.
We reizen nog een stukje noordelijker en wel naar Bingen aan de Rijn.
Ik wil daar wel even vertoeven... het stadje waar Hildegard von Bingen ooit woonde en werkte.
En over ooit... dat was in 1100, dus... 919 jaar geleden!
Een vrouw, die haar stempel op het stadje heeft gedrukt. Overal zie je Hildegard wandelingen, tuinen en verwijzingen.
Hildegard werd als jong adellijk meisje naar het klooster in Bingen gestuurd en ontwikkelde zich daar als componist, schrijver, schilder, wetenschapper, poëet, kosmoloog en filosoof.
Oh, en niet te vergeten: ze wist alles van planten en hun geneeskracht.
Een heel interessante vrouw dus. De eerst bekende vrouwelijke componist in de geschiedenis.
Dit hierboven heeft ze geschilderd en heel veel van wat ze gemaakt heeft is gelukkig bewaard gebleven.
Maar ja... wat weid ik uit... we sliepen alleen maar in het stadje!
In een fijn hotel aan de Rijn.
Die heerlijke rustig voortvloeiende Rijn...
Gewoon een overnachtje...
In Bingen dus. Misschien toch nog maar eens teruggaan en me er meer in verdiepen.
Dat ik dan de Hildegard-wandelingen doe en de berg op ga naar het klooster...
13 comments:
Geen opera, maar wel een mooie reis...!
Dat moet toch een mooie vergoeding zijn.
Fijne dag Marlou.
dat moet een zeer interessante vrouw geweest zijn, na al die jaren is haar naam nog overal...
.* Een @->- voor jou.
Je bent er in ieder geval al eens geweest. Dus nog een keer er heen zou kunnen voelen als thuis komen ;-)
Love As always
Di Mario
Interessant en leuk om te lezen hoor Marlou. Ze heeft zich in 1100 onsterfelijk weten te maken.
Dankzij jou wordt ze weer wat bekender. Mooi schilderij maakte ze.
ik heb wat van haar muziek , heel mistiek zeg maar :-) je moet er van houden :-)
prachtig om daar te zijn en te voelen toch :-)
heb het fijn loutielein
xxx
Hildegard von Bingen...
En dan zie je haar schoorvoetend dat klooster binnen gaan, en denken wat dóé ik hier.
En dat ze dan langzaamaan haar deugden en bekwaamheden ontdekt, terwijl ze vanuit het venster de Rijn langs ziet stromen, en begrijpt dat er meer is in het leven, en dat ze dan losbreekt uit de kloostergemeenschap en zich, niet meer volgzaam, zelfstandig gaat ontwikkelen, en dat ze dan later, zo nu en dan, weer even zittend op dat bankje aan de oever van die machtige rivier, haar gedachten laat afdwalen naar de tijd dat ze nog een verlegen en timide meisje was...
Zo'n plaats heeft aantrekkingskracht.
mogge Marlou
ik fietste ooit de Rijn langs tot in Chur en kwam ook door Bingen , en zag niks van die dame , at dronk en sliep :)
nou ik had wel van dat museum gehoord , maar omdat ik geen museum mens ben, er nooit geweest
en nu , nu zeg ik dat het een aanrader is hihi
heb je de foto's kunnen zien , er komen er nog wat :)
je scheef Budel ?? bij mij ???
ik ben weg te fietsen
groetjes , Karel
Een heel interessante dame was dat dus. Toch eens naar op zoek gaan.
Erg hè...nog nooit van gehoord...
Maar door je blog nu toch een beetje wijzer geworden.
Groetjes en fijne dag
Wat een mooi verslag, vooral de laatste foto.
Nou Duitsland heeft mooie plaatsen. Hans
Wat is daar mooie plek om toe te gaan. Rust zie je hier goed op de foto's. Wat is daar heel mooie plek om te wandelen. Ik heb ze nooit van gehoord. Mooie foto. Fijne dag gewenst. Groetjes van ons.
Post a Comment