Zingen voor leven

.
















Liesbeth de Kat is een lieve vriendin, die tijden naast me heeft gestaan bij het Vrouwenkoor Malle Babbe.
Ze stopte na 25 jaar met het koor: ze was klaar, het was genoeg en het werd tijd om andere dingen te doen. Alround als ze is: toneelspelen, dichten, schrijven en zingen heeft ze nu tijd om nóg meer dingen te doen.

Ze werd pasgeleden 75 jaar. Samen met "Malle Babbe" én met haar eigen koor: "Zingen voor leven" hebben we dit groots gevierd in de Lutherse Kerk in de Witte Herenstraat.
Het koor "Zingen voor leven" is een koor voor mensen, die kanker hebben of ermee te maken hebben,
Liesbeth's dochter Marieke is in 1993 aan een hersentumor gestorven, na een liefdevolle verzorging in het kleine huisje van haar moeder Liesbeth in het Frans Loenen Hofje in Haarlem.

Liesbeth heeft samen met onze dirigent Leny een programma samengesteld en één van de liederen was:

ZO ALLEEN.

Op de oude IJslandse melodie van "Sofðu unga ástin mín" heeft Liesbeth zelf deze ontroerende tekst geschreven.

Dag Roodkapje, teer en fijn, vier vandaag je leven
Morgen kan het anders zijn, zing je lied, nog zonder pijn.
Dood is verderop gegaan, voor even

Laat je rokje zwieren kind, dans onder de bomen.
Gooi je haren in de wind, zoek totdat je leven vindt.
Dood is heel dichtbij mijn lief gekomen.

Ach Roodkapje, door en stil, waarom ging je henen.
Ademloos, je huid zo kil, of je mond nog lachen wil
Onophoud'lijk, altijd zal ik wenen.





Maria zong het lied met haar mooie, tere stem en wij zongen de begeleidingsmelodie erbij.
Tranen...

Maar ook lachen, gelukkig...
Het was tenslotte feest! Een feest met een lach en een traan...


In mijn "Just Poetry" Volkskrantweblog kun je nog wat gedichten van Liesbeth lezen:

klik op: STERRENKIND

Ik wens Liesbeth nog veel heerlijke geïnspireerde jaren toe. Jaren vol kunst en het grote genieten.

Dagdag!














LECHAÏM... OP HET LEVEN!!


http://www.linkwithin.com/learn?ref=widget