In Soest weet ik waar de struikelsteen van Abraham Mossel ligt: in de Prins Bernhardlaan nummer 23.
Daar woonde hij: Abraham Mossel.
Zo rond 1910, toen hij dus een jaar of 19 was maakte hij een voettocht met een een paar avontuurlijke vrienden naar Palestina.
Ze hadden grote idealen: ze aten geen vlees, ze dronken niet, geloofden totaal niet in wat voor god dan ook en waren pacifist in hart en nieren...
Ze hielden verslagen bij en maakten foto's, waaronder deze, waarmee ze geld probeerden te verdienen om hun reis te betalen:
Hij trouwde met Hendrien Schweiger en samen met haar maakte hij een fietstocht naar Spanje en Spaans-Marokko.
Op deze foto zie je het stel op de DAM in Mokum, waar hun fietstocht begon:
Toen de Duitsers met hun moordmachine bezig waren liet hij zich van Hendrien scheiden om te proberen hun drie kinderen te redden. Dat is wel gelukt, ze hebben het overleefd.
Maar helaas... Abraham werd verraden en is in 1944 in Polen vermoord.
Abraham Mossel... rust in het paradijs. We zeggen je naam en we vergeten je niet...
19 comments:
ik heb zijn naam nooit gekend
door mij is hij dus niet vergeten ;-)
-Een @->- voor jou.
Mooi die herdenkingssteentjes...!!
mogge Marlou
ik heb ook niet eerder van deze man en z'n avonturen gehoord
die struikelstenen zijn een mooie wijze om hem en al de andere namen , nooit te vergeten
ik ben aanstonds weg naar zee
geniet de dag
Een bijzondere man. Mooie manier om iemand te herdenken.
Zijn naam zal niet vergeten worden. Zijn verhaal hopelijk ook niet.
Love As Always
Dimario
Die struikelstenen..., wat een gaaf idee.
Ze verkondigen de noodzaak van liefde, van vrede, van vrijheid.
En dat door heel Europa. Zelfs hier, op Terschelling.
Niet vergeten.
Abraham Mossel wordt niet vergeten.
.
Jelle Droeviger.
Wat een mooi maar ook droevig verhaal.... Die struikelstenen zijn toch maar heel bijzonder en een prachtige manier om mensen in gedachten te blijven houden.
Ik heb een tijdje terug zijn verhaal gelezen in het Parool. Boeiend en toch ook weer treurig
Ik heb een tijdje terug zijn verhaal gelezen in het Parool. Boeiend en toch ook weer treurig
Een bijzonder verhaal, triest dat het destijds zo ver kon komen.
Wat een mooi leven had deze man. Tot de oorlog uitbrak. Heel interessant wat we nu weer kunnen lezen, dankzij jou. Ik vind die stenen zo mooi. De naam Mossel wordt hier weleens genoemd omdat mijn vader daar ( in Haarlem ) zijn auto's kocht. Ik zal nu steeds aan deze man denken als het daarover gaat.
Mooi dat je dit aangrijpende verhaal bij de struikelsteen hebt geplaatst Marlou.
Helaas gebeuren er nog steeds zulke zaken. Ik wil nog eens naar Palestina.
Een bijzonder mens en een niet minder bijzonder verhaal, Marlou. Zo wel Abraham als zijn vrouw en vrienden waren duidelijk avontuurlijk ingesteld.
Mede dankzij de struikelstenen blijven hun verhalen verteld worden.
Struikelstenen...een pracht gevonden woord.
Nee ik hoorde er nog nooit van maar door je blogje ga je je toch afvragen wat voor man was dat...
Och zit zowiezo in een droevige periode dus dit uitzoeken helpt een beetje
Groetjes
ha die Marlou
ik had een heerlijke dag
moest ff toegeven aan de aantrekking van de zee :)
ging er in bij Pannenland , vorig jaar wat jij morgen doet Oase
ik at 2 broodjes haring op de zuid Boulevard , jullie morgen aan de pannenkoek , ook lekker
nu zo lekker de vermoeide beentjes omhoog en een rustig tv avondje
Mooi dat je dit verhaal vertelt!
Wat een mooie man. Zowel van binnen als van buiten lijkt me. Avontuurlijk en zich bewust van het gevaar in de laatste jaren.
Goed dat je het over hem hebt.
Moedige man. Scheiden om je kinderen te redden.
Abraham Mossel een bijzonder mens, een die durfde op avontuur te gaan.
Verraden zijn er vele, ook mijn oom en dat doet verdriet. Hans
Post a Comment