.
Toen ik heel jong was had ik een pleegbroer.
Een hele lieve, aardige, intelligente jongeman, die bij ons woonde omdat zijn ouderlijk huis in Nieuwkoop te ver was van de kweekschool in Bloemendaal, waar mijn vader leraar was en waar mijn pleegbroer studeerde.
Wij waren allemaal, zonder uitzondering, gek op Matth.
Hij kon prachtig pianospelen en dan zei ik altijd:
"Matth... speel dat mooie stukje nog eens"
En ja hoor... daar ging hij gewoon geduldig achter de piano zitten en speelde dat ene mooie stukje van Mozart, het eerste deel van de Sonate nummer 9:
Ik zat naast Matth en keek naar zijn mooie slanke handen. Ik verdronk in die mooie muziek, zo simpel, maar zo toverachtig mooi...
's Avonds na het eten zei mijn vader Bas regelmatig: "Matth en ik gaan een ommetje doen"
Jaja... een ommetje doen...
Inmiddels weet ik wel waar dat ommetje ze dan bracht: Café Billard Sligting...
Het was maar een klein stukkie lopen van ons huis vandaan, van de Korte Zijlweg naar de Zijlweg.
En dat ommetje maakten Bas en Matth regelmatig!
In die tijd mocht er nog gerookt worden in het café billard Sligting.
Als die twee dan terugkwamen van hun ommetje roken ze naar sigarettenrook en bier.
Ik vond dat toen best lekker ruiken.
Het was een echt mannenluchtje.
Bas en Matth... met hun ommetje...
Café Sligting bestaat trouwens nog steeds...
Als het weer open mag, kom je dan een biertje drinken?
Er mag overigens nu níet meer gerookt worden..
27 comments:
als je zo terug gaat denken aan vroeger was alles meer ongedwongen, nu mag je toch niks meer
Het lijkt me leuk zo'n jongeman in huis te hebben waar iedereen zo goed mee kan opschieten
-Een @->- voor jou
Denk dan toch van vroeger. Mooi dat hij piano kunnen spelen. Café in zijlweg kennen wij niet.Ik ken wel de straat daar. Loopt wel eens doorheen. Het is zo ouderwets deze Café. Roken ruikt je daar heel goed. Leuk dat deze jongeman. Leuke foto van deze café.
Fijne dag gewenst. Groetjes J&F.
Wat een mooie herinnering zeg. Met mooie muziek erbij. Een ommetje, dat klinkt beter dan we gaan even naar de kroeg.
Love As always
di Mario
Mooi verhaal, Marlou! Ik zou graag even iets drinken in dat café!
Wat een gezellig nostalgisch blogje. Mooie muziek en ja, het café fietste ik vroeger dagelijk langs op weg naar school.
ahhhhhhh wat lief Loutje, ja als iemand zío mooi op de piano kan spelen ben ik om hoor,
lijkt me een toffe gebeurtenis zo'n lieve jongen in huis.
Ja we gaan wat drinken... is dat niet bij jou in de buurt dat kroegje :-)
Heb het fijn vandaag hé.
xxx
Dat zijn mooie herinneringen Marlou, heerlijk zo'n café.
Wanneer in zomer de deur open staat, komt die geur van bier je tegemoet, niet meer die van rook.
mogge Marlou
prachtige herinneringen
ja een mooi ommetje maakten die 2 , ff een pintje pakken en een biljartje maken
ik maak straks een ommetje hier achter op de hei
zonnige groet weerom , Karel
Ja, Marlou, in deze woelige en onzekere tijd, met Corona als vijand, krijgen de waarden, die je opdeed in het verleden, extra kracht.
Er was toen weliswaar niet de rijkdom en overdaad van nu, maar er was wel veel te leren over eenvoudig plezier, schoonheid en naastenliefde.
Achtzaamheid...
.
Jelle Droeviger.
Dat hoor ik vaker dat men rook- en bierlucht een echte mannenlucht vindt. Is zweet en hout of smeer lucht niet meer een mannenlucht?
Wat een mooie herinnering. Ik word er wat nostalgisch van...
En ondertussen blijft Matth maar piano spelen... heel rustgevend...
Liefs, Jetteke
lieve Marlou, ik vind je verhaaltjes heel mooi. Dat je maar weet dat ik ze lees en ervan geniet.
Liefs, Maria
Heerlijk verhaal van een mooie herinnering! Zo leuk dat het café er nog is!
Mooi dat het cafe er nog staat en wie weet mag je er over een tijdje, na een ommetje, ook wel een kop koffie drinken. En terugdenken aan de ommetjes van je vader en Math.
Een potje biljarten, pilsje drinken sigaretje roken... Dat brengt me meer dan veertig jaar terug. Nu zou dat niet meer in mijn hoofd opkomen
Hier gingen ze op zondagmorgen richting kerk en dat haalden ze nooit want daar was ook een kroegje waar ze dan voorbij moesten.
Niet dus en gewoon naar binnen gaan...niet mijn pleegbroers maar de 2 oudste broers!!
Als je ze zocht dan was het daar...
Groetjes en fijne dag
Ja die ken nog wel een beetje, vaag.
Leuk die herinneringen hè
Erica
Heeeerlijk! Ik ga met je mee🍺
Liefs Ria
Mooie slanke handen heb ik ook wel al zeg ik het zelf, maar muziek komt daar op geen enkele manier uit voort.
Nu je over roken begint ... stiekem verlang ik de laatste tijd ook weer naar een sigaret. Tot dusver ben ik er nog niet ingetrapt. :-)
Onze Maureen had een rood plastic konijntje, als je aan zijn staartje trok, speelde hij dit melodietje, heerlijk!
Leuke herinneringen Marlou.
Fijne avond met een groet,
Hilly
Mooie herinneringen en onder het piano spel helemaal een belevenis.
Hoop dat Matth verder is gekomen dan het cafeetje. Hans
Ach zo'n café, zonder tv, een lage zoldering en geen wc voor dames apart. (Herman van Veen) Nostalgie ten top.
Mooie muziek van een nog redelijk jong ogende Barenboim
Mooi zulke herinneringen. Wat is dat café mooi van binnen, moet ik eens wat gaan drinken.
Wat heb jij toch een leuke jeugd gehad, met zo’n lieve vader en moeder en dan ook nog een pleegbroer. Je had zelf al een broer en dan nog een muzikale schat erbij. Mijn leven zou anders verlopen zijn als ik een (pleeg)broer had gehad. Beter of slechter weet ik niet, maar in elk geval: een broertje. En dan ook nog die vertrouwde omgeving uit onze jeugd, lekker eenvoudig, maar alles wat je nodig had. Dat lijkt niet alleen, maar is al bijna, een eeuw geleden.
Blijf wandelen!! Dikke kus, Carla
Bijzonder om in zo'n warme familie op te groeien maar vooral om er in opgenomen te worden. Er deel van uit te maken. Dankzij mijn broer was het in mijn jeugd thuis uit te houden...
Ik proost op iedere mooie herinnering die je wilt delen en voor mijn part kom ik kachel thuis. O nee, ik bén al thuis (-:
Ik geniet zo als Roos piano speelt...
Dikke liefs Lou-Lou en blijf gezond, lieverd ♥
Wat een mooie herinneringen. En wat ziet dat cafétje er supergezellig uit.
Post a Comment