Ik ga op reis en ik neem mee...

- een tandenborstel

- tandpasta

- mijn pijama

- een paar schone slipjes

- rummykup

- wandelschoenen

- wandelsokken

- boeken

- MIJN VERLOOFDE

Tot in de pruimentijd!

Elfjes

 Er zijn van die kleine boekjes van Cicely Mary Barker. Misschien ken je ze wel:

Het zijn kleine boekjes, van 10 bij 15 centimeter. Echt niet groot.

Maar wat er in staat is groots!

Hoewel... elfjes zijn juist weer klein.

Cicely Mary Barker (1895-1973) heeft er heel wat gemaakt. Ze was namelijk niet echt heel erg gezond en moest veel binnen zitten. 

Goed, dat ze gestimuleerd is om te gaan schilderen én dichten.

Kijk... dit is de kunstenaar zelf:

Ik ben op zoek naar de boekjes van de lente en de zomer en ... nou vooruit... doe de herfst ook maar.

Maar vooral de lente.

Die mooie lichte kleuren, precies wat ik in dit jaargetijde nodig heb... licht, zoals het elfje van het speenkruid:

Of wat denk je van de frêle bosanemoon:

Ik vind ze allemaal even mooi.

Naast de elfjes staan ook bijpassende gedichtjes.

Bijvoorbeeld dit versje, dat hoort bij het elfje van het herderstasje (Henry kent dat wel, die liep als kind die knopjes op te peuzelen!)

Though I’m poor to human eyes

Really I am rich and wise.

Every tiny flower I shed

Leaves a heart-shaped purse instead.

Nou ja... als je eenmaal bezig bent kun je wel 100 afbeeldingen vinden van Cicely Mary Barker. Wat heeft zij er ongelooflijk veel gemaakt. 

Ik ben er fan van! Misschien omdat ik ooit zelf een elfje werd genoemd.

Voor meer: https://flowerfairies.com/meet-the-fairies/

Meneer Aap wil naar Mexico

Nu Meneer Aap de schilderijen van Frida Kahlo heeft gezien (ja echt: hij is met de trein naar Assen gereisd!)... wil hij ook naar Mexico.

Hij wil naar La Casa Azul.

In de tuin van La Casa Azul wonen namelijk heel veel aapjes. Dat moet haast wel, want Frida heeft er heel wat geschilderd... 

Ze kwamen gewoon op haar schouder zitten en ook bij haar verloofde Diego op schoot.

Met Diego heeft Meneer Aap helemaal niks. Hij vindt hem een "Dikke Pad", maar eigenlijk is hij gewoon een beetje jaloers, dat zo'n mooie kunstenaar als Frida op zo'n papzak verliefd is.

Hij weet heus wel, dat Diego Rivera een groot kunstenaar is, maar hij houdt nu eenmaal meer van Frida.

 "Mijn muze" noemt Meneer Aap haar wel eens. 

En daarom wil hij naar La Casa Azul. Hij wil in de tuin zitten en alles bekijken en overal aan zitten.

Maar ja... voorlopig zit dat er niet in. Dus gaat hij maar gewoon de museumwinkel in en koopt een aapje voor zijn kleine neefje. Een speelgoedaapje dan, he... dat je niet denkt, dat er echte apen te koop zijn in die winkel.

Voor zichzelf koopt hij nog een Frida Kahlo met Aap puzzel met wel 1000 stukjes. 

Daar is hij voorlopig wel zoet mee...

Maar La Casa Azul blijft wel in zijn gedachten...

Frida in Assen

Sja, er is eigenlijk al zo veel over Frida in Assen geschreven. Iedereen weet nu wel, hoe mooi de expositie was. En hoe boeiend, interessant en ontroerend soms. Ik laat alleen even deze foto zien, want daarop zie je twee hele blije vrouwen. Vooral diegene links... de grootste fan van Frida!

