.
Toen in 2003 de dichter Willem Wilmink overleed woonde zijn weduwe Wobke nog in Almelo en stond zijn urn ook daar, ergens in de buurt van of in zijn huis.
Maar toen Wobke naar Almere verhuisde besloot ze de urn in Twente te laten, want ze wist zeker dat Willem niet zou willen dat zijn urn in Almere zou komen te staan. Dat hij zou gaan spoken als dat zou gebeuren, net zo lang tot ze het zat was en hem toch maar weer naar Almelo zou brengen.
Daarom vroeg ze aan Herman Finkers of de as van Willem in zijn prachtige achtertuin in het boerenland van Twente mocht staan.
En het mocht en het gebeurde: de urn van Willem bleef in Twente en verhuisde niet mee naar Almere.
Wat een lieve vriend, die Herman, die zo'n bijzondere urn in zijn bloemrijke tuin heeft.
Als ik dood ben
Als ik dood ben, moeten jullie mijn verhalen
doorvertellen.
Als iemand getroost moet worden, kunnen jullie altijd bellen.
In het stralendst van de hemel zal ik niet zijn
neergezeten
want daar is allang geen plaats meer voor neurotische poëten.
Ik ben niet meer op aarde, maar je kunt me heel goed
vinden:
bel gewoon Harry Bannink en hij zal je doorverbinden.
Willem Wilmink
21 comments:
wensen moet die je beloofd hebt moet je zeker nakomen,
het is fijn dat hij zo'n mooie tuin gevonden heeft
Een @->- voor jou.
Mooi plekje om te mogen zijn.
Volgens mij wordt het zondag goed fietsweer... :-)
Veel plezier...!
Alleen is Harry er ook niet meer...
Mooi toch als je kunt blijven denken in de geest van de persoon.
Love As Always
Di Mario
Da's mooi, een ereplek bij Herman. Wat een bijzonder verhaal en wat een mooie worden op het eind.
Harry bellen... kon dat nog maar. Dan was-ie er nog
Zo heerlijk tussen al die bloemen, wie zou dat nu niet willen. Een mooi plek om te verblijven in je urn.
ahhhhh wat lief en ontroerend is dat hé loutje,
mag ik in jouw tuin staan :-)
nee hé, ik ga naar een natuurbegraafplaats onder een mooie beukenboom,
die Herman..... wat een schat is het toch.
net als jij
xxx
Wat een bijzonder verhaal zeg. En sympathiek van Herman Finkers. Mooi gedicht!
Wat een mooie en leuke verhalen vertel je steeds. En dan ook zo’n mooie bijpassende tekst. Bedankt!!
Een bijzonder verhaal hoor, ik was al fan van Herman Finkers, en nu nog meer.
Mooi verhaal. Ik kende het al, Finkers heeft het eens verteld in een programma.
Maak er een mooi weekend van, Marlou.
ha die Marlou
een mooi verhaal
zo kan het toch ook , dat zie je maar
ja Vlissingen is een rondwandeling meer dan waard , ik genoot er enorm van
en jullie hadden zo mooi ff een dagje vrij van de fiets hihi
ik heb m'n huisje gereed voor de logé
nu ff zitten uitpuffen en dan om eten en drinken weg
geniet de dag
Heel bijzonder zo een vriend
Zou ook niet willen dat ze me steeds verhuisden ;) als het zover zou zijn
Maar die Harry hoeven ze ook niet te bellen die kent me niet haha
Groetjes
Als Finkers en Wilminkfan ken ik dit verhaal. Het past bij die twee in hart en nieren Tukkers.
Heb dit wel eens ergensvernomen en het is zeker ook een mooi plekje om terug te komen.
Wát een verhaal. Prachtig.
En dan dat eenvoudige gedicht...
Die laatste regel.:
Hij zal je doorverbinden...
Dát deed Bannink inderdaad.: verbinden.
.
Ik zie Herman Finkers voor me: hij loopt zo nu en dan, óm de Wilmink-urn, kringetjes in zijn tuin.
Men zegt wel dat je oude bomen niet moet verplanten.
Herman is een goed mens die een ander ook zijn rust gunt. Hans
Ot. Je verzoekje is gedraaid in de show.
Het programma is beluisteren op de pagina “Bank’s Radio”
Do not stand at my grave and weep
I am not here I do not sleep
I am a thousand sinds that blow
I am a diamond glinst om snow
I am the sunlight on ripened grain
I am the gentle autumn rain
When you awaken in the morning’s hush
I am the swift uplifting rush
of quiet birds in airded flight
I am the soft stars that shine at Night
Do not stand at my grave and cry
I am not here, i did not die.....
Liefs, Riet
Herman, Willem en Harry. Drie prachtige mensen, met nóg mooiere 'creaties' die ik elk om verschillende redenen zo waardeer.
Mooie geste.
Post a Comment