.
Als kind woonde ik in Overveen, waar we nog een mooi, ouderwets postkantoor hadden, aan de Bloemendaalseweg.
Het was een postkantoor met een balie met groen geverfde tralies en voorin, als je binnenkwam, na de draaideur, bureautjes met een soort van "schaam-schotten" er tussen, zodat je in alle geheimheid een kaart kon schrijven...
Ik moest postzegels halen.
Er werd bij ons heel veel geschreven.
Er was nog familie in Oost-Duitsland en mijn moeder hield daar veel contact mee.
Om de postzegels op te plakken ging ik naar zo'n bureautje.
Naast mij stond een Japanse meneer een kaart te schrijven.
Ik keek om het schaamschot heen en kreeg grote ogen toen ik zag dat hij Japans schreef...
Huh??? Wat een mooie tekens. Ik bleef maar kijken en kijken, waarschijnlijk met m'n mond open. (Ik was, denk ik 12)
Tot... de man mij aankeek en vervolgens zo ging staan met zijn hand over de tekst, dat ik niet kon mee lezen.
Haha... alsof ik het kon lezen...
Japans... wist hij wel, hoe moeilijk dat is??
Wat zou hier staan?
De uil zat in de olmen?? Of : Hallo meneer de Uil...
Geen idee! Ik kan het nog steeds niet lezen en dat zal ook wel nooit gebeuren...
19 comments:
Ja de tijden zijn veranderd, van papier naar digitaal.
Je komt er praktisch niet meer onderuit.
Brieven worden nauwelijks meer geschreven.
Postkantoren zijn verdwenen of omgeturnd naar enkel een balie in een supermarkt of andere winkel.
en toch, ik ben gek van kaartjes, zeker als ze zelfgemaakt zijn,
ik stuur er nog, maar dan in het nederlands, van chinees ken ik niks
* Een @->- voor jou.
Misschien kun je er google translate op loslaten. Klopt niet helemaal, maar je hebt wel een richtlijn. Heel soms verstuur ik nog een kaartje.
Love As Always
Di Mario
Leuke postkantoor. Chinees vind ik vreemde taal. Het best heel moeilijk. Moet wel gaan les nemen. Duurt wel jaren voor dat kunt lezen. Pfff.. Post op halen gaat tegenwoordig via tabak zaak bij ons. Parkwijk. Het word dan steeds minder. Kijk maar naar brievenbus. Bij ons in de buurt is helemaal weg gehaald.Geen 1 in onze wijk. Belachelijk. Moet tegenwoordig met bus gaan om in te gooien in de brievenbus. Fijne dag. Groetjes J&F.
De uil kijkt heel tevreden op het plaatje.
Zou de tekst iets hebben van: 'de wijze uil is tevreden'...:)
(ik maak zelf kaarten, ik ben nog steeds postzegels nodig)
Fijne dag en groetjes van mij.
Ik kan me die postkantoren nog wel herinneren zoals jij ze beschrijft. Mooi om daar no eens even over na te denken. Ook toen kon je gluren bij de buren. Japans en chinees zijn overigens ook voor mij koeterwaals.
Ja mooi beschreven. Ik herinner me ze ook!
:-) zo ben jij zo wijs gekomen :-) gewoon goed kijken en luisteren naar alles,
zo'n postkantoor herinner ik me ook, maar helaas is dat nu een makelaardij geworden, die weten wel welke gebouwen ze moeten kopen hé :-)
ik vind het leuk om zo mooi mogelijke postzegels te plakken:-)
schrijven gaat me niet zo goed meer af :-)
heb het fijn vandaag loutje,
xxx
Ach ja, de post. Magisch was het, dat idee dat je een brief naar het postkantoor bracht, en dat die brief dan een paar dagen later bij iemand anders, ergens op de wereld in de briefgleuf werd gestopt.
Of dat je postzegels rechts-boven op je brief plakte, bijvoorbeeld op z'n kop, of dwars, want dat betekende iets, en de ontvanger moest dan die postzegel losweken, want er onder stond een geheime boodschap, want je had in de linker-bovenkant van de envelop drie letters geschreven.: ZOP.
Dat betekende.: zie onder postzegel...
Waar is die tijd gebleven.?
.
Jelle Droeviger.
