Mijn naam is Max Levie. Zeg maar gewoon Max. Kijk, hier zie je me met mijn grote zus.
Ben ik niet een dotje? Om op te vreten toch? En hoe vind je Alida... dat is de liefste zus van de hele wereld, echt wel!
Ik ben op 6 juni geboren: 6 juni 1940, in Meppel in de Hoofdstraat, op nummer 24. Daar had mijn Aba Jopie een Winkel van Sinkel. Die noemden ze: De Grote Bazaar.
We woonden boven de winkel met z'n allen, wel met 9 waren we. Ik weet daar niks meer van, maar dat kan ook niet, want ik mocht niet oud worden.
Op 2 oktober 1942 werden we allemaal opgehaald door de nazis en naar Auschwitz gebracht.
6 Dagen later werd ik vermoord.
Omdat ik Joods ben.
Mijn naam is Max, Max Levie.
22 comments:
het was en blijf heel erg
niemand zou vermoord mogen worden
-Een @->- voor jou.
Stilstaan en herinneren
Had nooit mogen gebeuren...!
mogge Marlou
een vreselijke tijd , Max en zijn familie wordt herinnerd met stolperstenen opdat zijn verhaal nooit en te nimmer wordt vergeten :(
Vreselijke vlek in de geschiedenis. HElaas gebeurt het wereldwijd nog steeds, dat moorden.
:-(... vreselijk loutje, wat een barbaren, daar zat geen hart in....
we móeten blijven vertellen dat het niet meer mag, een mens is een mens, no matter what.. kleur of afkomst of geloof...
een mens....
dag lieve loutje, twee armen en een zoen
xxx
Onwerkelijk totdat je er een verhaal van maakt, dan wordt het tastbaar.
Love As Always
Dimario
Je raakt me, Max...
Erg Marlou.
Fijne maandag.
Max Max Max Max Max Max Max Max Max.......
Niet te bevatten!
Een heel mens. Kippenvel. Want mijn jongste kleindochter heeft net zo'n lief koppie (en is er ook zo uit te halen als zijnde 'anders').
ha die Marlou
dat voetbal volg ik niet , dus heb ik niets aan gemist :)
ik stort me nergens op , je weet nooit of het zeer doet :)
ja het is een leuke mop hé , probeer het maar eens uit hihi
dag ma
koers groet
Ja, kón ie nog maar praten, Max Levie.!
Zoiets mag en kan nooit meer gebeuren.
Daar gaan jij en ik, wij allen, voor zorgen, Marlou.
Én onze nakomelingen gaan dat doen.
Zéker weten..
.
Jelle Droeviger.
Het verdriet zal blijven maar vergeten doen wij het niet en
dit mag dan ook nooit meer geschieden.
Arme Max, samen met vele vele anderen slachtoffer van de gruwelijkste misdaad die de mens heeft gekend.
Een geschiedenis die we niemand willen
Helaas het is er wel
Groetjes
Mooi dat jij zijn naam zegt......
Mag nooit meer gebeuren. Het is zo makkelijk gezegd, maar dit soort misdaden ligt nog altijd en op de loer, erger nog ze gebeuren, misschien op minder grote schaal, maar toch. Om woest en verdrietig van te worden.
Kleine lieve Max is in je blog weer even tot leven gekomen.
Wat een heftig verhaal, mooi gevoelig verteld! Dankje ❤️
Hai lieve Loukie, mooi kindje, triest verhaal.
XX C
Wat een prachtige foto!
Post a Comment