In het huis, waar Frida woonde lagen nog gigantisch veel spullen van haar: haarspelden, corsetten en kleding, parfumflesjes en, wat ik ook interessant vond: tientallen blikken schilderijtjes. 

In die tijd, laten we zeggen rond 1900, was papier in Zuid-Amerika schreeuwend duur en daarom werd er op blik geschilderd. Men at graag en veel en waarschijnlijk nog steeds bruine bonen uit blik. De blikken werden schoongemaakt, opengeknipt en bewerkt, zodat er op geschilderd kon worden.

Best wel primitieve schilderijtjes waren dat. Jacobanita is ooit in het huis van Frida geweest en had gezien, dat er tientallen van die blikken schilderijtjes aan de muren hingen. Frida verzamelde ze. Ze waren niet door haar, maar door anonieme kunstenaars geschilderd.

In het Drents Museum hingen er ook heel wat uit de verzameling. Er naast was de omschrijving: 

"Votief schilderij ter dankzegging aan Onze Lieve Vrouw van Talpa na koorts, eind 19de eeuw. Olieverf op metaal"

Kijk... dit is zo'n schilderijtje, best wel primitief:

Blijkbaar had iemand een ongeluk gehad met een paard... 

En deze vind ik ook gaaf... wat een devotie!

Allemaal op blik geschilderd.

Tot slot nog eentje met een leesbare tekst er onder:

Er staat: "Madre de misericordia, te pedimos tu auxilio y nos escuchaste. Gracias Virgen Purisima."

Gualdalajara julio 1916

Dat betekent: "Moeder van de barmhartigheid, wij vragen om uw hulp en u hebt naar ons geluisterd. Bedankt pure maagd..."

Heel interessant allemaal.

Muren vol van deze plaatjes op blik geschilderd.

Waarschijnlijk wordt dat op heden nog steeds zo gedaan, daar... in Zuid-Amerika.

Dag Frida!
Het was een mooi uitje. Jacobanita bedankt en Henry bedankt. 

De wijnglaasjes

Een tijdje geleden had ik een blogje over het zooitje in mijn keuken.

Afanja (klik even voor prachtige foto's uit ons mooie Fryslân!) merkte een glaasje op: "Ik ben alleen nieuwsgierig wat er in dat kleine glaasje op de tweede foto zit"

Nou Afanja, ik zal je uit de droom helpen: 

Er zit NIETS! in dat kleine glaasje. Het is een heel oud glaasje, ooit bij de Rataplan gekocht voor een habbekratsie. Ik denk 0,50 per stuk.

Ik ben net een ekster: ik viel op de gouden randjes, maar ook op de kleur...

Om te bewijzen, dat er echt niets in zat heb ik één van de glaasjes omgedraaid:

Zie je wel?

Er zit echt niets in.

Maar... als de 5 in de klok zit, dan zou het zomaar kunnen, dat er een slokje Port in komt.

Dat drinkt namelijk heel erg lekker uit deze glaasjes. Ik heb nog steeds de fles, die ik in oktober kreeg van die man, waaraan ik die mooie tegel van Landgoed Kareol heb gegeven. 

Misschien weet je het niet meer. Ik vind nog steeds een leuk verhaal. Hier kun je het nog even teruglezen: Landgoed Kareol 

De mooie glaasjes...

Ik vind ze best bijzonder. 

Kijk.. zo ziet het glaasje er gevuld uit. Lechajiem!

Als je zin hebt... vanmiddag vanaf 16:30 uur ben je welkom. Glaasje Port met een stukje Stilton Kaas. En als je geen alcohol drinkt, dan is daar wel een mouw aan te passen!

Met Jacobanita naar Frida!

Morgen ga ik naar Assen, naar het Drents Museum voor.... Frida Kahlo! 

Dat wordt genieten, wat ik je brom. Ik ga samen met mijn vriendin Jacobanita, die zowat haar hele leven al zeer geïnspireerd is door Frida, door het leven dat ze leidde, door haar kunst en haar gedachtegangen.

