Vorige week is het namenmonument in de Weesperstraat in Amsterdam op ontroerende wijze onthuld. De 102.000 Nederlandse Joden, Roma en Sinti, die zijn vermoord in de Duitse vernieigingskampen, hebben hier ieder een eigen steen, met daarop hun eigen naam.
Kijk eens hier: deze steen is "mijn" kleine Rolf:
Hij mocht maar 5 jaar worden. Dit schreef ik in 2011: Kleine Rolf.
Daaronder een andere kleine Rolf... nog jonger: 3 jaar slechts.
Ik ben nog niet naar het Namen Monument geweest, maar dat ga ik komende zaterdag zeker doen.
Wat ik hier op mijn blog zo nu en dan wil doen is een paar foto's zetten. Dan heb je een gezicht bij de naam.
Je hebt geen idee hoeveel foto's er nog zijn van de slachtoffers. De één nog mooier dan de ander. Soms onscherp, soms beeldschoon. Bijna allemaal zwart-wit.
Vandaag is het de foto van Judith. Judith Gans.
De foto is niet heel scherp, maar je kunt haar toch zien... Judith... hier is jouw gezicht:
Vol goede moed en met een tikje humor kijk je in de lens. Je hebt je haar in twee staarten gedaan en je mocht de oorbelletjes van je safta (=oma) in. Die met die kleine pareltjes. Een mooie bloesje aan, want het is feest. Wat voor feest? Dat weet ik niet.
Kijk... hier ben je, 16 jaar, helemaal ten voeten uit:
Achter je staat een jongen. Wie dat is? Dat zal ik nooit weten. Maar waar je woonde... dat weet ik wel:
Je woonde op de Misterweg 95 in Winterswijk.
Judith Gans. Ik zal je naam bij het Namen Monument opzoeken en er een steentje neerleggen.
Opdat je nooit vergeten zult worden.
Zichroune livrooche זכרונה לברכה
Jouw nagedachtenis is ons tot een zegen.
Dag Judith, Judith Emma Gans
21 comments:
Heel goed dat het namen monument gekomen is...!
Dat vind ik mooi! Maar je had denk ik niet anders verwacht na mijn stukkie van gisteren. Judith, wat heeft ze een lief gezicht...
mogge Marlou
heel goed dat , dat monument er is gekomen
zo krijgen al die mensen een naam
jij deed er enkele foto's van enkele bij , mooie en nog zulke jonge mensen :(
groetjes , Karel
Een namen monument is goed, maar zo mooi als jij het weet te omschrijven, dan is het net of je haar gekend hebt.
Love As always
Dimario
uw gedachte is zo mooi.....
-Een @->- voor jou.
Ja, mooi dit monument. Familie van mij is ook omgekomen in die vreselijke tijd. We moeten het blijven herinneren.
Zoveel mensen, en helemaal voor niets. Die namen mogen we best herdenken en het leed wat hen is aangedaan.
Ik zal hier nooit aan wennen. Iedere keer weer voel ik die zware steen in mijn lijf. Ik kan geen boek lezen over film zien over dit onderwerp.
Aangrijpend hoor, ik krijg er kippenvel van.
Dat monument is mooi, opdat wij nooit vergeten.
Indrukwekkend, Marlou, het komt heel dichtbij op deze manier.
Ja, een eindeloze rij van namen van moedwillig vermoorde mensen.
Om te weten en te onthouden dat alleen liefde het antwoord is..
.
Jelle Droeviger.
Prachtig Marloukie, wat een mooi en warm meisje Judith.
Zo breng je het monument tot leven!
Dankjewel!
Bijna niet voor te stellen dat mensen dit andere mensen aan hebben gedaan :(
We mogen dat idd nooit vergeten.
Groetjes
Wat mooi. Kleine Rolf heeft nu zijn eigen plek. Ik vermoed dat jij regelmatig naar dit monument zult gaan en dat we nog veel foto's gaan zien. Jouw eigen eerbetoon.
Zo'n mooie geste.
Mooi.Zo mooi.Zo mooi om te herinneren.
Oh wat een mooi verhaal. En wat goed dit logje. Met heel veel waardering gelezen!
Het namen monument en de stapsteentjes zijn blijvende herinneringen.
Wat een mooi foto van Judith Gans, zo'n mooi mens. Hans
Mooi geschreven en heel heftig Marlou.
Ze doet me denken aan mijn moeder, die is van 1922.
Zij was toevallig niet Joods en is dus de dans ontsprongen. Gelukkig!
Mooi dat je er zoveel aandacht aan schenkt en over schrijft. Dank je.
Judith Gans, wat een prachtige jonge vrouw. Wat mooi dat jij aandacht aan haar besteedt en aan het Namen monument. Dank je wel.
Snif... de foto bij de naam maakt het nog levender, en naarder ook...
Post a Comment