12/10/2020

Nog meer Stolpersteine in Seligenstadt

We gaan even terug naar Seligenstadt. Een mooie naam voor een stad waar het grote drama zich heeft afgespeeld.

Seligenstadt had een grote Joodse gemeente. Een mooie synagoge en ook een drukbezochte school, de sjoel. Er werd Joodse penicilline gekookt voor de vrijdag avond. Hier werd de sjabbes gevierd met kaarsen en challes. Hier speelden Joodse kindertjes op straat met hun vriendjes. Tot het noodlot toesloeg.

Hele families zijn hier uitgeroeid. Er zijn 97 struikelstenen verspreid over de hele stad, daar geplaatst voor de huizen waar ze gewoond hebben... de vermoorde mensen van Seligenstadt.

Bij Am Riegelsbach nummer 1 vinden we de struikelstenen van de familie Hainebach. 

Isidor, de vader, was meester-timmerman. Hij trouwde in 1909 met Amalia en ze kregen drie kinderen.:

Julius, Siegfried en Hedwig.


De oudste zoon Julius vertrouwde het allemaal niet zo en is op tijd gevlucht naar Amerika. Daardoor heeft hij het drama overleefd. 
Hij was pas 31 jaar dus nog volop strijdlust. Hij liet zich niet pakken... 
Zijn ouders, zijn broer Siegfried en zijn zus Hedwig, die toen een klein zoontje had: Salli, werden vermoord in Auschwitz.

Vermoord, allemaal vermoord, ook de kleine Salli...



"Zichrona Livracha"

 Isidor, Amalia, Siegfried en Hedwig én Salli 

(= jullie nagedachtenis is ons tot een zegen)



24 comments:

Lutje said...

wat er toen allemaal gebeurde,
ik hoop dat het nooit terugkomt
voor niemand...
-Een @->- voor jou.

Bertiebo said...

Een familie eventjes terug, dat doe die stolpersteine. Ach Salli...

Mormorsweb.blogspot.com said...

Joodse penicilline? Wat is dat?

klaproos said...

vreselijk hé loutje,

wat zijn mensen toch wreed..

twee armen wijd ( -----------xxx------------)

John said...

In Goes verschijnen ook struikelstenen las ik ergens. Goed dat men er voor blijft zorgen dat mensen herdacht worden. Vreselijke tijd.

Karel said...

mogge Marlou
ja ik zie die hier ook , een mooie wijze om bij al die drama's stil te staan

ik leef eenvoudig ja , lekker hoor
de kookaburra wordt ook wel lachvogel genoemd
maar dat liedje ken ik niet :)
groetjes

די מריו said...

Ik ben er stil van. Zoveel mensen. zoveel plaatsen waar het fout ging.

Love As Always
Di Mario

sjannesblog.com said...

Laten we de verhalen blijven vertellen, zodat de mensen niet vergeten worden. Maar ook mogen we niet vergeten wat voor erge dingen er gebeurd zijn, die niet voor herhaling vatbaar zijn.

Sjoerd said...

We kunnen het gebeurde nooit terug draaien, we kunnen alleen de slachtoffers eren door het nooit te vergeten.

Edward McDunn said...

Om stil van te worden, wat een onbeschrijfelijk leed.

Francien said...

Ja Marlou, wat is Joodse penicilline?
Ook hier in Zevenaar hebben we stolpersteine.
En daarom moeten we elk jaar blijven herdenken.

Nietzomaarzooo said...

Niet alleen maar gedenken. Ook bedenken of we nu wel zo goed bezig zijn. Kippenvel dat mensen gereduceerd werden tot niks waard zijnde.

Jan K. alias Afanja said...

Die struikelstenen zijn een mooie manier om te blijven denken aan datgene wat we nooit meer mogen laten gebeuren.

Firma Fluitekruid said...

Triestig word je altijd van zulke plekken.
Maar die struikelstenen vind ik wel een mooi gebruik, inderdaad, dat we het nooit vergeten.

Het ‘koken van penicilline’ voor vrijdagavond’ riep wel wat vraagtekens bij me op ?????

Francien said...

Joodse penicilline. Even opgezocht. Hete kippensoep dus.

Anonymous said...

Dit is een simpele en mooie manier om de mensen te herdenken die in de tweede wereldoorlog als een stuk vuil vernietigd zijn. Trieste tijd.

Rebbeltje ★ said...

Ha wilde het net op gaan zoeken maar Francien is me voor...
Ja als ik iets niet weet dan wil ik dat wel op gaan zoeken.
Vreselijk hè dat dat mensen zomaar aangedaan werd alleen omdat ze Joods zijn.
Hebben we er wat van geleerd mag hopen van wel, maar nog steeds zie je dat er bevolkingsgroepen gekleineerd worden of erger...pffttt
Groetjes

Marjolijn. said...

Verschrikkelijke tijd, mag nooit meer voorkomen.
Kippensoep altijd lekker...!

Aja said...

Zo triest, ik krijg een brok in mijn keel. Vloek binnensmonds en laat mijn hoofd hangen. Mensen zijn niet alleen maar goed. Er zijn ook onmensen. Dit nooit weer.

mirjam kakelbont said...

Ontroerend, de struikelstenen. Ik hoop dat ze mensen eraan herinneringen dat wat er is gebeurd, zich NOOIT meer mag herhalen. Vreselijk en verschrikkelijk. Hele families zijn vermoord, en waarom? Het waren mensen zoals jij en ik...Herdenken mag niet beperkt blijven tot 4 mei. Mooie blog, lieve Lou-Lou ♥
Dikke liefs

Mary said...

Vreselijk, wat er toch allemaal gebeurd is in de oorlog.
Je moet er maar niet te lang bij stilstaan, want anders ga je iedere Duitser er op aankijken. Hoe kunnen mensen zo worden. Dit nooooit meer.

Hans said...

Ook hier struikelstenen, een waardig eerbetoon.
Een herinnering aan iets wat nooit had mogen gebeuren. Hans

anne said...


Afschuwelijke gebeurtenissen, wat een drama,s. Die struikelstenen zijn een mooi idee om de slachtoffers ui die tijd te gedenken, en om ons wakker te houden.In Eindhoven liggen ze ook, en vorige maand, zijn ze allemaal gepoetst, i.v..m. de bevrijdingsfeesten...wat een goed initiatie! https://ed.nl/eindhoven/struikelstenen-in-eindhoven-blinken-weer-a461b121/?um-source=whatsapp&um-mediu,
m=social&utm-campaign=socialsharing-web

Nicole Orriëns said...

Ik vind het heel mooi dat deze mensen op deze manier in gedachten blijven...