk sturen ze jou je pantoufles terug of ze nou van je moedertje zijn geweest of niet (-: Niets zit zo lekker als je eigen ingelopen sloffen. Met VINCENT VAN GOGH POSTZEGELS! Jij bent ook wel een énorme bofkont.
Fijn dat jullie weer gezond en wel thuis zijn.
Dag dag honey bee ♥♥♥
Kakelino