Ach de balie in de readshop is niet zo leuk als dat oude postkantoor. Je nam me even mee terug naar mijn jeugd. Ik zag het zo weer voor me. Helaas is dat postkantoor ondanks acties in mijn geboortedorp onder de sloophamer verdwenen. Ik ben nog altijd van de kaartjes ook al zijn de postzegels zo onderhand aandelen in de post geworden. Volgend jaar weer een prijsverhoging. Ik sla eind dit jaar nog even een oude voorraad in.
Je hebt er een mooie beschrijving van van gemaakt. Ik herken er het postkantoor in zoals we dat hier indertijd ook hadden.
Tegenwoordig kom ik niet meer in het centrale postkantoor. De meeste post gaat digitaal, en zo niet, dan kan ik beter en sneller even naar het postagentschap hier in de wijk gaan.
In mijn geboortedorp bestond zoiets niet... daarvoor moest je naar een naburig dorp fietsen, 6km naar links, naar rechts of naar beneden op de landkaart :-)
Er was wel een klein dorpswinkeltje, daar stond een mandje op de balie waar het dan in mocht en dan kwam de postauto voorbij om het te halen... die dan op weg was van postkantoor a naar postkantoor b etc om alles te verzamelen...
Goh ja.. kaartjes schrijven doe ik nog steeds wel... (weliswaar veelal lui via Greetz maar toch) ... en ik doe aan postcrossing.
Oude tijden herleven met jouw verhaal, of onze jeugds jeugd later ook zulke verhalen zal bloggen?
Het is hartstikke zonde dat al die mooie postkantoren zijn verdwenen, maar er was niet aan te ontkomen in deze tijd. Een leuk verhaal hoor, hahahaha!
Ha ik kan hier hetzelfde zeggen als Dien ;)
Mijn schoonmoeder heeft haar hele leven op een postkantoor gewerkt zelfs toen er nog de telefoon doorverbonden moest worden...
Maar goed nu zelf oma en een postkantoor zit in een winkel
Wat een verschillen hè
Groetjes en fijne dag
Ik was pas nog op het postkantoor. Konden me niet helpen want ik had thuis een barcode moeten uitprinten... De tijden zijn veranderd.
Het postkantoor van vroeger kan ik mij ook nog wel herinneren. En ik stuur nog steeds post naar al mijn pen vrienden en vriendinnen want we willen dit in ere houden en schrijven is ook veel leuker dan een e-mail. En ook al maken ze de postzegels steeds duurder-volgend jaar alweer- toch blijven we doorgaan. En ook heb ik nog steeds het oude spel postkantoortje spelen in een doos want dat zijn ook mooie herinneringen die we toen speelden.Toch wat nostalgie en ik vind een brief of kaart ontvangen ook veel mooier en persoonlijker dan een e-mail.
Wij hadden in IJmuiden ook zo’n mooi postkantoor. Is al heel lang geleden tegen de vlakte gegaan. Nu loop ik naar Bruna, en ik moet zeggen: daar word ik altijd heel leuk geholpen. Het is een soort buurtwinkel en ik ben vast een goede klant, want ik koop nog heel wat postzegels. Weten jullie trouwens dat de postzegels weer duurder worden ? Dus gauw nog even kopen, want dan kunnen we elkaar volgend jaar ook weer post sturen.
Zo'n postkantoor herinner ik me nog goed, helaas zijn er vele gesloopt.
Heb een vriend gehad in Oost-Duitsland en ben er ook geweest in 1985.
Japans is aan mij ook niet besteed. Hans
@ hartelijk dank voor de felicitatie.
Wat een bijzondere herinnering. De man dacht dat je zijn kaart stond te lezen (-:
Ruim twee jaar ben ik in het Sophia Kinderziekenhuis opgenomen geweest. Daar kreeg ik les van een leraar die Japan als hobby had. Van hem heb ik Japans leren schrijven. Het enige wat ik nu zou kunnen schrijven zijn de woorden boom en bos. Mijn schrift ligt op zolder, bij alle kaarten die ik toentertijd heb gekregen.
Postkantoren zijn tegenwoordig uitgestorven. Ik mis ook de Postbank!
Dikke liefs ♥ ♥ ♥
Post a Comment