Kunnen letters droevig zijn?
Nee, op zich eigenlijk niet. Een A is gewoon een A en een Z is ook gewoon een Z.
Maar een tekst kan wél droevig zijn! En óf een tekst droevig kan zijn...
Vorige week zag ik dit op een bankje in een van de Bolwerken, hier in Haarlem. Ik kon toen echter geen foto maken, omdat het zo regende en de letters niet goed te zien waren.
Gisteren zag ik ze weer. Het was droog en ik kon de letters lezen en fotograferen.
Ik werd er echt een beetje droevig van. Wat voor drama zit hier achter? Heel erg goed is het nog steeds niet te lezen en daarom schrijf ik het nu over:
Celinio + Alisya Mama mist jullie heel erg veel
Ik beloof dat jullie terug komen
Liefs Mama + Kimo 27-8-20
Dan komen er meteen een heleboel vragen op me af:
Wie zou dat geschreven hebben? Wie zijn Celinio en Alisya? Waar zijn ze nu dan?
27 comments:
Ach, daar moet zeker een droevig verhaal achter zitten.
En ik vroeg me al af wie Kimo was, ja, ik denk dat je gelijk hebt.
Dag Marlou,
Het missen lees je hier duidelijk.
Groet van Hilly
je denkwijze klopt wel ergens, maar je zal het niet weten,
of de volgende keer moest die persoon op het bankje zitten...
-Een @->- voor jou.
Dit is wel heftig inderdaad. Je kunt de pijn door de tekst heen voelen.
Love As always
Di mario
Zeker heftig. Zou Timo geen hond kunnen zijn?
Nou zeker is dat droevig. Erg droevig! Het zou echt zo kunnen zijn.
hartverscheurende tekst loutje...
ik wil er niet téveel over nadenken...
maar we spreken erover.... is dat goed :-)
dan kan ik het méteen weer loslaten..
see you vewwie vewwie soon...
xxx
Je kunt er van alles van maken, maar voor hetzelfde geld sla je de plank helemaal mis.
Ik proef een gezinsdrama...het is een treurig bankje geworden zo...
Ja, verdorie, inderdaad, even stil staan by de dingen die om je heen gebeuren.
En dan zo een hartekreet.
Mijn oude moeder hier pinkt een traan weg...
En je kunt er niets mee, níéts..
Ja, alleen maar je eigen zegeningen tellen...
.
Jelle Droeviger.
Bij het lezen van zo'n tekst, kan je je inderdaad afvragen voor drama erachter zit Marlou.
mogge Marlou
ja dat lijkt mij ook een vreselijk familie drama te zijn
ik zal straks al kuierend in m'n tuintje , het zien te vergeten alias loslaten
groetjes
Daar kan je zo een boek over schrijven.
Maar je weet niet hoe de zaken in elkaar steken. Kimo is ook een afkorting voor Kennisinstituut Mondzorg. Misschien was het de tandarts wel, of de tandarts assistente die moeite heeft met de herfst.
Denk meer aan een ontvoering naar het buitenland van 2 van de 3 kinderen.
Kimo zal wel ouder zijn en de kleintjes weg...
Ja zulke verhalen kom je regelmatig tegen.
Hoe dan ook hoop dat ze intussen weer samenzijn.
Groetjes
Ik heb meteen even op Google gezocht, maar daar kon ik niets vinden met deze namen. Dus ik denk ook aan een verdrietig verhaal.
Dat klinkt inderdaad vrij dramatisch.
Heb je al in het archief van het Haarlems Dagblad of een andere lokale of regionale krant gekeken?
Wat ook het verhaal achter deze letters is....
Samengevoegd zijn het klauwen die je de keel dichtknijpen... een gemis/verdriet dat je niemand gunt.
Ja, dat kan van alles zijn, tot je het echte verhaal kent.
Ik zou een bloemetje plukken en achterlaten op de bank.
Dit is wel heel hartverscheurend. Iets dat je niet stilletjes thuis op een papiertje zet.
Nee, iedereen moet het weten. Op een bankje zien velen het. Het is er opgekwakt. Boos, verdrietig. Je zou er bijna een bloemetje bijtekenen met de tekst: Houd moed.
De tekst is wel heel schrijnend. Het doet me denken aan de moeder van wie haar 2-jarige dochter is ontvoerd en meengenomen naar India door de vader. Hij krijgt 9 jaar gevangenisstraf maar India weigert 'm uit te leveren. En waar is het meisje?
Misschien een bosje zonnebloemen achterlaten op de bank? Laatst zag ik zo'n bos op een bank in het Koeienbos liggen. Toen vroeg ik me ook af...
Dag dag Lou-Lou, dikke liefs ♥
Snap ik dat dit je aandacht vast houdt, hier kán alleen maar verdriet achter zitten, bijvoorbeeld een "vechtscheiding" waarbij de kinderen als wapen gebruikt worden.
Het gaat dan om kinderen die al groot genoeg zijn om te kunnen lezen, wat een treurigheid dat soort dingen.
De meest schrijnende verhalen komen vaak niet in de krant. Er is een hoop onzichtbaar leed. Ik begrijp de wanhoop van deze moeder. Helaas. Uit persoonlijke ondervinding. Iets minder pijnlijk vind ik bankjes waarop een bordje is geschroefd met een tekst als 'Hier zat ome Joop graag.'
Hier moet wel een drama achter zitten. Je zou bijna elke dag gaan kijken of de moeder misschien op het bankje zit.
Inderdaad, woorden, letters die je hebt gelezen.
Verdriet, zorg in hoop. Hans
HEt is inderdaad droevig. Er zit zeker weten geen vrolijk verhaal achter maar echte pijn. anders schrijf je niet op een bankje.
Daar gaat denk ik inderdaad een boel leed achter schuil zeg... Ik hoop dat haar kinderen dit zien!
Nou, wat een mooi verhaal, tragisch ook...
Liefs Ria ❤️
Post a Comment