01/04/2022

Ik leer lezen en schrijven

De meester heeft ons vandaag een plankje gegeven. Er staan plaatjes op en letters eronder. Heel moeilijk. Ik kan er geen wijs uit worden. Daar komt nog bij, dat ik zo oenig ben geweest om mijn bril thuis te laten. Dus dan priegelt het helemaal. 

Maar ik ga het leren. Zeker weten. De meeste woorden ken ik al. Bijvoorbeeld dit woord:

נר

Het is een kort woord en je spreekt het uit als Ner. En weet je wat dat betekent? Het betekent gewoon: licht! Ik weet dat wel, omdat als de kaarsen voor de sjabbes gezegend worden mijn Ima* altijd "Ner sjel Sjabat" zegt. Makkie dus voor mij. 

*Ima =mama

Kijk, dit is het leesplankje dat ik van de meester kreeg:


Ik weet ze bijna allemaal. Ner, har, kaf, ets, kos, jam, waw, sak, gan, dack, zer, lesj, choet, pach, tsvie, bajt, sefer, michtav en sjoelchan
Op het plankje moet je wel van rechts naar links lezen. Anders klopt het niet.

Ik woon in de Tweede Oosterparkstraat in Mokum, op nummer 69. Vlak bij de sjoel. Ik mag er wel alleen naar toe, maar we lopen alledrie altijd samen. Mijn zusjes lopen met me mee. Zij heten Jeanette en Elisabeth. Oh ja... ik heet Salomon. Maar soms word ik Robbie genoemd. Weet ook niet waarom.
Kijk... hier zit ik in de klas:


Ik zit op de tweede rij. Hier ben ik nog eens, dan herken je me misschien wel;


Ik leer dus lezen en schrijven. Soms zit ik op mijn tong te bijten, zo moeilijk is het dan. Maar meestal lukt het goed. Als ik m'n bril maar op heb.

Nou... dan weet je nu wat meer over mij. Oh ja... nog één ding. Hier is een foto van onze straat, dat is ook wel leuk om te zien. Ik woon lekker helemaal boven. Mijn huis is niet zo goed te zien, een beetje naar links.


Dagdag! Groetjes van Salomon, oftewel Robbie...


Salomon Slagter (1933-1943)


Salomon Slagter (1933-1943)

26 comments:

די מריו said...

Heftig.. mooi verteld weer. Deze komt ook weer binnen.

Love As Always
Dimario

Lutje said...

terug in de tijd
het doet me wel wat
Een @->- voor jou.

Karel said...

mogge Marlou
zo een mooi schrijven weer van jouw

helaas mocht Salomon het niet zo goed leren :(
ja dit slaat elke keer weer in

groetjes

Bertiebo said...

Ik had het al koud en nu nog kouder

Sjoerd said...

In eerste instantie dacht ik die ken ik ook, maar daarna werd ik even heel stil...

John said...

Triest hè, die vreselijke dingen die gebeurd zijn, en nog steeds gebeuren.

klaproos said...

ach loutje, het blijft pijn doen, dat mensen zó wreed kunnen zijn.. door jou leer ik ook een beetje jiddisch praten.

dikke knuffel
xxx

nicole orriens said...

Ik krijg er kippenvel van Marlou... Dat arme jongetje.

Lea Lewin said...

Je verteld het allemaal zo mooi en optimistisch, tot dat we aan het einde komen. Heb er steeds meer moeite mee, ken de verhalen van dichtbij. Vriendelijke groeten, Lea.

... said...

Oorlog en het vermoorden van mensen
moet worden verboden.
Het mág niet.
Het is oneerlijk.
Het is gemeen.
.
Jelle Droeviger.

Jan K. alias Afanja said...

Je hebt me weer koude rillingen bezorgd met je manier van vertellen, Marlou.

Edward McDunn said...

Heel knap geschreven Marlou, om verdrietig van te worden.

miekequilt said...

Wat een mooi verhaal. Ontroerend en triest. Goed dat je af en toe zo’n verhaal plaatst.

Rebbeltje ★ said...

Een paar woorden komen er soms voorbij zoals Ima en Aba bij Mario
Leuk vind ik dat...minder leuk is de geschiedenis die je hier beschrijft.
Helaas gebeurde het...10 jaar vreselijk.
Heb toch een fijn weekend

Mormorsweb.blogspot.com said...

And the world stands still...

Ferrara said...

Je hebt er weer een ontroerend verhaal van gemaakt.

Anonymous said...

Mooi deze traditie!
Zo worden hun namen nog genoemd.....
Marja

sjannesblog.com said...

Heftig en ontroerend. We mogen het nooit vergeten!

Hans said...

Het is diep verdrietig dat een kind zijn toekomst, zijn jeugd zijn leven wordt ontnomen.
Wat er nu ik Oekraïne gebeurd doet me er aan denken. Hans

Ot. Je verzoekje is gedraaid in de show.
Het programma is beluisteren op de pagina “Bank’s Radio”

Carla S. said...

Prachtig verhaal Marloukie. Robbie heeft het vast gelezen. XX C

Jetteke said...

Achgod, wat vreselijk toch...

Mooi verteld, dank je

Ria said...

Ik ben stil van je mooie verhaal Marlou❤️

Maria bd V said...

Wat een prachtige, ontroerende, verschrikkelijke blog.

Eileen said...

Wat een prachtige blog, Marlou.

Nietzomaarzooo said...

Zie het lieve Menneke zo voor me en dan wetend hoe dit afliep. Schande!

Mirjam Kakelbont said...

Wat een vreselijk mooi en tegelijkertijd pijnlijk blog. Het went nooit... Je hebt me weten te ontroeren. Ik was al onder de indruk van het leesplankje en m'n sympathie voor Robbie groeide en groeide, en dan zo'n afloop. Bah!
Dikke lieve groet ♥