.
4 mei, vorig jaar 2018, overleed Renate Dorrestein.
Een van mijn favoriete schrijfsters.
Sommige van haar boeken, bijvoorbeeld "Een hart van steen", heb ik wel drie keer gelezen.
En ik heb een een Renate-rijtje in de boekenkast, 11 boeken inmiddels.
Vorig jaar is ze dus overleden, na best wel een rottig, maar gelukkig niet al te lang ziekbed.
Ik wist waar ze begraven was, namelijk op dezelfde begraafplaats in Bloemendaal, waar ook Louis Ferron en Godfried Bomans hun eeuwige rust gevonden hebben.
Samen met Henry ben ik een keertje op zoek gegaan, maar we konden het graf toen niet vinden.
Dat van Bomans overigens wel. Ferron was ook makkelijk, maar Renate...
Uiteindelijk heeft Henry de beheerder van de begraafplaats gebeld en de plek werd bekend gemaakt: G083
Op een regenachtige dag ben ik er naar toe gefietst en heb het gevonden. G083.
Een grote ovalen steen aan de rand van de begraafplaats Adelbert in Bloemendaal. Op de plek, die ze zelf heeft uitgezocht, toen het nog kon.
Toen ik de steen zag dacht ik: die heb ik eerder gezien.
Maar haar naam is niet echt zichtbaar, dus toen ben ik er voorbijgelopen.
Op de rand is aan de linkerkant Renates naam gebeiteld:
Je moet goed kijken, want als je het niet weet zie je het dus niet.
Aan de rechterkant is de naam van haar man Maarten gebeiteld, hij is weliswaar nog niet dood, maar dat vonden ze waarschijnlijk gewoon "handig".
Bovenop staat dan ook R en M:
Eeuwige liefde...
Vlak voordat ze overleed zijn ze nog getrouwd...
Er ligt een klein steentje op de steen. Ik denk van Lilian, die haar vriendin was en wier man, Louis, even verderop ligt...
Ik leg er een steentje naast...
Dag Renate...
Rest in Paradise...
Uit één van de laatste interviews (hier te lezen, klik op: Renate)
"Iedereen van wie ik heb gehouden zit met uitgestrekte armen in de hemel op mij te wachten. Mijn twintig jaar geleden overleden vriendin Liesbeth, mijn ouders, andere vrienden. Natuurlijk weet ik dat die voorstelling een sprookje is. Maar die gedachte is troostrijk en aangezien we toch niet weten wat ons wacht na dit leven, kunnen we daarover maar beter iets leuks verzinnen."
21 comments:
ja, dan is het moeilijk zoeken, maar het is wel anders dan anders.
Je zal haar boeken nog vaak lezen...
.* Een @->- voor jou.
De boeken blijven en met de boeken de herinnering aan haar.
Bijzonder dat je haar rustplek opzocht Marlou.
Groet en een fijne week.
mogge Marlou
een pittig laatste interview , en dan druk ik het zachtjes uit
ik ken haar boeken niet zo , maar het was een geweldige vrouw
mooi dat jullie haar gevonden hebben
ik denk dat jij nog wel eens haar boeken zal lezen
fijne week groet , Karel
ahhhhhhh wat ben je toch een lief mens Loutje,
dit is nou echt weer iets voor jou..
Renate is ook heel ziek geweest van haar ME en ze was altijd mijn grote voorbeeld toen ze na een paar jaar beter werd, maar helaas werd ze later ziek, jammer, hoor.
geen wonder dat je het graf niet kon vinden... mooi subtiel gedaan zo aan de zijkant..
wel een troostende gedachte ja dat iedereen waar je zo van hield je opwacht... dat vind ik ook.
heb het fijn vandaag hé
xxx
Ik vind het laatste stukje echt mooi gezegd, Denk eraan dat er na de dood nog iets leuks is... en mooi dat je dit hebt willen delen met ons.
