.
Ik ben eindelijk alleen in het huisje en het voelt eigenlijk niet eens zo gek aan…
Ik voel me namelijk zo thuis…
Meteen bij het aankomen al, toen ik eerst het dak en de schoorsteen zag, was het zo “gewoon”…
Ik moest mezelf een beetje knijpen en tegen mezelf zeggen: Lou, je bent in Trahütten! Je bent er…
Eerst heb ik het autootje uitgeladen. Toen de Schilcher, die ik al beneden bij de wijnboer gehaald had, opengemaakt. Een glaasje ingeschonken en een SMS-je naar het thuisfront gestuurd. Buiten voor het huisje in het zonnetje.
De zon is wel al erg laag, maar er valt nog veel van te genieten!
Boven op zolder het bed opgemaakt, de koffer uitgepakt en ontdekt, dat ik wel erg weinig kleding bij me heb. Waarschijnlijk zal ik niet veel mensen zien, dus niemand weet, dat ik elke dag hetzelfde aan heb.
Ik maak een vuurtje in de houtoven in de keuken en zet er een grote pan met water op.
Dan verzamel ik hout voor het stoken van vanavond, want het zal wel fris worden, als de zon weg is.
Daarna een heel eenvoudig maaltje: koolsla, gewone sla met tomaatjes en mozzarella en een zacht gekookt eitje.
Erg veel variatie gaat er deze week niet komen. En dat zie ik helemaal zitten, want uren koken, alleen voor je eentje… waarom zou je?!
Uit eten ga ik ook niet. Dat vind ik zo armoedig: in je eentje in een restaurant.
Ja… het gaat helemaal lukken hier op de berg.
Ik ben eindelijk alleen in het huisje en het voelt eigenlijk niet eens zo gek aan…
Ik voel me namelijk zo thuis…
Meteen bij het aankomen al, toen ik eerst het dak en de schoorsteen zag, was het zo “gewoon”…
Ik moest mezelf een beetje knijpen en tegen mezelf zeggen: Lou, je bent in Trahütten! Je bent er…
Eerst heb ik het autootje uitgeladen. Toen de Schilcher, die ik al beneden bij de wijnboer gehaald had, opengemaakt. Een glaasje ingeschonken en een SMS-je naar het thuisfront gestuurd. Buiten voor het huisje in het zonnetje.
De zon is wel al erg laag, maar er valt nog veel van te genieten!
Boven op zolder het bed opgemaakt, de koffer uitgepakt en ontdekt, dat ik wel erg weinig kleding bij me heb. Waarschijnlijk zal ik niet veel mensen zien, dus niemand weet, dat ik elke dag hetzelfde aan heb.
Ik maak een vuurtje in de houtoven in de keuken en zet er een grote pan met water op.
Dan verzamel ik hout voor het stoken van vanavond, want het zal wel fris worden, als de zon weg is.
Daarna een heel eenvoudig maaltje: koolsla, gewone sla met tomaatjes en mozzarella en een zacht gekookt eitje.
Erg veel variatie gaat er deze week niet komen. En dat zie ik helemaal zitten, want uren koken, alleen voor je eentje… waarom zou je?!
Uit eten ga ik ook niet. Dat vind ik zo armoedig: in je eentje in een restaurant.
Ja… het gaat helemaal lukken hier op de berg.
11 comments:
snotverpielekes marlou, dat klinkt zó heerlijk, een mens zou wensen dat er elke dag zo'n huisje beschikbaar was:-)
jij bent heerlijk op retraite geweest met jezelf:-)
zalig:-)
Wat een zalige foto, zo uitnodigend dat tafeltje midden in de natuur.
Op zo'n plek heb je niet veel meer nodig.
Mag ik je nog even bedanken voor je altijd lieve en meelevende reacties. Dat voelt zo goed x
Hoi meis,
Het tafeltje in de zon kende ik al, maar ook hier vandaag staat het weer fantastisch op je log.
Een hele mooie foto..!!
wat heb jij genoten daar op dat plekje.
Liefs Marjolijn.
Heerlijk even op jezelf aangewezen, even de rust.
Love As Always
Di Mario
Dat is een heerlijk uitstapje, daar tot jezelf komen......
Dat is genieten
Zalig gewoonweg, in de rust en de stilte, middenin die prachtige natuur, er alleen voor jezelf zijn, genieten van elk moment... Zoals jij het beschrijft Marloukelief... meid, wat had ik graag in jouw plaats willen zijn!
Edoch, dan was JIJ er niet geweest en ik denk niet dat je dat fijn had gevonden, hihi.
Merciekes schat, voor de complimenten en de sjampie! Het knàlde gewoonweg mijn scherm af!
En ik hoop dat de komende zondag ook een knaller voor je zal zijn...
Even helemaal niets hoeven. Niet omkleden omdat er mensen komen. Lekker de houtkachel aan, voeten op een krukje vlak voor de kachel, kaarsjes aan en genieten van de stilte. Overdag in het zonnetje, een paar boodschapjes doen, een wandelingetje. De week ging natuurlijk veel te snel.
Liefs Ibella
ik denk, dat ik net als iedereen hier wel met jou had willen ruilen deze week.
bij jezelf komen en ontdekken, met hoe weinig je eigenlijk gelukkig kunt zijn:))
Ik kom je een mooie week wensen.
't Was boven op de berg dat ik begreep
En besloot het nooit meer te vergeten
't Was boven op de berg dat ik begreep
Wat ik al zo lang had moeten weten
Diep onder mij het zachte groene dal
Wit boven mij de wolken in het blauw
't Was boven op de berg dat ik begreep
Wat ik nooit meer vergeten wou
Geen stem, geen vuur vanuit een struik
Gewoon de vage bergen in de mist
't Was boven op de berg dat ik begreep
Dat ik dit al langer wist
Altijd, altijd
Geen donderslag bij heldere hemel
Ook niet de bleke sikkel van de maan
't Was boven op de berg dat ik begreep
Ik kan ook zonder angst bestaan
Was het de wind die mij vertelde
Je bent nooit alleen op deze aarde
't Was boven op de berg dat ik begreep
Wat ik al lang bewaarde
Was het de warmte van de zon
De geur van steen, door mij herkend
't Was boven op de berg dat ik begreep
Je bent nooit alleen als je samen met jezelf bent
Altijd, altijd
© Bram Vermeulen
Lieve Marlou, merciekes voor je alweer knappe reactie op mijn blog, en merciekes ook om me met jou te laten meegenieten van het 'berggevoel'. Ik hoop dat je daar vandaag wederom van (na)genieten kan!
wat een geweldig huisje had je daar. Teminste ik bedoel vooral ook de omgeving waar het huisje staat. Dat is toch waanzinnig genieten geweest voor jou..! De foto is ook super.. Nog even wat anders. Door jou manier van schrijven laat ik mij wel inspireren en kon ik het laatste stukje schrijven op die manier. Dat wil ik je wel even laten weten
Post a Comment