11/11/2020

En inderdaad...

 ... het was het graf van Annie M.G. Schmidt.


Een heel gezellig graf met al die kleurige pennen en ook allerlei poppetjes en dingetjes. Je ziet Annie in al die kleurtjes.



Onze eigen leuke schrijfster die al in 1995 overleden en op Zorgvlied begraven is.

Nog steeds zijn mensen gek op haar schrijfselen. De gedichten, de liedjes, de boeken... Wie kent er niet Jip en Janneke en Otje en Minoes en Ja zuster, nee zuster en Pluk van de Petteflet en zo kan ik nog wel uren doorgaan, want ze heeft enorm veel geschreven. 347 versjes!

Op latere leeftijd was ze zo goed als blind. Ze werd vaak door vrienden voorgelezen. Onze vriend Burny (Bos) kwam een keer bij haar om voor te lezen, iets uit haar eigen werk.

Annie moest enorm lachen... en ze zei:

"Wat leuk!!! Heb ík dat geschreven?" Enig toch!

Zo zag haar graf er in het eerste jaar uit:


De pennen werden op het kleine blokje links voor neergelegd. Maar dat werd al snel te klein. En nu...



Dag Annie! Je leeft lekker voort, tot in de oneindigheid!

Tot slot een geweldig interview van Ischa Meijer met Annie... 
Het is weliswaar 40 minuten, maar als je even tijd hebt... het is écht de moeite waard:



20 comments:

Bertiebo said...

Ach ja, Annie.. zo toevallig, Jenny Arean had het gisteren ook over haar dood. In Volle Zalen

Lutje said...

ik zat er volledig naast dan....
-Een @->- voor jou.

Hilly Nicolay said...

Ja Annie, wat een leuk mens was dat.

Ze schreef ook leuke gedichten.

Fijne dag Marlou.

Karel said...

mogge Marlou
ja ze was een pracht mens , en dat blijkt wel in het filmpje ook 😁
een vlotte prater over echt van alles
geniet de dag
groetjes , Karel

klaproos said...

een heerlijk mens loutje, eentje naar mijn hart,
geweldig, wat laat ze veel na hé, zulke mooie dingen,..

grappig en ontroerend.

die pennen heeft ze vast allemaal leeggeschreven.

dag loutje,
geniet van vandaag
xxx

Jelle Droeviger said...

Ja, gewéldig Marlou, dat Annie MG verrast werd door haar eigen werk.
We hebben allemaal wel eens van die momenten, dat we iets bijzonders en opvallends en moois van onszelf zien, en daar vergenoegd over zijn.
Die momenten vasthouden en leidend laten zijn in ons leven, hebben te maken met geluksgevoel.
.
Jelle Droeviger.

Anonymous said...

Leuk dat de mensen dat doen als herinnering.

Sjoerd said...

Wij lezen hier onze kleindochter voor uit de verhalen van Annie, die zijn gewoon tijdloos.

Jan K. alias Afanja said...

Wat een kleurrijk graf heeft ze. Al die achtergelaten pennen vind ik ook zo mooi.

די מריו said...

Pluk is nog steeds mijn favoriet.

Love As always
Di Mario

Edward McDunn said...

Een geweldig mens, ze heeft ons veel mooie en leuke dingen nagelaten.

Rebbeltje ★ said...

Hoi Marlou
Kijk straks het filmpje nog wel
Eerst me rondje maken
En ja hoor ook hier zijn ze groot geworden met de verhaaltjes van jip en janneke verschillende boeken en het spel puk en de petteflat, wat de kleinkinderen heel graag spelen.
Groetjes

John said...

Ja, ik wist dat ik goed zat. Ik heb haar graf al eens eerder gezien maar toen waren er een stik minder pennen.

Nietzomaarzooo said...

Aha!

mirjam kakelbont said...

Annie's boek "Het beest met de achternaam" was mijn kinderbijbel. Het staat vol verhalen, versjes, rijmpjes, en geweldige tekeningen. Ik heb het stuk gelezen en het later tweedehands gekocht bij een antiquair. Ik voelde me de koningin te rijk!
Ik heb haar biografie gelezen. Je zou denken dat Annie vol zelfvertrouwen zat maar dat was niet zo. De oorlog meegemaakt, de bevrijding, maar ze kon het slecht wennen overal.
Haar graf is kleurrijk net als Annie zelf! Heel leuk met die gekleurde pennen. Je moet het maar verzinnen.
Dag liefie, dank voor je mooie blog!

Karel said...

ha die Marlou
ja ik voel me steeds beter worden , en ik heb de M ook niet gemist hoor
denk dat ik er goed van weg kom

fijne middag groet

Marjolijn. said...

Ja, dat is Annie, een graf met pennen...!

miekequilt said...

Vlak nadat zij overleed waren wij in een dierentuin. Bij de giraffen zongen we ineens met alle andere bezoekers het liedje van Dikkertje Dap. Vond ik heel ontroerend.

Jetteke said...

Dank je Marlou, ik heb genoten van Annie en Ischa!
Zeer inspirerend en de levendig.
Interessant gedachtengoed en prachtige lange vingers heeft ze.

Liefs, Jetteke

Carla S. said...

Wat leuk Marlou, Annie M.G., dat gekleurde object, spiegel?, had ik niet gezien.
Dan zou ik niet aan mannen hebben gedacht maar aan een meisje.
En gelukkig heeft deze oude vrouw altijd haar kinderziel laten spreken

X, C