Deze vrouw was heel bekende geweest. Is pittig om te lezen. De laatste stukje heb je mooi verwoord gezegd. Boeken blijft herinnering. Deze vrouw heeft mooie plek begraven. Ik ben stil van. Fijne week.
Ontroerende log Lou, mooi geschreven. Je zou er door jouw verhaal alleen al heen gaan om een steentje te leggen.
Love as always
Di Mario
Heel erg mooi en lief dat je het graf heeft bezocht. Heb ook eens boeken van haar gelezen. Ze was een krachtige vrouw met veel doorzettingsvermogen. De steen van haar is wel anders als dat men gewend is,maar geeft ook weer dat zij een steen bijdroeg aan het leven. Lief dat je ook steentje erbij lag. En haar boeken zijn en blijven altijd zoals J en F schreef ook herinneringen. Lg, Tine
Bijzonder hoor, zo'n bezoek aan haar graf, zal toch wel impact hebben. Van Godfried Bomans, was en ben ik nog steeds een grote fan.
Mooi Marlou. Doe begraafplaats staat ook op ons te doenlijstje.
Het was gisteren een mooie dag om te gedenken.ook te gedenken die vreselijke nacht in 1938.
Geen wonder dat je dat op het eerste gezicht bijna naamloze graf niet kon vinden. Mooi dat het uiteindelijk toch is gelukt. Je hebt er een mooi logje van gemaakt.
Ha ik ben zo iemand die een begraafplaats niks vind...dus zal er ook niet snel naartoe gaan.
Ja om bloemen te brengen bij de ouders maar dat komt vooral omdmdat ik het dichts bij woon.
Verder zegt het me echt niks...heb mijn eigen manieren om ze te gedenken.
Maar een lief gebaar is het wel van je...vooral dat steentje :)
Groetjes en fijne dag
Een hart van steen is een boek die ik niet snel zal vergeten. Lag in bed te lezen toen hond mijn gezicht begon te likken, bleek dat is zat te huilen en dat had ik niet eens door. Ik wilde zo graag een boek lezen die over dat onderwerp ging, nou ik heb het geweten. liefs
ha die Marlou
ja bij mij ook op de mobiel , alleen wist ik dat niet hihi
dat aantal stappen halen is voor mij geen probleem
maar ik heb wel al gelezen dat die hele heisa om de 10.000 stappen achterhaald is :)
fijne middag groet , Karel
Wat mooi dat je haar graf opgezocht hebt. En fijn dat je haar gevonden hebt.
Ja dat vind ik ook: je kan maar beter iets leuks bedenken. Mooie blog
O ja, Renate Dorrestein.
Wat een verteller.
Ik ga die kant eens op, om die grafsteen te bewonderen, en er even op te gaan zitten mijmeren.
En dan gelijk Godfried Bomans even bezoeken.
Begraafplaats Adelbert in Bloemendaal.
Renate en Godfried, de absolute top.
Mooi weer, je blogje over Renate.
Mijn beste vriendin die in 2009 overleed ligt daar ook begraven, samen met haar zoon, aan de andere kant, bij Louis Ferron in de buurt..
X
Nou Marloekie,
ik vond het een mooi verhaal over je zoektocht naar het graf van Renate Dorrestein.
Dat steentje ligt er toch maar mooi bij.
Is dat de begraafplaats aan de Bergweg?
Ik was meer van Renate Rubenstein en zag ook een boekje van Hans D in mijn boekenkast, maar van Renate D. herinner ik me alleen vaag een boek waarin iemand vermoord werd??
Mooi mens, mooie schrijfster!
Lief, je zoektocht naar Renate. Zo'n kop zou ik ook hebben: en nou zál ik je vinden(-:
Apart dat haar naam en die van haar man op de zijkant van de steen staan. Vonden ze zichzelf niet belangrijk genoeg om bovenop te laten beitelen? Die vraag komt zomaar in me op, hoor.
In haar woorden: " aangezien we toch niet weten wat ons wacht na dit leven, kunnen we daarover maar beter iets leuks verzinnen," kan ik me he-le-maal vinden.
Liefs ♥
Post a Comment