Als we op de terugweg naar Nederland in Seligenstadt overnachten en daar een avondwandeling maken "struikelen" we over een Stolperstein.
Hij glimt je tegemoet en er ligt een foto bij. Én een witte roos... dan weet ik, dat de Stolperstein er net gelegd is. Günther Demnig moet hier óf vandaag, óf anders gisteren geweest zijn om deze steen te plaatsen.
Ze heette Sophie.
Sophie Strohmberg.
Op 2 februari 1880 geboren in Seligenstadt.
En Joods...
Ze had allang in de gaten, dat het voor Joden in Duitsland levensgevaarlijk werd en was bezig met een visum voor Amerika.
Met nog 11 mensen werd ze in 1941 in een piepklein huis "gepropt": een huis, dat men een jodenhuis noemde.
Gedwongen... echt niet vrijwillig.
Op 17 september het jaar daarop, 1942 werd Sophie naar Polen gedeporteerd en vermoord...
Vermoord...
Vermoord...
Zichrona Livracha, Sophie (= jouw nagedachtenis is ons tot een zegen)
9 comments:
die oorlog...
er zijn te veel doden gevallen...
-Een @->- voor jou.
Veel dingen gebeurd, die nooit hadden mogen gebeuren.
Goed dat we blijven herdenken.
JE houdt het toch niet voormogelijk dat mensen dat andere mensen kunnen aandoen, en toch zijn er mensen die het kunnen en de meest verschrikkelijke wreedheden uitvoeren.
mogge Marlou
op dat we nooit vergeten
ik tref deze struikelstenen ook regelmatig
ze vragen gewoon , om er ff bij stil te staan
ja ik liep gistermiddag ook nog ff een blokje om
geniet de dag
Er liggen hier ook een aantal, ik blijf er altijd even bij stilstaan, getuigen van een duistere tijd.
Vreselijk wat mensen elkaar aan kunnen doen pfftt
En hebben we er wat van geleerd...nee dus
Altijd goed om er even bij stil te staan
Groetjes
We mogen dankbaar zijn dat we nu in vrijheid leven en struikelstenen kunnen plaatsen.
Ze zijn een les voor de toekomst en een terugblik naar veel verdriet. Hans
Ot. Je verzoekje ligt op het logBankje voor de volgende show.
De shows staan allemaal op: http://logbankje.nl
En die moordenaars...
Rijden die nog steeds rond in hun Mercedessen.? Of zijn het heel bejaarde lieve opa's en oma's geworden waar die enkel-kinder nog o zo dol op zijn.?
Oorlog..., NOOIT meer.!
.
Jelle Droeviger.
Ik wist helemaal niet wat dit was, maar wat een mooi en bijzonder fenomeen zeg, zo'n Stolperstein. Op die manier wordt iemand mooi herdacht.
Post a Comment