Hier zie je Jacobanita, zo'n 30 jaar geleden... en wat heeft ze aan? 

Mooie foto van mijn lieve vriendin. En hier is ze nog een keer, met een prachtige sjaal van Frida om.

Nu, en dat is dus 30 jaar later...

Een fan van het eerste uur! Jacobanita is twee keer in het Blauwe Huis geweest, jawel! In Mexico-City...

Ze was er niet weg te slaan... 

En nu gaan we dus samen naar Assen, naar het Drents Museum waar heel veel werk van Frida Kahlo tentoongesteld is. Sinds het huis, waarin ze gewoond heeft en dat jarenlang gesloten is geweest, is heropend is er nu heel veel materiaal te zien. Prachtig, ben zo benieuwd.

Hier kun je eventueel ook nog wat blogs over Frida Kahlo zien van mijn Webbies Mieke, Bertiebo en Sjanne.

Die van Bertiebo is nog van 2018. Ze was naar de expositie in London!

Bertiebo: https://bertiebo.blogspot.com/2018/07/fridamania.html

Mieke: https://miekequilt.blogspot.com/2022/03/frida-kahlo.html

Sjanne: https://sjannesblog.com/2022/03/13/looproute-assen/

En nog eentje van Sjanne: https://sjannesblog.com/2022/03/12/alsnog-naar-frida/

We mogen Henry's auto lenen. Dank je wel, Henry! Dat maakt de reis een stuk gemakkelijker, want Jacobanita loopt sinds een nare beenbreuk al een tijdje met rollator.

Ik leer lezen en schrijven

De meester heeft ons vandaag een plankje gegeven. Er staan plaatjes op en letters eronder. Heel moeilijk. Ik kan er geen wijs uit worden. Daar komt nog bij, dat ik zo oenig ben geweest om mijn bril thuis te laten. Dus dan priegelt het helemaal. 

Maar ik ga het leren. Zeker weten. De meeste woorden ken ik al. Bijvoorbeeld dit woord:

נר

Het is een kort woord en je spreekt het uit als Ner. En weet je wat dat betekent? Het betekent gewoon: licht! Ik weet dat wel, omdat als de kaarsen voor de sjabbes gezegend worden mijn Ima* altijd "Ner sjel Sjabat" zegt. Makkie dus voor mij. 

*Ima =mama

Kijk, dit is het leesplankje dat ik van de meester kreeg:

Ik weet ze bijna allemaal. Ner, har, kaf, ets, kos, jam, waw, sak, gan, dack, zer, lesj, choet, pach, tsvie, bajt, sefer, michtav en sjoelchan

Op het plankje moet je wel van rechts naar links lezen. Anders klopt het niet.

Ik woon in de Tweede Oosterparkstraat in Mokum, op nummer 69. Vlak bij de sjoel. Ik mag er wel alleen naar toe, maar we lopen alledrie altijd samen. Mijn zusjes lopen met me mee. Zij heten Jeanette en Elisabeth. Oh ja... ik heet Salomon. Maar soms word ik Robbie genoemd. Weet ook niet waarom.

Kijk... hier zit ik in de klas:

Ik zit op de tweede rij. Hier ben ik nog eens, dan herken je me misschien wel;

Ik leer dus lezen en schrijven. Soms zit ik op mijn tong te bijten, zo moeilijk is het dan. Maar meestal lukt het goed. Als ik m'n bril maar op heb.

Nou... dan weet je nu wat meer over mij. Oh ja... nog één ding. Hier is een foto van onze straat, dat is ook wel leuk om te zien. Ik woon lekker helemaal boven. Mijn huis is niet zo goed te zien, een beetje naar links.

Dagdag! Groetjes van Salomon, oftewel Robbie...

Salomon Slagter (1933-1943)

Salomon Slagter (1933-1943)