07/03/2017

"Ik zal u vertellen, mevrouw..."

.
Ik zie haar niet altijd, maar vaak wel.
Een oude vrouw, die met een wandelwagen als rollator én een hondje een moeizaam rondje Bolwerk loopt.
Ik lok altijd een gesprek uit. Soms lukt dat, soms niet.
Toen het zo woei bijvoorbeeld en ik zei, dat het wel erg zwaar weer was, zei ze alleen maar: "Ja, niets aan te doen..."
Meer kreeg ik er toen niet uit. Misschien had ze pijn of geen tijd...


Maar andere keren heeft ze het hoogste woord en de woorden "Ik zal u vertellen, mevrouw..." komen dan regelmatig langs.
Ze is 83 en heeft heel wat te vertellen.
Over haar man, die zo ernstig ziek is geweest en vlak voordat ze 50 jaar getrouwd waren overleed.
En dat ze, toen hij overleden is, heel depressief was en de hondjes van de buren is gaan uitlaten.
En dat ze zelf op het gebied van ziekte nogal wat heeft meegemaakt, maar altijd naar buiten gaat. Dat ze nooit binnen blijft hangen...


Ik vraag haar of ik een foto van haar mag maken. 
Ze wil wel weten waarom natuurlijk. 
Ik zeg, dat ze zo'n lief gezicht heeft.
"Ik zal u vertellen mevrouw..." en er komt weer een heel verhaal.
Henry vraagt wel eens: "Maar kom je in zo'n gesprek zélf wel aan bod?"
Maar dat is het 'm nou juist. Door te luisteren kom ik énorm aan bod!


Dat vind ik het mooie aan het Bolwerk: de ontmoetingen en wat er gebeurt, maar soms ook gewoon om dat wat er niet gebeurt. 
Kleine dingen soms.
Meestal kleine dingen.


8 comments:

די מריו said...

Soms hoef je niet aan bod te komen om aan bod te komen. Ik zal je eens wat vertellen Lou, het leven is mooi, maar je moet het wel tegen komen (dus naar buiten gaan) en willen zien. En jij treft het maar mooi weer elke keer.

Love as Always
Di Mario

John said...

Ik vind het ok heerlijk om te luisteren. Ik moet soms al genoeg praten en vind het ook heerlijk mijn mond te houden.
Zo kan een ander z'n verhaal kwijt.

klaproos said...

Dat is ook zo hé loutje, de mooiste verhalen hoor je zo, en dan hoef je zelf niet eens aan bod te komen, die schade haal je dan wel weer bij henry in hé.
machtig vind ik dat, ja ik maak ook graag een praatje, maar tegen mij zeggen ze nooit mevrouw :-)
hoe zou dát nou toch komen :-)
dag lieverd,
heb het fijn vandaag

xxx

Jelle Droeviger said...

Verdorie, Marlou, je komt het toch maar mooi te weten. Ik geloof beslist dat vrouwen in vraaggesprekken in het voordeel zijn.
Met dat "aan bod komen" heb je waarschijnlijk gelijk. Mijn oude moeder luistert ook altijd meer dan dat ze zegt. Maar áls ze dan wat zegt, is het geladen met betekenis en wijsheid.

Jelle Droeviger.

Petr@ said...

Wat een lief vrouwtje! Ik vind het ook altijd fijner om te luisteren dan te praten.

Sjoerd said...

De kleine dingen maken vaak het leven, geven er kleur aan...

Hans said...

Dat is het fijne van een wandeling maken, je komt mensen tegen.
en vooral mensen met een hondje maken graag een praatje, daar geniet ik van. Hans

gerdaYD said...

Inderdaad lieve Marlou, door naar anderen te luisteren word je rijker. Je moet daarbij niet altijd aan bod komen want het levert je mooie verhalen op die je dan weer met ons kan delen... heerlijk!